Гвіда дэ Марка

Гвіда дэ Марка (мальт.: Guido de Marco, нар. 22 красавіка 1948 — памёр 12 жніўня 2010) — мальтыйскі палітык, прэзідэнт Мальты з 4 красавіка 1999 да 4 красавіка 2004 года.

Гвіда дэ Марка
мальт.: Guido de Marco
6-ы прэзідэнт Мальты 4 красавіка 1999 — 4 красавіка 2004
Папярэднік	Уга Міфсуд Банічы
Пераемнік	Эдвард Фенек Адамі
старшыня Генеральнай Асамблеі ААН[d] 1990 — 1991
Папярэднік	Joseph Nanven Garba[d]
Пераемнік	Samir Shihabi[d]
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 24 красавіка 1967 — 1 мая 1971
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 4 кастрычніка 1971 — 1 красавіка 1975
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 21 красавіка 1975 — 3 мая 1976
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 25 красавіка 1977 — 24 красавіка 1978
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 24 красавіка 1978 — 21 красавіка 1980
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 11 мая 1981 — 26 красавіка 1982
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 22 красавіка 1985 — 1 кастрычніка 1987
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 27 студзеня 1997 — 25 студзеня 1999
6-ы Minister for Foreign Affairs[d] 5 мая 1990 — 28 кастрычніка 1996
Папярэднік	Эдвард Фенек Адамі
Пераемнік	George William Vella[d]
Minister for Foreign Affairs[d] 8 верасня 1998 — 24 сакавіка 1999
Папярэднік	George William Vella[d]
Пераемнік	Joe Borg[d]
6-ы Minister for Justice and Governance[d] 12 мая 1987 — 27 лютага 1992
Папярэднік	Ġużè Cassar[d]
Пераемнік	Joe Fenech[d]
Нараджэнне	22 ліпеня 1931(1931-07-22) Валета, Мальта, Каралеўства Вялікабрытанія
Смерць	12 жніўня 2010(2010-08-12)[…] (79 гадоў) Msida[d], Мальта
Месца пахавання	Addolorata Cemetery[d]
Дзеці	Mario de Marco[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Партыя	Нацыяналістычная партыя[d]
Член у	Парламенцкая асамблея Савета Еўропы
Адукацыя	Мальтыйскі ўніверсітэт St Aloysius' College[d]
Дзейнасць	дыпламат, выкладчык універсітэта, палітык
Месца працы	Мальтыйскі ўніверсітэт
Аўтограф
Узнагароды	медаль Роберта Шумана[d] (2007) honorary doctor of the China Foreign Affairs University[d] (2001)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пачатак кар’еры

Атрымаў адукацыю ў Каралеўскім універсітэце Мальты, дзе ў 1953 г. атрымаў ступень бакалаўра гуманітарных навук па філасофіі, эканоміцы і італьянскай мове, а ў 1955 г. — ступень доктара права. З 1956 г. працаваў у Вярхоўным судзе Мальты. З 1964 па 1966 гг. выконваў абавязкі дарадцы кароны пры ўрадзе Мальты. Прафесар крымінальнага права ў Універсітэце Мальты, дзе выкладаў з 1967 года.

Палітычная кар’ера

У красавіку 1966 года упершыню абраны дэпутатам ад Нацыяналістычнай партыі ў Палату прадстаўнікоў і пераабіраўся ў парламент на кожных ўсеагульных выбарах на працягу доўгага часу. У 1972-1977 гг. — Генеральны сакратар Нацыяналістычнай партыі, у 1977-1999 гг. — намеснік старшыні Нацыяналістычнай партыі.

У 1967 г. — абраны Палатай прадстаўнікоў дэлегатам у Парламенцкай Асамблеі Савета Еўропы, і на працягу амаль дваццаці гадоў з’яўляўся яе членам.

У 1987-1996 і 1998-1999 гг. — намеснік прэм’ер-міністра Мальты. Адначасова займаў важныя міністэрскія пасады:

1987-1990 гг. — міністр юстыцыі і міністр унутраных спраў,

1990-1996 гг. — міністр юстыцыі і міністр замежных спраў,

1998-1999 гг. — міністр замежных спраў.

У 1999-2004 гг. — Прэзідэнт Мальты.

Узнагароды

• Ордэн «За заслугі» I ступені (Украіна, 21 жніўня 2007 года)
• Ордэн Крыжа зямлі Марыі на ланцугу (Эстонія, 24 красавіка 2001 года)
• Ордэн Белай зоркі на ланцугу (Эстонія, 27 верасьня 2003 года)
• Ганаровы доктар Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага ўніверсітэта (Расія, 2003 года)