Добрыч

До́брыч (балг.: Добрич) — горад у Балгарыі, адміністрацыйны цэнтр Добрыцкай вобласці. Насельніцтва — 90,4 тыс. жыхароў (2012).

Горад Добрыч Добрич Герб Сцяг Краіна Балгарыя Вобласць Добрыцкая вобласць абшчына Абшчына Добрыч Каардынаты 43°34′ пн. ш. 27°50′ у. д. Кіраўнік Yordan Toshkov Yordanov[d] Ранейшыя назвы да 1882 — Хаджыяглу-Пазарджык да 1916 — Добрыч да 1940 — Базаржык да 1949 — Добрыч да 1990 — Талбухін Плошча 109,018 км² Вышыня цэнтра 225 м Насельніцтва 90 375 чалавек (2012) Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Тэлефонны код (+359) 58 Паштовы індэкс 9300 Аўтамабільны код ТХ Код ЕКАТТЕ 058 Афіцыйны сайт dobrich.bg Добрыч на карце Балгарыі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

На тэрыторыі Добрыча людзі жылі са старажытных часоў. У горадзе былі адкрыты рэшткі рымскага паселішча з IV стагоддзя. У VIII стагоддзі тут быў заснаваны старажытны балгарскі пасёлак. Шматлікія варварскія захопнікі і іншыя качавыя плямёны спусташалі вобласць. Жыццё ў вобласці становіцца больш спакойным толькі ў часы Другога Балгарскага царства.

Сучасны горад узнік у XVI стагоддзі як вялікі і ажыўлены рыначны і рамесны пасёлак. Праз горад праходзілі галоўныя дарогі ад Дуная да Чорнага мора і з Усходняй Еўропы да ўнутранай часткі Балканскага паўвострава. З 1882 гораду была прысвоена назва Добрыч, у гонар сярэднявечнага балгарскага князя Даброціцы, які валодаў гэтымі землямі.

Да 18 стагоддзя насельніцтва горада галоўным чынам складалі туркі, але напачатку 19 стагоддзя, пасля Руска-турэцкіх войнаў (1810, 1828, 1845 гадоў) шматлікія балгарскія пасяленцы з гарадоў Одрын, Котлен і Тырговіштэ пасяліліся ў Добрычы.

У 1851 годзе ўпершыню быў арганізаваны вядомы кірмаш у Добрычы. Тут прадаюцца мноства тавараў з гарадоў Варна, Русэ, Шумен і інш. У 1843 годзе ў горадзе была заснавана першая балгарская царква Св. Георгія, а ў 1844 годзе была пабудавана першая школа. Адраджэнне горада пачалося з 1869 года калі з'явіліся парк, тэлеграфная сувязь з Варнай, пошта і бальніца.

Пасля вызвалення Балгарыі ад туркаў была пракладзена чыгунка, якая злучыла гарады Раздзелна — Добрыч — Кардам, а пазней і румынскі горад Медгія.

Дэмаграфія

Год Насельніцтва 1985 109 142 1992 104 494 2000 100 136 2005 94 078 2010 92 672

Эканоміка

Добрыч — прамысловы, сельскагаспадарчы і транспартны цэнтр дабруджанскага рэгіёна і адзін з дзесяці найбуйнейшых гарадоў Балгарыі — важны эканамічны, адміністрацыйны і культурны цэнтр Паўночна-Усходняга эканамічнага рэгіёна.

Славутасці

У цэнтры горада размешчана мноства музеяў і цікавых месцаў для наведвання:

• Гістарычны музей імя Ёрдана Ёўкава,
• музей «Этнаграфічны дом», які дае ўяўленне аб побыце, традыцыях, рамёствах, звычаях балгараў, якія перасяліліся сюды з розных канцоў краіны.
• Этнаграфічны комплекс «Стары Добрыч»
• Археалагічны музей
• Дом-музей Ёрдана Ёўкава.
• Гарадскі парк «Святы Георгій», створаны ў 1867 годзе

Гарады-пабрацімы

•  Ізмаіл, Украіна
•  Галмуд^[d], Кітай
•  Залаэгерсег, Венгрыя
•  Кавадарці^[d], Паўночная Македонія
•  Канстанца, Румынія
•  Крапыўныцкы, Украіна
•  Ніжні Ноўгарад, Расія
•  Ферара, Італія
•  Шафгаўзен, Швейцарыя

Літаратура

• До́брич // Географические названия мира: Топонимический словарь: Ок. 5000 единиц (руск.) / Е. М. Поспелов; Отв. ред. P. A. Агеева. — 2-е изд., стереотип.. — М.: Русские сло­вари: ООО «Издательство Астрель»: ООО «Издательство ACT», 2002. — С. 143. — 512 с. — ISBN 5-17-001389-2 (ООО «Издательство ACT»), ISBN 5-271-00446-5 (ООО «Издательство Астрель»), ISBN 5-93259-014-9 (Издательство «Русские словари»).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Добрыч
• Статыстыка насельніцтва