Луцк

горад ва Украіне
(Пасля перасылкі з Горад Луцк)

Луцк (укр.: Луцьк) — горад ва Украіне, адміністрацыйны цэнтр Валынскай вобласці. Насельніцтва — 211 тыс. чал. (2010).

Горад
Луцк
укр.: Луцьк
Герб[d] Сцяг
Герб[d] Сцяг
Краіна
Вобласць
Каардынаты
Мэр
Першая згадка
1085
Плошча
  • 42 км²
Вышыня цэнтра
174 ± 1 м
Водныя аб’екты
Насельніцтва
  • 215 986 чал. (1 студзеня 2022)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
0332
Паштовыя індэксы
43000-499
Аўтамабільны код
AC і КС / 03
КААТУУ
0710100000
Афіцыйны сайт
Луцк на карце Украіны ±
Луцк (Украіна)
Луцк
Луцк (Валынская вобласць)
Луцк

Гісторыя правіць

Першая пісьмовая згадка датуецца 1085 годам. Да сярэдзіны XII ст. ў складзе Кіеўскай Русі, пазней ва Уладзіміра-Валынскім (Галіцка-Валынскім) княстве. У 1240 разбураны мангола-татарамі. 3 сярэдзіны XIV ст. ў складзе ВКЛ. У XIV — сярэдзіне XX ст. цэнтр Луцкай рымска-каталідкай епархіі, у якую ўваходзілі тэрыторыя Валыні і паўднёвай Беларусі (да канца XVIII ст.). У 1432 атрымаў магдэбургскае права. Паводле Люблінскай уніі (1569) у складзе Польшчы, цэнтр Валынскага ваяводства. Гараджане падтрымалі паўстанне Налівайкі (1594—1596). У 1706 разбураны шведамі. 3 1795 у складзе Расійскай Імперыі, з 1797 года — павятовы горад Валынскай губерні. У І сусветную вайну каля Луцка рускія войскі прарвалі аўстра-германскі фронт (1916). У 1918 годзе акупіраваны войскамі Германіі, у 1919 — Польшчы. Паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921 года — у Польшчы. У 1924—1937 гадах у горадзе дзейнічала Брыгада КАП «Валынь». 3 1939 года ў складзе УССР, цэнтр Валынскай вобласці.

У Луцку знаходзіцца помнік архітэктуры — Луцкі замак (замак Любарта).

Гаспадарка правіць

Прамысловасць: машынабудаванне і металаапрацоўка, хімічная, лёгкая, харча-смакавая, вытворчасць будаўнічых матэрыялаў.

Транспарт правіць

Чыгуначная станцыя. Вузел аўтадарог. Аэрапорт. Прыстань. Дзейнічае тралейбус.

Навука і адукацыя правіць

Вышэйшыя навучальныя ўстановы Луцка:

Навучальныя ўстановы Луцка прафесійна-тэхнічнай адукацыі:

Выдатныя мясціны правіць

Архітэктурныя помнікі: Верхні замак (XIII—XVI ст.), рэшткі сцен Ніжняга замка (XIV—XVII ст.), Пакроўская (XV ст.) і Крыжаўзвіжанская (1619—20) цэрквы, езуіцкі калегіум (XVII ст.), касцёл (1606— 25), сінагога (1626—29), манастыр трынітарыяў (1728—30), Троіцкі сабор (1754) і інш.

Гісторыка-архітэктурны запаведнік (з 1970).

Вядомыя асобы правіць

Зноскі

Літаратура правіць

Спасылкі правіць