Гусіная цыбуля нізкая

	Гусіная цыбуля нізкая
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Аднадольныя
Парадак:	Лілеякветныя
Сямейства:	Лілейныя
Падсямейства:	Лілейныя
Род:	Гусіная цыбуля
Від:	Гусіная цыбуля нізкая
Міжнародная навуковая назва
	Gagea pusilla
NCBI	359340
EOL	1088754
IPNI	535630-1
TPL	kew-307385

Гусіная цыбуля нізкая^[3]^[4]^[5] (Gagea pusilla) — від травяністых раслін сямейства Лілейныя (Liliaceae), распаўсюджаны ў Паўднёва-Усходняй Еўропе і Заходняй Азіі. Этымалогія: лац.: pusillus — «маленькі»^[6].

Апісанне правіць

Шматгадовая расліна 3-15 см вышынёй. Падсуквеццевых лісткоў часцей за ўсё 3 (2-7), голых. Суквецці з 2-3(7) кветак; лісточкі калякветніка даўгавата-лінейныя, 8-12 мм даўжынёй. Прыкаранёвы ліст 1.5-2 мм у шырыню^[4]. Цыбуліна адзінкавая, рэдка 2. Сцябло голы. Каробачка яйкападобна-шарападобная. Насенне паўшарападобнае^[7].

Распаўсюджанне правіць

Еўропа: Аўстрыя, былая Чэхаславакія, Венгрыя, Расія, Албанія, Балгарыя, былая Югаславія, Грэцыя, Італія (пн.), Румынія; Азія: Казахстан, Расія — Краснадар, Заходняя Сібір. Насяляе сухія травяністыя і камяністыя зямлі^[8]^[9]^[7].

Ва Украіне расце на травяністых стэпавых схілах — на Палессі, у лесастэпе і на поўначы стэпу звычайны; на поўдні стэпу і ў паўночным Крыме рэдка^[4]. Уваходзіць у пералікі відаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення на тэрыторыі Кіеўскай вобласці^[5].

Галерэя правіць

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 56. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ ^а ^б ^в Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К., 1987. — С. 395. (руск.) (укр.)
↑ ^а ^б Андрієнко Т.Л., Перегрим М.М. (уклад.). Офіційні переліки регіонально рідкісних рослин адміністративних територій України (довідкове видання). — Київ, 2012. — 148 с. — ISBN 978-966-542-512-0.
↑ winternet.com (нявызн.). (англ.)
↑ ^а ^б monocot.org (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 студзеня 2014. Праверана 24 мая 2019. (англ.)
↑ bgbm.org (нявызн.). (англ.)
↑ npgsweb.ars-grin.gov (нявызн.). (англ.)

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».

[Киселевский-3] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 56. — 160 с. — 2 350 экз.

[Опред-4] а ^б ^в Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К., 1987. — С. 395. (руск.) (укр.)

[переліки-5] а ^б Андрієнко Т.Л., Перегрим М.М. (уклад.). Офіційні переліки регіонально рідкісних рослин адміністративних територій України (довідкове видання). — Київ, 2012. — 148 с. — ISBN 978-966-542-512-0.

[6] winternet.com (нявызн.). (англ.)

[eMonocot-7] а ^б monocot.org (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 студзеня 2014. Праверана 24 мая 2019. (англ.)

[8] .org (нявызн.). (англ.)

[9] sweb.ars-grin.gov (нявызн.). (англ.)

[3]

[4]

[5]

[6]

[1]

[2]

[7]

[8]

[9]