Даўжыня цела 45—90 см, маса 5—13 кг. Целасклад грацыёзны. Афарбоўка валасянога покрыва ад чорнай да жаўтавата-карычневай або серабрыста-шэрай. Прадстаўнікі гэтага роду маюць 44 храмасомы і часта маюць кольцы белай поўсці вакол твару.
Пярэднія канечнасці доўгія, з іх дапамогай гібоны перамяшчаюцца па галінах дрэў. Есць невялікія сядалішчныя мазалі. Іклы вялікія.
Пры ўсходзе сонца «пяюць» (адсюль назва — «пявучыя малпы»).
Адзін з чатырох родаў сямейства Hylobatidae. Раней быў адзіным родам у гэтым сямействе, але нядаўна ў катэгорыю родаў былі таксама вылучаныя роды Nomascus, Symphalangus і Hoolock[3]. Прадстаўнікі роду з’яўляюцца найбольш разнастайным і шырока распаўсюджаным родам сямейства і жывуць на тэрыторыях ад Паўднёвага Кітая (Юньнань) да Заходняй і Цэнтральнай Явы.
Асаблівасці біялогііПравіць
Жывуць у густых трапічных лясах на дрэвах невялікімі сямейнымі групамі.
Кормяцца пладамі, лісцем, маладымі парасткамі, насякомымі, павукамі, зрэдку птушынымі яйцамі і птушанятамі.
Палаваспелыя ў 5—7 гадоў, нараджаюць 1 дзіцяня.
Зноскі
- ↑ Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference / D. E. Wilson, D. M. Reeder — 3 — Baltimore: JHU Press, 2005. — 35, 2142 p. — ISBN 978-0-8018-8221-0 Праверана 18 верасня 2015.
- ↑ Smith A. T., Xie Y., Lunde D. P. et al. A Guide to the Mammals of China. / A. T. Smith, Y. Xie — Princeton: Princeton University Press, 2008. — P. 169.
- ↑ Mootnick, A.; Groves, C. P. (2005). "A new generic name for the hoolock gibbon (Hylobatidae)". International Journal of Primatology 26 (26): 971–976. doi:10.1007/s10764-005-5332-4.
- ↑ Payne, J. and Francis, C. (2005). A Field Guide to the Mammals of Borneo. Kota Kinabalu, Sabah, Malaysia: Sabah Society. p. 230. ISBN 967-99947-1-6.
