Гілюй
Гілю́й (руск.: Гилю́й) — рака ў Амурскай вобласці Расіі, правы прыток ракі Зея (басейн Амура).
| Гілюй | |
|---|---|
| руск. Гилюй | |
 | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 545 км |
| Басейн | 22 500 км² |
| Расход вады | ≈209 м³/с |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | Станавы хрыбет, зліццё рэк Левы Гілюй і Правы Гілюй |
| • Вышыня | 700 м |
| • Каардынаты | 55°29′06,60″ пн. ш. 126°13′44,60″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Зейскае вадасховішча |
| • Вышыня | 307±8 м |
| • Каардынаты | 53°59′00,80″ пн. ш. 127°27′24,70″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | [[Ціхага акіяна|Ціхага акіяна]] |
| Краіна | |
| Рэгіён | Амурская вобласць |
| Код у ДВР | 20030400112118100027771 |
 |
|
| Басейн Зеі | |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Даўжыня ракі 545 км. Плошча вадазборнага басейна 22 500 км². Бярэ пачатак на паўднёвых схілах Станавога хрыбта, цячэ на паўднёвы ўсход сярод ліставой тайгі, упадае ў Зейскае вадасховішча. У басейне звыш 400 азёр агульнай плошчай 26,8 км², сустракаюцца наледзі. Галоўныя прытокі: Могат, Тында — справа.
Літаратура правіць
- Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 1. — С. 304. — 863 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-042-8 (т. 1.). (руск.)