Залазоўе

Залазоўе
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Вілейскі
Сельсавет	Даўгінаўскі
Каардынаты	54°40′11″ пн. ш. 27°32′23″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	▼11 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1771
Паштовыя індэксы	222424
Аўтамабільны код	5
СААТА	6213817081

Залазо́ўе^[1] (трансліт.: Zalazoŭje, руск.: Залозовье) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Даўгінаўскага сельсавета.

Гісторыя

У лютым 1918 года акупавана Германіяй. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай тэрыторыя абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай I з’езда КП(б)Б у складзе БССР, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. З ліпеня 1919 года знаходзілася пад акупацыяй Польшчы. У ліпені 1920 года занята ненадоўга Чырвонай Арміяй.

Згодна з Рыжскім мірным дагаворам (1921) Залазоўе апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі ў складзе гміны Даўгінава Вілейскага павета Віленскага ваяводства^[2]^[3]^[4]^[5].

У 1939 годзе Залазоўе ўвайшло ў БССР, дзе 12 кастрычніка 1940 года ўвайшло ў склад Даўгінаўскага сельсавета Крывіцкага раёна Вілейскай вобласці (з 25 снежня 1962 года ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці).

У Вялікую Айчынную вайну з чэрвеня 1941 года па ліпень 1944 года Залазоўе знаходзілася пад нямецкай акупацыяй.

Насельніцтва

1921 год — 244 жыхары, 47 двароў^[6].
1931 год — 244 жыхары, 52 двары^[7].

Вядомыя асобы

Станіслаў Ляшковіч (1928—2015) — доктар эканамічных навук, пісьменнік і публіцыст.

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
↑ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf Архівавана 27 красавіка 2022.
↑ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
↑ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 78.
↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 58

Літаратура

Załozowie, wieś, powiat wilejski, gmina Dołhinów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn (польск.). — Warszawa, 1895. — S. 356.

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[2] Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.

[3] ttps://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf Архівавана 27 красавіка 2022.

[4] ttps://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665

[5] Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.

[skorowidz2-6] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 78.

[7] Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 58

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]