Канстанцін Аркадзевіч Райкін

Канстанцін Аркадзевіч Райкін (руск.: Константи́н Арка́дьевич Ра́йкин; нар. 8 ліпеня 1950, Ленінград, РСФСР) — савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно, тэатральны педагог і рэжысёр, танцор, прафесар; народны артыст Расійскай Федэрацыі (1992), лаўрэат дзвюх Дзяржаўных прэмій Расійскай Федэрацыі (1995, 2002). З 1988 года — мастацкі кіраўнік Расійскага дзяржаўнага тэатра «Сатырыкон» імя Аркадзя Райкіна.

Канстанцін Аркадзевіч Райкін
руск.: Константин Райкин
Дата нараджэння	8 ліпеня 1950(1950-07-08) (73 гады)
Месца нараджэння	Ленінград, РСФСР, СССР
Грамадзянства	СССР  Расія
Бацька	Аркадзь Ісакавіч Райкін
Жонка	Yelena Butenko[d] і Алагёз Таіраўна Салахава
Дзеці	Polina Raykina[d]
Адукацыя	Акадэмічная гімназія Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага ўніверсітэта[d] (1967) Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна (1971)
Прафесія	акцёр, тэатральны рэжысёр, выхавацель, тэатральны педагог
Прэміі
Узнагароды
IMDb	ID 0707431
satirikon.ru/theatre/kon…
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сын акцёра, народнага артыста СССР Аркадзя Райкіна (1911—1987).

Біяграфія

У 1971 годзе быў запрошаны Галінай Барысаўнай Волчак у трупу Маскоўскага тэатра «Сучаснік», на сцэне якога граў дзесяць гадоў.

За гэты час Канстанцін Райкін сыграў у тэатры 38 роляў, з іх 15 галоўных у спектаклях: «Валянцін і Валянціна» М. Рошчына, «І пайду… і пайду…» паводле Ф. Дастаеўскага (рэжысёр В. Фокін), «Манумент» Э.Ветэмаа (рэжысёр В. Фокін), «Балалайкін і К» паводле Салтыкава-Шчадрына (рэжысёр Р. Таўстаногаў), «Дванаццатая ноч» У. Шэкспіра (рэжысёр П. Джэймс) і іншыя.

Шырокую вядомасць Канстанціну прынеслі ролі ў фільмах «Шмат шуму з нічога» (1973) і «Свой сярод чужых, чужы сярод сваіх» (1974). Прычым падчас здымак другога ўсе трукі акцёр выконваў сам, без дублёра.

У 1981 годзе перайшоў у Ленінградскі тэатр мініяцюр пад кіраўніцтвам Аркадзя Райкіна. У 1982 годзе тэатр пераехаў у Маскву, і Канстанцін Аркадзевіч стаў кіраўніком Дзяржаўнага тэатра мініяцюр, а з 1987 года — Маскоўскага тэатра «Сатырыкон».

У 1985 годзе Канстанціну Райкіну было прысвоена ганаровае званне «Заслужаны артыст РСФСР».

З 1988 года па цяперашні час Канстанцін Райкін з’яўляецца мастацкім кіраўніком Расійскага дзяржаўнага тэатра «Сатырыкон» імя Аркадзя Райкіна ў Маскве.

Канстанцін Райкін быў адным з удзельнікаў апошняга выпуску праграмы «Поле цудаў» з Уладам Лісцьевым у ролі вядучага. Эфір перадачы адбыўся 25 кастрычніка 1991 года. 8 снежня 1992 года Канстанціну Райкіну прысвоена ганаровае званне «Народны артыст Расійскай Федэрацыі».

У 2001 годзе Канстанцін Райкін пачаў выкладчыцкую дзейнасць, стаўшы кіраўніком курса на акцёрскім факультэце Школы-студыі (інстытута) МХАТ імя Ул. І. Неміровіча-Данчанкі пры МХТ імя А. П. Чэхава. За гэты час выхаваў у гэтым інстытуце тры пакаленні маладых артыстаў, выпусціўшы тры акцёрскія курсы — у 2005, 2009 і 2013 гадах.

У 2002 годзе ён сыграў знакамітага бельгійскага шпіка Эркюля Пуаро ў міні-серыяле «Няўдача Пуаро» рэжысёра Сяргея Урсуляка.