Кашалёва (Віцебскі раён)

Кашалёва
Краіна	Беларусь
Вобласць	Віцебская
Раён	Віцебскі
Сельсавет	Бабініцкі
Каардынаты	55°21′19″ пн. ш. 30°27′03″ у. д.HGЯO
Плошча	0,350643 км²
Насельніцтва	▼0 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 212
Аўтамабільны код	2
СААТА	2212806091

Кашалёва^[2] (трансліт.: Kašaliova, руск.: Кошелёво) — вёска ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Бабініцкага сельсавета. Плошча 35,0643 га^[1]. За 17 км на паўночны ўсход ад Віцебска, 24 км ад чыгуначнай станцыі Віцебск.

Гісторыя

У 17 стагоддзі вядома як уласнасць зямян Шапкаў-Хатольскіх у Віцебскім ваяводстве ВКЛ. У 1630 годзе, паводле раздзельнага акта паміж братамі, вёска перайшла ў валоданне да Юрыя Шапкі-Хатольскага. У 18 стагоддзі вёска, дзяржаўная ўласнасць у Віцебскім ваяводстве ВКЛ. Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай у складзе Расійскай імперыі, у Віцебскім павеце Пскоўскай, з 1776 года Полацкай губерні. З 1777 года ў Суражскім павеце. З 1796 года ў Веліжскім павеце Беларускай, з 1802 года ў Віцебскай губерні. У 19 стагоддзі Кашалёва ў складзе фальварка Пенклавічы, які ўваходзіў у маёнтак Курына. У 1846 годзе прыватная ўласнасць памешчыка Юстыяна Быкоўскага. З 1866 года ў Віцебскім павеце. У 1899 годзе ў вёсцы была праваслаўная капліца. У 1905 годзе вёска ў Курынскай воласці Віцебскага павета Віцебскай губерні, належала Курынскаму сельскагаспадарчаму таварыству. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі вясковыя дзеці наведвалі працоўную школу 1-й ступені ў вёсцы Лазаватка, у 1924 годзе тут навучаліся 14 дзяцей з Кашалёва. У сакавіку 1924 года вёска вернута ў склад БССР. З 20 жніўня 1924 года ў Бабініцкім сельсавеце Віцебскага раёна Віцебскай акругі (да 26 ліпеня 1930 года). У 1938 годзе ў вёску пераселены жыхары населеных пунктаў Яроменкі-1 і Яроменкі-2. З 20 лютага 1938 года ў Віцебскай вобласці. З сярэдзіны ліпеня 1941 года да канца снежня 1943 года Кашалёва акупіравана нямецкімі войскамі, якія ў 1942—1943 гадах знішчылі тут усе 40 двароў і забілі 8 мірных жыхароў. Вывезены ў Германію 6 чалавек. На франтах загінулі 25 вяскоўцаў і 6 у партызанскай барацьбе. Да 22 снежня 1960 года вёска ўваходзіла ў склад Ботаніцкага сельсавета^[3].

Насельніцтва

58 рэвізскіх сялянскіх душ (1834)
14 двароў, 53 жыхары (1847)
21 двор, 131 жыхар (1905)
40 двароў, 158 жыхароў (1941)
11 гаспадарак, 14 жыхароў (1997)
9 гаспадарак, 11 жыхароў (2003)
3 гаспадаркі, 3 жыхары (2018)

Крыніцы

↑ ^а ^б Решение Витебского районного Совета депутатов 30 ноября 2017 г. № 175 «Об установлении границ сельских населенных пунктов Витебского района Витебской области и признании утратившими силу некоторых решений Витебского районного Совета депутатов» (руск.)
↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 22 снежня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1961, № 4 (924).

Літаратура

Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 10: Віцебская вобласць, кн. 2 / рэдкал.: У. У. Андрыевіч (гал. рэд.) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2019. — 728 с.: іл. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-11-1126-4.

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[Пл-1] а ^б Решение Витебского районного Совета депутатов 30 ноября 2017 г. № 175 «Об установлении границ сельских населенных пунктов Витебского района Витебской области и признании утратившими силу некоторых решений Витебского районного Совета депутатов» (руск.)

[2] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).

[3] Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 22 снежня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1961, № 4 (924).

[2]

[1]

[3]