Курт фон Готберг

Курт фон Готберг (ням.: Curt von Gottberg, 11 лютага 1896 — 31 мая 1945) — адзін з вышэйшых кіраўнікоў нямецкай акупацыйнай адміністрацыі ў Беларусі ў 1942—1944.

Курт фон Готберг
ням.: Curt von Gottberg
начальнік уліковага кіравання Галоўнага кіравання СС 1 кастрычніка 1940 — 27 чэрвеня 1942
Пераемнік	Карл Цэнер
Кіраўнік СС і паліцыі ў Беларусі 21 ліпеня 1942 — 15 ліпеня 1943
Папярэднік	Карл Шэфер
Пераемнік	Вальтэр Шыман
генеральны камісар Беларусі 23 верасня 1943 — верасень 1944
Папярэднік	Вільгельм Кубэ
Пераемнік	—
Нараджэнне	11 лютага 1896(1896-02-11) акруга Фрыдланд, Усходняя Прусія
Смерць	31 мая 1945(1945-05-31) (49 гадоў) Лейтцхёфт, акруга Фленсбург, Шлезвіг-Гольштэйн
Партыя	НСДАП (1932)
Член у	Штурмавыя атрады СС
Ваенная служба
Прыналежнасць	Трэці рэйх
Званне	обергрупенфюрар СС
Бітвы	Першая сусветная вайна
Узнагароды	Жалезны крыж 2-га класа Жалезны крыж 1-га класа Ганаровы крыж ветэрана вайны Нямецкі крыж у золаце За выслугу гадоў у НСДАП (10 гадоў) Медаль «У памяць 1 кастрычніка 1938» Рыцарскі крыж Жалезнага крыжа
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Курт фон Готберг удзельнік Першай сусветнай вайны. У 1919—1924 служыў у добраахвотніцкім корпусе «Брыгада Эрхарда». У 1932 уступіў у НСДАП і СС. З 1937 у Галоўным ведамстве па расавай палітыцы і пасяленнях, з 1939 оберфюрар СС і галоўны камісар ведамства зямлі ў Празе. У 1940—1942 начальнік рэгістрацыйнага ведамства ў галоўным упраўленні СС, брыгадэнфюрар СС і генерал-маёр паліцыі.

З восені 1942 камандзір «баявой групы Готберг», потым кіраўнік СС і паліцыі ў Беларусі. Пасля гібелі гаўляйтэра В. Кубэ з верасня 1943 да ліпеня 1944 Курт фон Готберг выконваў абавязкі генеральнага камісара Беларусі. Адначасова з 1943 з’яўляўся прадстаўніком рэйхсфюрара СС у Цэнтральнай Расіі. З чэрвеня 1944 обергрупенфюрар СС.

Готберг лічыў, што беларусы не нацыя. Свайму шэфу Галоўнага ўпраўлення СС Готлабу Бергеру ён пісаў, што «ідэі нацыянальнай Беларусі з’яўляюцца выдумкай беларускіх эмігрантаў і берлінскіх салонных палітыкаў і ў сапраўднасці проста не існуюць».

У канцы Другой сусветнай вайны кіраваў барацьбой з французскім рухам супраціўлення. Пасля арышту саюзнікамі скончыў жыццё самагубствам у Фленбургу (Германія) ў маі 1945 года.