Лазар Іосіфавіч Лагін

пісьменнік

Лазар Іосіфавіч Лагін (сапраўднае прозвішча — Гінзбург; 1903, Віцебск — 1979) — савецкі пісьменнік і паэт, вядучы прадстаўнік савецкай сатырычнай і дзіцячай літаратуры. Псеўданім Лагін — скарачэнне ад Лазар Гінзбург.

Лазар Лагін
марка Рэспублікі Беларусь, 2003
марка Рэспублікі Беларусь, 2003
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні Лазар Іосіфавіч Гінзбург
Псеўданімы Лагін
Дата нараджэння 21 лістапада (4 снежня) 1903[1], 4 лістапада 1903(1903-11-04)[2] ці 4 снежня 1903(1903-12-04)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 16 чэрвеня 1979(1979-06-16)[4][2][…] (75 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці празаік, сатырык
Кірунак сацыялістычны рэалізм
Жанр раман, аповесць, апавяданне
Мова твораў руская і ідыш
Грамадская дзейнасць
Партыя
Член у
Узнагароды Ордэн Айчыннай вайны 2 ступені
lib.ru/LAGIN
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Мастацкі канверт «Лазар Лагін. 100 лет са дня нараджэння»

Біяграфія правіць

Дзяцінства і юнацтва правіць

Л. І. Гінзбург нарадзіўся 21 лістапада (4 снежня) 1903 года ў віцебскай беднай яўрэйскай сям'і. Быў першым з пецярых дзяцей Іосіфа Файвелевіча Гінзбурга і Ханы Лазараўны. Бацька працаваў платагонам. На наступны год, скапілі грошай, сям'я пераехала ў Мінск, дзе бацька адкрыў скабяную краму.

Лазару было 10 гадоў, калі ў 1914 годзе пачалася Першая сусветная вайна. Праз тры гады — рэвалюцыя ў кастрычніку 1917 года.

У 1919 годзе 15-гадовы Лазар скончыў сярэднюю школу ў Мінску і атрымаў атэстат сталасці. Пасля заканчэння школы ў тым жа годзе адправіўся добраахвотнікам на грамадзянскую вайну. Займаўся арганізацыяй камсамола ў Беларусі, быў адным з яго кіраўнікоў. Член РКП (б) з 1920 года.

У 1922 годзе пачаў друкавацца на старонках газет з вершамі і нататкамі. Аб тых першых вершаваных спробах Лазар Іосіфавіч іранічна напісаў у прадмове да адной са сваіх кніг: «Кажучы шчыра, у мяне маецца немалая заслуга перад айчыннай літаратурай: я своечасова і навекі перастаў пісаць вершы».

У тым жа годзе ён сустрэў у Растове-на-Доне У. У. Маякоўскага і паказаў яму свае вершы. Маякоўскі вершы пахваліў, а пазней, будучы ў Маскве, пры сустрэчах цікавіўся, чаму Лазар не нясе яму новых сваіх вершаў.

У 1923 годзе вучыўся на аддзяленні вакалу Мінскай кансерваторыі, аднак пакінуў вучобу з-за адсутнасці цікавасці да тэорыі музыкі.

У Маскве правіць

Пераехаў у Маскву ў 1924 годзе, наведваў літаратурную студыю В. Я. Брусава. Пачаў цыкл «Крыўдныя казкі».

У 1925 годзе скончыў аддзяленне палітэканоміі Інстытута народнай гаспадаркі імя К. Маркса ў Маскве. Пасля чаго служыў у РККА.

Затым зноў у Маскве. У 1930 годзе Лазар працаваў у газеце «За індустрыялізацыю», а яго бацька стаў самым пісьменным наборшчык «Известий». У1930-1933 гады вучыўся ў ІЧП. У аспірантуры рыхтаваў да абароны дысертацыю. З інстытута Лагін адкліканы на працу ў газету «Праўда».

Працаваў у часопісе «Кракадзіл» (які з 1932 года выпускаўся выдавецтвам «Праўда»), з 1934 года — намеснікам галоўнага рэдактара.

У 1936 годзе ўступіў у Саюз пісьменнікаў СССР. У канцы трыццатых гадоў Лазар Іосіфавіч знаходзіцца ў працяглай камандзіроўцы ад СП СССР на востраве Шпіцберген.

Задума, якая нарадзілася ў гэты перыяд, знайшла ўвасабленне ў аповесці-казцы «Стары Хатабыч», апублікаванай у 1938 годзе ў часопісе «Піянер». Аповесць выйшла асобнай кнігай у 1940 годзе. Варта адрозніваць першую рэдакцыю аповесці ад другой, якая ўбачыла свет у 1955 годзе і дзе не толькі заменены многія эпізоды і персанажы, але і сама кніга значна вырасла ў аб’ёме. На падставе другой рэдакцыі Лагін напісаў аднайменны кінасцэнарый (фільм пастаўлены ў 1957 годзе рэжысёрам Г. С. Казанскім).

Зноскі

  1. а б ПроДетЛит — 2019.
  2. а б Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — ISBN 5-94848-262-6
  3. Лагин Лазарь Иосифович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. Л. Лагин // Internet Speculative Fiction Database — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.