Ла-Грасьёса
Ла-Грасьёса (ісп.: La Graciosa) — невялікі востраў у складзе Канарскага архіпелага . Плошча — 29,05 км². Насельніцтва (2018) — 734 чал.
Ла-Грасьёса | |
---|---|
ісп. La Graciosa | |
![]() Панарама | |
Характарыстыкі | |
Плошча | 29,05 км² |
Насельніцтва | 734 чал. |
Шчыльнасць насельніцтва | 25,27 чал./км² |
Размяшчэнне | |
29°14′46,50″ пн. ш. 13°31′09,60″ з. д.HGЯO | |
Акваторыя | Атлантычны акіян |
Краіна | |
![]() |
Геаграфія
правіцьЛа-Грасьёса — востраў вулканічнага паходжання, які месціцца за 1,16 км ад паўночна-заходняга берага большага па плошчы вострава Лансаротэ, адміністрацыйна падпарадкаваны муніцыпалітэту Тэгізэ на Лансаротэ. Найвышэйшы пункт (266 м) — гара Агухас-Грандэс уяўляе сабою старажытны вулканічны конус з невялікай кальдэрай. Клімат субтрапічны засушлівы. З-за рэдкіх ападкаў на востраве адчуваецца недахоп пітной вады.
На Ла-Грасьёса няма дарог са штучным пакрыццём. Адзінае сталае паселішча Калета-дэль-Сэба знаходзіцца ў паўднёва-усходняй частцы. У мінулым тут здабывалі соль.
Прырода
правіцьСуша пакрыта ксерафітнай расліннасцю. Шырока распаўсюджаны акацыя, алоэ, інтрадуцыраваная агава. Фаўна прадстаўлена шматлікімі марскімі птушкамі, казуркамі, яшчаркамі.
Гісторыя
правіцьУ 1402 годзе востраў быў захоплены нармандцам Жанам дэ Бетанкурам і пасля далучаны да Іспаніі. З-за неспрыяльных геаграфічных умоў на ім доўгі час не ствараліся сталыя паселішчы. Востраў прыцягваў піратаў. У 1730 годзе жыхары суседняга вострава Лансаротэ ратавалі на Ла-Грасьёса свойскую жывёлу, паколькі пашы на самім Лансаротэ аказаліся пакрыты попелам пасля вывяржэння вулкана.
У 1812 годзе востраў быў далучаны да муніцыпалітэта Тэгізэ. На ім пачалі сяліцца рыбакі і здабытчыкі солі. У нашы дні развіваецца турызм, абмежаваны як малой плошчай сушы, так і пагрозай рэдкім прыродным рэсурсам.
У 2018 годзе ўрад Канарскіх астравоў афіцыйна прызнаў Ла-Грасьёса восьмым населеным востравам архіпелага.