Максім Міхайлавіч Пятруль

Максім Міхайлавіч Пятруль
Максім Міхайлавіч Пятруль
Дата нараджэння	16 снежня 1977 (46 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР;
Маці	Людміла Іванаўна Пятруль
Род дзейнасці	скульптар, дызайнер
Жанр	скульптар
Вучоба	Беларускі ліцэй мастацтваў (1993); Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава (1997); Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт (2015);
Вядомыя працы	«Разбіты агмень» — мемарыял у памяць Мінскага гета (2008); «Фантан Перамогі», Мінск; «Папараць-кветка», парк 900-годдзя Мінска; «Птушкі», экалагічны парк разьбярства Шысіхе, Шуаньян, Чаньчунь (Кітай); «Тай Цзы», Так Гуан парк, Куньмін (Кітай); Elephantus, Парк міжнароднай скульптуры, Фучжоу (Кітай)
Уплыў	Леанід Давідзенка, ; Уладзімір Жбанаў, ; Леанід Левін
Член у	Беларускі саюз дызайнераў; Беларускі саюз мастакоў;
Узнагароды	Лаўрэат Спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь маладым дзеячам культуры і мастацтва, ; Медаль Камісіі па культуры Міжнароднага алімпійскага камітэта (XXIX Алімпійскія гульні, Пекін, Кітай), ; Медаль і дыплом першай ступені Беларускага саюза архітэктараў (Міжнародны конкурс маладых архітэктараў «Леанарда-2005»)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Максім Міхайлавіч Пятруль (16 снежня 1977, Мінск) — беларускі скульптар, дызайнер.

Біяграфія

1989—1993 — Рэспубліканскі ліцэй выяўленчага мастацтва імя І. В. Ахрэмчыка, выкладчыкі Л. М. Паўлава, Л. Р. Давідзенка.

1993—1997 — Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава, аддзяленне скульптуры, выкладчык — Уладзімір Жбанаў.

2010—2015 — Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт, факультэт Тэорыі і практык сучаснага мастацтва.

Член Беларускага саюза дызайнераў (2004), член Беларускага саюза мастакоў (2005).

Творчасць

З'яўляецца мастаком сучаснага светапогляду, для якога творчае пераасэнсаванне і спазнанне свету — правакацыйная гульня, дыялог з гледачом. Выкарыстоўваючы выразныя алегарычныя прыёмы, скульптар ператварае мастацкі працэс у стварэнне і распрацоўку прынцыпова новага пластычнага аб’екта, новай формы. Аўтар імкнецца да семантычнай кадзіроўкі твораў, што выяўляецца ў неардынарных рашэннях.

Прынцыпы канцэптуальнага мастацтва ў творчасці мастака трансфармуюцца ў пэўную скульптурную форму, якая нібы існуе паралельна рэальнасці. Па сутнасці, яго творы – гэта ўвасабленне паняццяў і катэгорый, якія для гледача — сэнсавы рэбус, загадка. Творы скульптара ўспрымаюцца і як фармальны знак, і як сюррэалістычны аб’ект, і як мастацкі сімвал.

З 1997 з'яўляецца актыўным удзельнікам рэспубліканскіх і міжнародных мастацкіх выставак, конкурсаў, сімпозіумаў, стварае візуальнае мастацтва для грамадскіх прастор, выступае з дакладамі на канферэнцыях і ў вышэйшых навучальных установах. Яго працы незвычайныя як па форме, так і па змесце, маюць асаблівы філасофскі сэнс і незвычайную метафарычнасць. Таксама актыўна ўдзельнічае ў развіцці міжнародных культурных адносін з Кітайскай Народнай Рэспублікай. Яго скульптурныя творы ўсталяваны ў кітайскіх гарадах Фучжоу, Куньмін, Чанчунь^[3].

Супрацоўніцтва з мінскім метрапалітэнам

Максім Пятруль з'яўляецца аўтарам твораў візуальнага мастацтва, інтэграваных у грамадскую прастору станцый мінскага метрапалітэна Грушаўкі і Малінаўкі, спраектаваных архітэктарам Уладзімірам Целяпнёвым. На гэтых станцыя ажыццяўляецца ўкараненне твораў мастацтва М. Петруля, а самі станцыі набываюць экспазіцыйную функцыю, становячыся выставачнымі пляцоўкамі, альтэрнатыўнымі традыцыйным выставачным прасторам — музеям, галерэям і арт-цэнтрам. Асноўнай задачай твораў з'яўляецца не столькі дэкаратыўная функцыя, колькі рэпрэзентатыўная — прадстаўленне саміх сябе ў якасці завершаных мастацкіх твораў «візуальнага мастацтва для грамадскіх прастор» ^[4].

Узнагароды

З'яўляецца лаўрэатам Спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь маладым дзеячам культуры і мастацтва, мае медаль Камісіі па культуры Міжнароднага алімпійскага камітэта (XXIX Алімпійскія гульні, Пекін, Кітай), медаль і дыплом першай ступені Беларускага саюза архітэктараў (Міжнародны конкурс маладых архітэктараў «Леанарда-2005»). За стварэнне мемарыяла — помніка ахвярам Мінскага гета (архітэктар Леанід Левін) па вуліцы Сухой у Мінску атрымаў медаль і дыплом Першай ступені XIV Нацыянальнага конкурсу архітэктуры ў намінацыі «Манументальная скульптура ў гарадскім асяроддзі».

У майстэрні Макcіма Петруля 11.02.2015

Творы аўтара знаходзяцца ў прыватнай калекцыі Райнольда Вюрта Кунцельзау ў Германіі, Музеі алімпійскага мастацтва ў Пекіне, у Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, Музее сучаснага выяўленчага мастацтва, у музеях, галерэях, прыватных калекцыях і грамадскіх прасторах Беларусі, Расіі, Літвы, Нідэрландаў, Германіі, Кітая і ЗША^[5].

Скульптурныя кампазіцыі ў Мінску

«Разбіты агмень» — мемарыял у памяць Мінскага гета, 2008 (архітэктар — Л. М. Левін)
«Фантан Перамогі»
«Папараць-кветка», парк 900-годдзя Мінска
«Дом Багдановіча»^[6]

Выстаўкі

2007 — «60&30» (сумесна з Л. І. Пятруль), Нацыянальны мастацкі музей Беларусі^[7]
05.12.2014 — 18.01.2015 — «Гісторыя адной гісторыі» (сумесна з Л. І. Пятруль), мастацкая галерэя полацкага гісторыка-культурнага музея-запаведніка^[8]

Галерэя

«Амерыка». 2004, h = 40 см, пластык, акрыл
«Taiji». 2004, h = 35 см, бронза, граніт (фрагмент)
«Паміж». 2004, l = 75 см, дрэва. Калекцыя Музея сучаснага выяўленчага мастацтва, Мінск
«А + Я», r = 36 см, 2004, кераміка
«Сотавая сувязь». 2005—2007, h = 21 см, дрэва, сталь
«Стварэнне». 1995—2007, h = 21 cm, гіпс (мадэль, частка скульптуры «Стварэнне», калекцыя Райнольда Вюрта)
«О». 2009, h = 175 cm, дрэва, сталь (фрагмент)
«Давыд». 2010—2011, h = 33 см, рэды-мэйд аб'ект (Прысвячаецца Цару Давыду і Дэвіду Бекхэму)
«Хатняя гравітацыя», 2012—2013, h=60 cm, свінец, дрэва, грунт (арт-аб'ект, з серыі «Хатняе…»)
«Counterbutterfly», 2014, h = 45 cм, бронза, сілумін, граніт

Зноскі

↑ Мемориал на Сухой улице (руск.)
↑ Максим Петруль: «Я смотрю на жизнь, сидя на качелях» (руск.) (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 21 студзеня 2015. Праверана 7 студзеня 2015.
↑ Museum.by «История одной истории». Выставка графики, текстиля и скульптуры Людмилы и Максима Петруль (руск.) (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2015. Праверана 12 лютага 2015.
↑ Сайт минского метрополитена. Минский скульптор рассказал о том, как создавался образ станции «Малиновка» (руск.) (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 14 лютага 2015.
↑ ArtDigest-Belarus У майстэрні скульптара Максіма Пятруля Архівавана 2 красавіка 2015.
↑ Радыё Свабода. Міхась Скобла
↑ Нацыянальны мастацкі музей Беларусі. Персанальная выстава Людмілы і Максіма Пятруль «60&30» Архівавана 5 сакавіка 2016.
↑ * Беларускае Радыё Рацыя. Гісторыя адной гісторыі ад Людмілы і Максіма Пятруль Архівавана 2 красавіка 2015.

Літаратура

Дарога на ўсход - мой шлях да сябе / Максім Пятруль; гутарылі Лырыса Міхневіч, Марына Капілава // Мастацтва. 2008. N 12. С. 46-49

Спасылкі

	Максім Міхайлавіч Пятруль на Вікісховішчы

Максім Пятруль: Дарога на ўсход - мой шлях да сябе Архівавана 10 сакавіка 2016.
Народная газета «Юбіляры склікаюць гасцей у... музей»(недаступная спасылка)
Часопіс Сitydog.by «Помнік на паркоўцы»
Міхась Скобла «Дом Багдановіча ці сабачая будка?»
Газета Культура. КІМ-ПРЭСС. Дар’я Амяльковіч. «“Паміж”: рознастылёвасць спрацавала на імідж» Архівавана 17 студзеня 2022.
http://artdigest-belarus.com/fotootchety/71-12-strategiy-belorusskogo-izobrazitelnogo-iskusstva.html Архівавана 31 студзеня 2016.

[1] Мемориал на Сухой улице (руск.)

[2] Максим Петруль: «Я смотрю на жизнь, сидя на качелях» (руск.) (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 21 студзеня 2015. Праверана 7 студзеня 2015.

[3] Museum.by «История одной истории». Выставка графики, текстиля и скульптуры Людмилы и Максима Петруль (руск.) (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2015. Праверана 12 лютага 2015.

[4] Сайт минского метрополитена. Минский скульптор рассказал о том, как создавался образ станции «Малиновка» (руск.) (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 14 лютага 2015.

[5] ArtDigest-Belarus У майстэрні скульптара Максіма Пятруля Архівавана 2 красавіка 2015.

[6] Радыё Свабода. Міхась Скобла

[7] Нацыянальны мастацкі музей Беларусі. Персанальная выстава Людмілы і Максіма Пятруль «60&30» Архівавана 5 сакавіка 2016.

[8] * Беларускае Радыё Рацыя. Гісторыя адной гісторыі ад Людмілы і Максіма Пятруль Архівавана 2 красавіка 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Максім Міхайлавіч Пятруль
Дата нараджэння	16 снежня 1977(1977-12-16) (46 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР
Маці	Людміла Іванаўна Пятруль
Род дзейнасці	скульптар, дызайнер
Жанр	скульптар
Вучоба	Беларускі ліцэй мастацтваў (1993) Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава (1997) Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт (2015)
Вядомыя працы	«Разбіты агмень» — мемарыял у памяць Мінскага гета (2008)^[1] «Фантан Перамогі», Мінск «Папараць-кветка», парк 900-годдзя Мінска «Птушкі», экалагічны парк разьбярства Шысіхе, Шуаньян, Чаньчунь (Кітай) «Тай Цзы», Так Гуан парк, Куньмін (Кітай) Elephantus, Парк міжнароднай скульптуры, Фучжоу (Кітай)
Уплыў	Леанід Давідзенка, Уладзімір Жбанаў, Леанід Левін
Член у	Беларускі саюз дызайнераў Беларускі саюз мастакоў
Узнагароды	Лаўрэат Спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь маладым дзеячам культуры і мастацтва, Медаль Камісіі па культуры Міжнароднага алімпійскага камітэта (XXIX Алімпійскія гульні, Пекін, Кітай), Медаль і дыплом першай ступені Беларускага саюза архітэктараў (Міжнародны конкурс маладых архітэктараў «Леанарда-2005»)^[2]
Медыяфайлы на Вікісховішчы