Манастыршчына (Манастыршчынскі раён)

пасёлак гарадскога тыпу ў Смаленскай вобласці Расіі

Манастыршчына (руск.: Монастырщина) — пасёлак гарадскога тыпу ў Смаленскай вобласці Расіі на рацэ Віхра. Адміністрацыйны цэнтр Манастыршчынскага раёна Смаленскай вобласці. Знаходзіцца за 57 км на паўднёвы захад ад Смаленска і за 43 км на поўнач ад Мсціслава. Насельніцтва на 2018 год — 3600 чалавек.

Пасёлак гарадскога тыпу
Манастыршчына
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Каардынаты
Насельніцтва
  • 3 127 чал. (2024)[1]
Тэлефонны код
48148
Паштовыя індэксы
216130
Код АКАТП
Афіцыйны сайт
Манастыршчына на карце Расіі ±
Манастыршчына (Манастыршчынскі раён) (Расія)
Манастыршчына (Манастыршчынскі раён)
Манастыршчына (Манастыршчынскі раён) (Смаленская вобласць)
Манастыршчына (Манастыршчынскі раён)

Гісторыя

правіць

Упершыню Манастыршчына ўпамінаецца ў 1390 годзе ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай 1565—1566 гадоў вялікага князя літоўскага Жыгімонта II Аўгуста яна ўвайшла ў склад Мсціслаўскага ваяводства. У 1714 годзе Манастыршчына ўпершыню ўпамінаецца як мястэчка, уладанне мсціслаўскага чашніка Яна Якуба Галынскага[2]. Згодна з разлікам падаткаў у 1719 годзе мястэчка разам з воласцю выплачвала чопавыя ў памеры 400 злотых. У 1729 годзе Манастыршчынай валодаў Казімір Галынскі.

Насельніцтва

правіць
Год Колькасць
1939 2 755 [3]
1959 2 159 [4]
1970 3 555 [5]
1979 4 760 [6]
1989 5 166 [7]
Год Колькасць
2002 4 622 [8]
2007 4 066
2009 3 977 [9]
2012 3 944 [10]
2013 3 824 [11]
Год Колькасць
2014 3 770 [12]
2015 3 755 [13]
2016 3 701 [14]
2017 3 665 [15]
2018 3 600 [16]
Год Колькасць
2019 3 516 [17]
2020 3 500 [18]
2021 3 223 [19]
2024 3 127 [1]

Вядомыя асобы

правіць

Зноскі

правіць
  1. а б https://rosstat.gov.ru/storage/mediabank/Сhisl_MO_01-01-2024.xlsxРосстат, 2024.
  2. Мяцельскі А. Манастыршчына // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак. А — Я. — С. 333. — 696 с. — ISBN 978-985-11-0487-7 (т. 3), ISBN 985-11-0315-2.
  3. http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_pop_39_4.php
  4. Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность сельского населения РСФСР - жителей сельских населённых пунктов - районных центров по полу]
  5. http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus70_reg2.phpДемоскоп Weekly.
  6. http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus79_reg2.phpДемоскоп Weekly.
  7. http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus89_reg2.php
  8. http://www.perepis2002.ru/ct/doc/1_TOM_01_04.xls
  9. http://www.gks.ru/bgd/regl/B09_109/IssWWW.exe/Stg/d01/tabl-21-09.xls
  10. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2012/bul_dr/mun_obr2012.rar
  11. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. Таблица 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктовРосстат, 2013. — 528 с.
  12. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2014/bul_dr/mun_obr2014.rar
  13. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2015/bul_dr/mun_obr2015.rar
  14. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2016/bul_dr/mun_obr2016.rar — 2018.
  15. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2017 годаМ.: Росстат, 2017.
  16. Оценка численности постоянного населения Смоленской области на 1 января 2018 года
  17. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2019/bul_dr/mun_obr2019.rar
  18. https://rosstat.gov.ru/storage/mediabank/CcG8qBhP/mun_obr2020.rar
  19. https://rosstat.gov.ru/storage/mediabank/tab-5_VPN-2020.xlsx

Спасылкі

правіць