Марцін Марцінавіч Валадковіч
менскі земскі суддзя
Марцін Валадковіч (каля 1565 — каля 1647) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Падсудак, потым суддзя земскі менскі (з 1618).
| Марцін Валадковіч | |
|---|---|
 Марцін Валадковіч | |
 Герб «Радван» | |
| Нараджэнне | каля 1565 |
| Смерць | каля 1647 |
| Род | Валадковічы |
| Бацька | Марцін Валадковіч |
| Маці | Раіна з Друцкіх-Горскіх[d] |
| Жонка | Дарота з Дарагастайскіх |
| Дзеці | Рэгіна, Пётр, Эліяш, Тэадор Аляксандр, Крыштаф, Ева, Барбара |
БіяграфіяПравіць
Паходзіў са шляхецкага роду Валадковічаў герба «Радван» зменены, сын Марціна Валадковіча і Раіны з Друцкіх-Горскіх.
Быў падсудкам менскім[1], а 27 жніўня 1618 на менскім сойміку згодна абраны адзіным электам на судзейства земскае і пазней зацвержаны каралём[2].
Яго жонкай была Дарота з Дарагастайскіх, дачка смаленскага ваяводы Пятра. Меў 4 сыноў і 3 дачок, з якіх найбольш вядомы Крыштаф, ваявода новагародскі.
Зноскі
- ↑ Сліж Н. Сямейныя адносіны і шлюбныя стратэгіі Саламярэцкіх у 16 — першай палове 17 ст. // Гістарычны альманах. — 2005. — Т. 11. — С. 112
- ↑ Галубовіч В. Намінацыйныя прывілеі на павятовыя земскія пасады з кніг запісаў Метрыкі Вялікага Княства Літоўскага першай паловы 17 ст. як крыніца па гісторыі Беларусі // Гістарычны альманах. Том 5. Гародня, 2001. С. 147
КрыніцыПравіць
- Генеалогія Валадковічаў Архівавана 28 ліпеня 2014.
- Насевіч В. Валадковічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 380. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.