Нептун (міфалогія)
Нептун (лац.: Neptunus) — у старажытнарымскай міфалогіі бог мораў і патокаў. Адзін з самых старажытных рымскіх багоў. Пазней быў атаясамлены з грэчаскім богам Пасейдонам. Жонкай Нептуна лічылася багіня Салацыя (Фетыда, Амфітрыта).
Нептун | |
---|---|
Міфалогія | Рымская міфалогія і старажытнарымская рэлігія |
Пол | мужчынскі пол |
Бацька | Сатурн |
Браты і сёстры | Веста, Плутон, Юпітэр, Цэрэра і Юнона |
Жонка | Salacia[d], Фетыда, Амфітрыта і Venilia[d][1] |
Дзеці | Halaesus[d], Leucon[d] і Трытон |
У іншых культурах | Пасейдон, Ахті[d], Эгір[d] і Ньёрд[2] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
З Нептунам звязана свята нептуналий, якое адзначалася 23 ліпеня. Свята спраўлялася з мэтай прадухілення засухі. Падчас гэтага свята будаваліся хаціны з лісця.
Марскі Нептун шанаваўся людзьмі, звязанымі з морам або якія адпраўляліся ў марское падарожжа.
Зноскі
- ↑ Любкер Ф. Venilia // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1446.
- ↑ Tilton T. (unspecified title) — 1897. — С. 708, 742, 794.
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нептун (міфалогія)