Новы Усеагульны нацыянальны кангрэс
Новы Усеагульны нацыянальны кангрэс (араб. المؤتمر الوطني العام الجديد) — заканадаўчы орган, створаны палітычнымі дзеячамі з партый, якія пацярпелі паражэнне на выбарах 2014 года ў Лівіі. Быў створаны пасля эскалацыі грамадзянскай вайны і замяніў першы Усеагульны нацыянальны кангрэс. Падтрымліваўся Турцыяй і Катарам[1].
Гісторыя
правіцьПасля паразы на выбарах 2014 года, якія прайшлі пры нізкай яўцы выбаршчыкаў, ісламісцкія партыі пад кіраўніцтвам прэзідэнта Усеагульнага нацыянальнага кангрэса Нуры Абу Сахмейна c дапамогай узброеных груповак «Аперацыйная зала лівійскіх рэвалюцыянераў», узялі пад кантроль сталіцу Лівіі — Трыпалі[2]. У канцы жніўня ісламісцкія баевікі, кіраваныя УНК, выкралі апазіцыйных дзеячаў, напаўшы на 280 дамоў[3][4]. 25 жніўня дэпутаты Новага УНК абралі сваім прэзідэнтам Нуры Абу Сахмейна[5], а новым прэм’ер-міністрам — Амара аль-Хасі[4]. 31 сакавіка 2015 года дэпутаты адправілі яго ў адстаўку, і ў той жа дзень абралі на пасаду прэм’ер-міністра Халіфа аль-Гаві[6].
З 2014 года пачаў дзейнічаць Урад нацыянальнага выратавання (УНВ), выканаўчы орган улады, саюзны новаму УНК. 5 красавіка 2016 года Урад нацыянальнага выратавання аб’явіў, што ён сыходзіць у адстаўку, спыняе аперацыі і саступае паўнамоцтвы Ураду нацыянальнай згоды[7].
Аднак, у ходзе перавароту ў кастрычніку 2016 года, сілы, лаяльныя УНВ, занялі будынак Дзяржаўнага савета і абвясцілі аб вяртанні кабінета Халіфа аль-Гаві[8][9]. Затым пачаліся сутыкненні паміж сіламі Сараджа і аль-Гаві[10]. У ходзе баёў сілы УНВ панеслі паразу ў 2017 годзе, самаабвешчаны ўрад быў распушчаны.
Размеркаванне месцаў
правіцьУ новым УНК большасць месцаў займалі прадстаўнікі аб’яднання «Браты-мусульмане», Партыі справядлівасці і будаўніцтва, блока «Вернасць пакутнікаў», якія складаюцца з іншых, больш дробных груп, што з’яўляюцца членамі ісламісцкага руху і не ўвайшлі ў Палату прадстаўнікоў пасля выбараў[11][12][13]. Члены Новага Усеагульнага нацыянальнага кангрэса сцвярджалі, што з’яўляюцца законным пераемнікам Усеагульнага нацыянальнага кангрэса, абранага ў 2012 годзе, не ўяўляючы большасць членаў гэтага органа[14]. Большасць членаў Усеагульнага нацыянальнага кангрэса з’яўляліся дэпутатамі міжнародна прызнанага парламента Лівіі — Палаты прадстаўнікоў (выбрана ў 2014 годзе)[11].
Крыніцы
правіць- ↑ Libya: 'No one can win this war'(недаступная спасылка). Libya Business Info (19 апреля 2015). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 23 апреля 2015.
- ↑ "Libya – Democracy's Complex Child". International Business Times. 29 августа 2014. Праверана 14 апреля 2015.
{{cite news}}
: Праверце значэнне даты ў:|accessdate=
і|date=
(даведка) - ↑ "Tripoli residents face dilemma after Libya Dawn take control of capital". The Guardian. 31 августа 2014. Праверана 14 апреля 2015.
{{cite news}}
: Праверце значэнне даты ў:|accessdate=
і|date=
(даведка) - ↑ а б "Libya's ex-parliament reconvenes, appoints Omar al-Hasi as PM". Reuters. 25 августа 2014. Архівавана з арыгінала 12 верасня 2015. Праверана 14 апреля 2015.
{{cite news}}
: Праверце значэнне даты ў:|accessdate=
і|date=
(даведка) - ↑ Libya's ex-parliament reconvenes, appoints Omar al-Hasi as PM(недаступная спасылка). Reuters UK (25 августа 2014). Архівавана з першакрыніцы 26 жніўня 2014. Праверана 14 апреля 2015.
- ↑ Daragahi, Borzou (31 марта 2015). "Tripoli authority sacks prime minister". Financial Times. Праверана 14 апреля 2015.
{{cite news}}
: Праверце значэнне даты ў:|accessdate=
і|date=
(даведка) - ↑ Libya unity govt cements control after rival cedes power
- ↑ GNC retakes parliament compound, High Council of State condemns(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2019. Праверана 23 мая 2019.
- ↑ Rival group seizes Libya's UN-backed government offices
- ↑ Clashes erupt in Libyan capital Tripoli(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2016. Праверана 23 мая 2019.
- ↑ а б "Libya: The Muslim Brotherhood's Last Stand?". Huffington Post. 25 июля 2014. Праверана 14 апреля 2015.
{{cite news}}
: Праверце значэнне даты ў:|accessdate=
і|date=
(даведка) - ↑ "National Congress party results". Libya Herald. 18 июля 2014. Праверана 14 апреля 2015.
{{cite news}}
: Праверце значэнне даты ў:|accessdate=
і|date=
(даведка) - ↑ "Libya publishes parliamentary election results". Xinhua. 22 июля 2014. Архівавана з арыгінала 2014-08-08. Праверана 14 апреля 2015.
{{cite news}}
: Праверце значэнне даты ў:|accessdate=
і|date=
(даведка) - ↑ "Abu Sahmain, Ghariani condemned by Thinni and parliament leader Saleh". Libya Herald. 25 августа 2014. Праверана 14 апреля 2015.
{{cite news}}
: Праверце значэнне даты ў:|accessdate=
і|date=
(даведка)