Павел Анатолевіч Судаплатаў

Павел Анатолевіч Судапла́таў (руск.: Па́вел Анато́льевич Судопла́тов; 29 чэрвеня [12 ліпеня] 1907, Мелітопаль — 24 верасня 1996, Масква) — савецкі разведчык, супрацоўнік АДПУ (пазней НКУС — НКДБ), перад арыштам у 1953 годзе — генерал-лейтэнант Міністэрства ўнутраных спраў СССР.

Павел Анатолевіч Судаплатаў
укр.: Павло Анатолійович Судоплатов
Дата нараджэння	29 чэрвеня (12 ліпеня) 1907
Месца нараджэння	Мэлітопаль, Мелітопальскі павет[d], Таўрычаская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	24 верасня 1996(1996-09-24) (89 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Данскія могілкі[d]
Месца працы	Народны камісарыят унутраных спраў СССР
Грамадзянства	СССР  Расійская імперыя
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія і Народны камісарыят унутраных спраў СССР
Званне	генерал-лейтэнант
Камандаваў	Служба знешняй разведкі Расійскай Федэрацыі[d], Народны камісарыят унутраных спраў СССР і Міністэрства дзяржаўнай бяспекі СССР[d]
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна Грамадзянская вайна ў Расіі
Узнагароды і званні
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ліквідаваў кіраўніка АУН Яўгена Канавальца, арганізаваў забойства Льва Троцкага.

У час Вялікай Айчыннай вайны, узначальваючы 4-е ўпраўленне НКУС, удзельнічаў у арганізацыі мініравання стратэгічных аб’ектаў у перыяд абароны Масквы, дыверсійнай дзейнасці супраць нацысцкіх войскаў на Каўказе, стратэгічных радыёгульняў з нямецкай разведкай. Судаплатаў непасрэдна кіраваў дзейнасцю на акупаванай нямецкімі войскамі Заходняй Украіне партызанскага атрада спецыяльнага прызначэння Дзмітрыя Мядзведзева, які з’яўляўся базай для легендарнага разведчыка Мікалая Кузняцова, узначальваў аддзел, які апрацоўваў інфармацыю аб распрацоўцы атамнай бомбы ў ЗША.

У 1953 годзе быў арыштаваны, асуджаны на 15 гадоў пазбаўлення волі, поўнасцю адбыў пакаранне і быў рэабілітаваны толькі ў 1992 годзе. Стаў шырока вядомы дзякуючы сваім мемуарам «Разведка і Крэмль», «Спецаперацыі. Лубянка і Крэмль. 1930—1950 гады».