Павел Францішак Сапега

Павел Францішак Сапега
Павел Францішак Сапега
	польск.: Paweł Franciszek Sapieha
	; Павел Францішак Сапега
	; Герб «Ліс»
4-ы сакратар вялікі духоўны літоўскі
	18 красавіка 1704 — 1713
Папярэднік	Ян Згерскі
Пераемнік	Міхал Геранім Анцута[d]
біскуп жамойцкі
	з 21 студзеня 1715
Дыяцэзія	Жамойская дыяцэзія
Папярэднік	Ян Згерскі
Пераемнік	Аляксандр Мікалай Гараін
Нараджэнне	23 красавіка 1657
Смерць	1 кастрычніка 1715 (58 гадоў); Кодзень, Берасцейскі павет, Берасцейскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Месца пахавання	базіліка Святой Ганны ў Кодані[d];
Род	Сапегі
Бацька	Ян Фрыдэрык Сапега[d]
Маці	Канстанцыя з Гербутаў
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Адукацыя	Львоўскі езуіцкі калегіум[d]; Варшаўскі езуіцкі калегіум[d];
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Павел Францішак Сапега (да 23 красавіка 1657 — 1 кастрычніка 1715, Кодзень) — вялікалітоўскі рэлігійны дзеяч. Сакратар вялікі літоўскі (1704—1713^[4]), біскуп жамойцкі (1715).

Біяграфія

З кодзенскай лініі магнацкага роду Сапегаў герба «Ліс», сын Яна Фрыдэрыка і Канстанцыі з Гербутаў. Меў братоў Казіміра Уладзіслава і Мікалая Леана.

Вучыўся ў езуіцкіх калегіумах у Львове і Варшаве. Працягваў адукацыю ў Заходняй Еўропе, наведаў Італію, Францыю, Нідэрланды і Германію. У 1679 вярнуўся ў Літву.

Як палкоўнік у 1683 удзельнічаў у выправе войска Вялікага Княства Літоўскага ў Славакію і Венгрыю на дапамогу Вене. У 1684 адмовіўся ад ваеннай кар'еры і ўступіў у духоўны стан. У 1686 высвечаны на святара. З 1686 быў пробашчам у Кодні. Працяглы час знаходзіўся пры двары караля і вялікага князя, атрымаў у 1690 тытул каноніка варшаўскага, ад якога адмовіўся ў 1699.

У прысягнуў 1702 Аўгусту Моцнаму, ад якога атрымаў у 1704 урад сакратара вялікага літоўскага. Пад націкам радзіны ўлетку 1707 часова перайшоў на бок Станіслава Ляшчынскага. Высвечаны на біскупа жамойцкага 21 студзеня 1715^[5].

Пахавалі біскупа ў касцёле Святой Ганны ў Кодні^[6].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 96. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>
↑ Paweł Franciszek (w zakonie Bernard) Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>
↑ Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990. Праверана 22 кастрычніка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3892772"></a>
↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV—XVIII wieku. Spisy / Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. — Kórnik, 1994. S. 239.
↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi. T. V. — Patavii, 1952. S. 343.
↑ Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 201.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Павел Францішак Сапега

[_81143360c5e04091-1] а ^б ^в Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 96. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>

[_8f75e3843af9de73-2] Paweł Franciszek (w zakonie Bernard) Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>

[_153f7151cea082c9-3] Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990. Праверана 22 кастрычніка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3892772"></a>

[4] Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV—XVIII wieku. Spisy / Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. — Kórnik, 1994. S. 239.

[5] Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi. T. V. — Patavii, 1952. S. 343.

[6] Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 201.

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]

[6]