Паветраны таран

Для тэрміна «Таран» гл. таксама іншыя значэнні.

Паветраны тара́н — тактычны прыём паветранага бою.

Плакат часоў Першай сусветнай вайны «Подзвіг і гібель лётчыка Несцерава»

Паштовая марка СССР, прысвечаная начному тарану Віктара Талаліхіна

Помнік на месцы падзення самалётаў у выніку тарана Несцерава. Глынск, Львоўская вобласць, Украіна

Паветраны таран заключаецца ў нанясенні пашкоджанняў самалёту праціўніка ўдарам фюзеляжа, крыла, паветранага вінта і іншымі часткамі самалёта, які атакуе. Магчымы таксама таран наземнага або надводнага аб’екта (карабля). Звычайна таран выконваецца пасля выкарыстання ўсяго боекамплекта ўзбраення самалёта. Паветраны таран з’яўляецца найвышэйшай праявай мужнасці і волі лётчыка.

Першы паветраны таран здзейсніў у час Першай сусветнай вайны рускі лётчык П. М. Несцераў 8 верасня 1914 года. У першы дзень Вялікай Айчыннай вайны тараніў нямецкі самалёт над Брэстам савецкі лётчык-знішчальнік П. С. Рабцаў. Першы начны таран здзейсніў 28 кастрычніка 1937 года ў Іспаніі савецкі лётчык Я. М. Сцяпанаў. Начны таран у жніўні 1941 года на подступах да Масквы здзейсніў Віктар Талаліхін. Адзіны лётчык-знішчальнік, які здзейсніў у паветраных баях 4 тараны, Б. І. Коўзан. У час Другой сусветнай вайны лётчыкі наносілі таранныя ўдары па караблях, наземнаму транспарту праціўніка. Прыкладам такога тарана з’яўляецца подзвіг экіпажа самалёта М. Ф. Гастэлы.

Першы паветраны таран на рэактыўным самалёце МіГ-21СМ здзейсніў савецкі лётчык Г. М. Елісееў 28 лістапада 1973 года пры прадухіленні парушэння Дзяржаўнай граніцы СССР іранскім самалётам.

Гл. таксама

Катэгорыя:Лётчыкі, якія здзейснілі таран

Літаратура

• Папоў С. В. Тара́н // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 433. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Таран воздушный // Авиация: Энциклопедия (руск.) / Гл. ред. Г. П. Свищёв. — М.: Большая российская энциклопедия: Центральный аэрогидродинамический институт, 1994. — С. 554. — 736 с. — 25 000 экз. — ISBN 5-85270-086-X.
• Тара́н // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 273. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Тара́н // Военный энциклопедический словарь / Отв. ред. Еремина Н.. — М.: Эксмо, 2007. — С. 902. — 1024 с. — 5 000 экз. — ISBN 978-5-699-23223-9. (руск.)
• Тара́н // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 477. — 663 с.

Спасылкі

• Массовый героизм советских лётчиков в первый день Великой Отечественной войны (руск.) // Сайт Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі
• Дмитрий Хазанов Таран — оружие отважных и отчаянных. Как летчики шли на сокрушительные сближения (руск.) // ТАСС
• Русский приём воздушного боя, который испугал люфтваффе: тараны // Военное обозрение (руск.)
• Максим Кустов Средство последнего удара // Интернет-газета «Столетие» (руск.)

Вонкавыя відэафайлы
	Иду на таран. Дакументальны фільм тэлестудыі карпарацыі Роскосмас, 2012.