Пірыдзін
Пірыдзі́н — гетэраараматычнае злучэнне.
| Пірыдзін | |
| |
| |
| Агульныя | |
|---|---|
| Сістэматычнае найменне | Пірыдзін |
| Хім. формула | C5H5N |
| Фізічныя ўласцівасці | |
| Малярная маса | 79,101 г/моль |
| Шчыльнасць | 0,9819 г/см³ |
| Тэрмічныя ўласцівасці | |
| Тэмпература плаўлення | −41,6 °C °C |
| Тэмпература кіпення | 115,4 °C °C |
| Класіфікацыя | |
| Рэг. нумар CAS | |
| PubChem | |
| Рэг. нумар EINECS | 203-809-9 |
| SMILES | |
| RTECS | UR8400000 |
| ChemSpider | |
| Бяспека | |
| ЛД50 | 891 мг/кг (мышы, аральна) мг/кг |
| Таксічнасць | Таксічны |
Пірыдзін і яго вытворныя — аснова пашыраных у прыродзе пірыдзінавых алкалоідаў (напрыклад, анабазіну, нікаціну) і многіх біялагічна важных злучэнняў (напрыклад, пірыдаксіну).
Уласцівасці правіць
Бясколерная вадкасць з непрыемным пахам, tкіп 115,4 °C, шчыльнасць 981,9 кг/м³. Змешваецца з вадой і большасцю арганічных растваральнікаў. Слабая аснова. З неарганічнымі кіслотамі ўтварае ўстойлівыя солі, з галагенідамі металаў, аксідамі серы (SO2, SO3), бромам, вадой — комплексныя злучэнні.
Атрымліваюць пераважна з каменнавугальнай смалы, у якой доля пірыдзіну каля 0,08 %.
Выкарыстоўваюць у сінтэзе лекавых сродкаў, фарбавальнікаў, інсектыцыдаў, як растваральнік, у тым ліку для многіх неарганічных солей.
Таксічны. ГДК пары пірыдзіну ў паветры ~ 5 мг/м³. Пірыдзін дзейнічае на нервовую сістэму, скуру. Па некаторых звестках, пірыдзін выклікае імпатэнцыю і бясплоддзе ў мужчын.
Адзін чалавек памёр пасля выпадковага прыёму паўшклянкі пірыдзіну[1].
Зноскі
- ↑ Pyridine. IARC Monographs 77. Washington DC: OSHA. 1985. Архівавана 20 верасня 2018.
Літаратура правіць
- Пірыдзін // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 384. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).