Рабава (Віцебскі раён)

Ра́бава (трансліт.: Rabava, руск.: Рябово) — вёска ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Суражскага сельсавета. Знаходзіцца за 38 км на паўночны ўсход ад Віцебска. За 2,6 км з захаду і поўдня ад Рабава працякае рака Каспля. Да Рабава вядзе мясцовая аўтадарога аўтадарога Н2303 Сураж — Рабава. На поўдні Рабава пераходзіць у вёску Кузняцоўка. За 900 м на ўсход знаходзіцца вёска Дзятлы. За 700 м на паўднёвы ўсход ад Рабава праходзіць граніца з Расійскай Федэрацыяй.

Вёска Рабава Краіна Беларусь Вобласць Віцебская Раён Віцебскі Сельсавет Суражскі Каардынаты 55°20′57″ пн. ш. 30°49′59″ у. д. Насельніцтва 52 чалавекі (2018) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 212 Аўтамабільны код 2 СААТА 2212883076 Рабава на карце Беларусі ±

Гісторыя

У 1770 годзе ўласнасць Леанарда Пацея. Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе і далучэння да Расійскай імперыі ў складзе Суражскага павета (утвораны ў 1777 годзе ў Полацкай губерні). 12 снежня 1796 года Суражскі павет скасаваны, Рабава ў складзе Веліжскага павета, з 1802 года зноў у Суражскім павеце Віцебскай губерні.

У пачатку XIX стагоддзя вёскі Вялікая Рабава і Малая Рабава былі ў фальварку Уласава ў складзе маёнтка «Каспляны», які належаў графу Аляксандру Міхаілу Пацею (1774—1846). З 1819 года маёнткам Каспляны валодаў памешчык Іван Нісцілоўскі, які меў 6907 дзесяцін зямлі. У 1834 годзе ў складзе фальварку Уласава 5 вёсак, 194 рэвізскія душы. У 1840 годзе пасля смерці Івана Нісцілоўскага маёнтак перайшоў яго брату Ігнату.

У 1866 годзе Суражскі павет скасаваны, вёскі Вялікая Рабава і Малая Рабава ў Казакоўскай воласці Вяліжскага павета Віцебскай губерні. У 1905 годзе абедзве вёскі адносіліся да Рабаўскай сельскай грамады.

Пасля вяртання ў склад БССР з 20 жніўня 1924 года ў Марчанкоўскім сельсавеце Суражскага раёна Віцебскай акругі. У 1926 годзе ў вёсцы Вялікае Рабава было 36 двароў, 189 жыхароў; у Малым Рабаве 19 двароў, 102 жыхары. Пазней вёскі былі аб’яднаны. У 1929 годзе быў арганізаваны калгас «Чырвоны Кастрычнік». Мелася кузня. Калгас абслугоўваўся Суражскай МТС. У 1936 годзе ў Рабава былі пераселены вёскі Аржавухава (у 1906 годзе 68 жыхароў) і Баннікі. 20 лютага 1938 года была ўтворана Віцебская вобласць, у якую ўвайшоў Суражскі раён. У лістападзе 1942 года і ў верасні 1943 года ў вёсцы Рабава былі разбураны ўсе двары і было забіта 60 чалавек. На фронце загінула 10 чалавек, у партызанах — 17 чалавек. Тут дзейнічала партызанская брыгада «імя А. Ф. Данукалава». У 1976 годзе на будынку праўлення калгаса павешана мемарыяльная дошка ў гонар гэтай партызанскай брыгады. У 1950 годзе цэнтр калгаса «імя Сталіна» з вёскі Уласава пераведзены ў вёску Рабава. 16 ліпеня 1954 года цэнтр Марчаноўскага сельсавета перанесены ў в. Балашы і сельсавет пачаў называцца Балашоўскім. Пасля скасавання Суражскага раёна 20 лютага 1960 года, Балашоўскі сельсавет у складзе Віцебскага раёна. З 1962 года ў Лёзненскім раёне, з 1965 года зноў у Віцебскім раёне. 22 снежня 1960 года Балашоўскі сельсавет скасаваны, яго тэрыторыя была перададзена Суражскаму пассавету. З лютага 1960 года па 25 жніўня 2003 года існаваў калгас «Чырвоны сцяг». З 25 жніўня 2003 года — сельскагаспадарчы вытворчы кааператыў «Рабава» (СВК «Рабава»).

Насельніцтва

• 6 двароў, 85 жыхароў (1785)
• 18 двароў, 218 жыхароў (1846)
• 53 двары, 157 жыхароў (1941)
• 48 двароў, 124 жыхары (1969)
• 78 чалавек (2003)
• 24 гаспадаркі, 52 чалавекі (2018)

Інфраструктура

Жывёлагадоўчая ферма, фельчарска-акушэрскі пункт, бібліятэка, аддзяленне сувязі, магазін.

Літаратура

• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 10: Віцебская вобласць, кн. 2 / рэдкал.: У. У. Андрыевіч (гал. рэд.) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2019. — 728 с.: іл. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-11-1126-4.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх