Ралан Барт
Ралан Барт (фр.: Roland Barthes; 12 лістапада 1915, Шэрбур — 25 сакавіка 1980, Парыж) — французскі постструктураліст і семіётык.
| Ралан Барт | |
|---|---|
| фр.: Roland Barthes | |
 | |
| Дата нараджэння | 12 лістапада 1915[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 26 сакавіка 1980[4][1][…] (64 гады) ці 25 сакавіка 1980[6][7] (64 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | філосаф, мовазнавец, літаратурны крытык, аўтар дзённіка, выкладчык універсітэта, сцэнарыст, semiologist, сацыёлаг, пісьменнік-дакументаліст, міфограф, эсэіст, літаратурны тэарэтык, пісьменнік, літаратуразнавец |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Школа/традыцыя | структуралізм, постструктуралізм |
| Кірунак | Еўрапейская філасофія |
| Перыяд | Сучасная філасофія |
| Асноўныя інтарэсы | міфалогія, семіётыка, філасофія мовы |
| Значныя ідэі | нулявая ступень ліста, пусты знак, смерць аўтара |
| Аказалі ўплыў | К. Маркс, Ф. Сасюр, Ж.-П. Сартр, М. М. Бахцін, Л. Ельмслеў, Р. В. Якабсон, П. Р. Багатыроў, К. Леві-Строс, Ж. Лакан, А.-Ж. Грэймас |
| Зведалі ўплыў | Ж. Жэнет, Ц. Тодараў, Ю. Крысцева, Ж. Бадрыяр, А. Кампаньён, П. Брукнер |
| Вядомыя вучні | Simón Suárez[d] |
| Подпіс |
 |
 Ралан Барт на Вікісховішчы | |
БіяграфіяПравіць
Атрымаў класічную гуманітарную адукацыю ў Парыжы. Выкладаў у 1948 — 1950 гг. у Бухарэсце, дзе зазнаў уплыў лінгвасеміятычных ідэй Альгірдаса Жульена Грэймаса. У 1950-я гады выступаў як журналіст, сімпатызаваў «новаму раману», «тэатру абсурду» і сцэнічным ідэям Б.Брэхта. У 1953 годзе публікуе кнігу «Нулявая ступень пісьма». Пісьмо (l'écriture) — тэрмін, звязаны менавіта з Бартам і які пазначае нейкую ідэалагічную сетку, якая знаходзіцца паміж індывідам і рэчаіснасцю і якая прымушае яго прымаць тыя ці іншыя каштоўнасныя арыентацыі. У зборніку артыкулаў сярэдзіны 1960-х гадоў Барт надае асноўную ўвагу складанасцям адносін мовы і індывіда (Essais critiques, 1964).
Навуковая дзейнасцьПравіць
У працы «Асновы семіялогіі» Р. Барт распрацоўвае асноўныя палажэнні семіялагічнага даследавання шляхам аналізу шэрага лінгвістычных паняццяў. На яго думку, «мэта кожнага семіялагічнага даследавання заключаецца ў тым, каб перадаць функцыяніраванне іншых, чым мова, знакавых сістэм»[13].
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Roland Barthes
- ↑ Roland Barthes // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118506862 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 27 красавіка 2014.
- ↑ Roland Barthes // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 24 жніўня 2019.
- ↑ The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118506862 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
- ↑ Fichier des personnes décédées
- ↑ list of professors at Collège de France
- ↑ (unspecified title) Праверана 3 ліпеня 2019.
- ↑ 12,0 12,1 (unspecified title) Праверана 8 ліпеня 2019.
- ↑ Косиков, Г.К. «Структура» и/или «текст» (стратегии современной семиотики) / Г. К. Косиков // Французская семиотика. От структурализма к постструктурализму: Сборник / Сост., [пер.] и вступ. ст., [с. 3 — 48], Г. К. Косикова. — М.: Издательская группа «Прогресс», 2000. — 533 с., [4] л. ил. — С. 300. — ISBN 5-01-004663-6.