Рэйхсвер
Рэ́йхсвер (ням.: Reichswehr, ад Reich (дзяржава, імперыя) і Wehr (абарона)) — узброеныя сілы Германіі ў 1919—1935, абмежаваныя па складзе і колькасці ўмовамі Версальскага мірнага дагавора 1919 года.
| Рэйхсвер ням.: Reichswehr | |
|---|---|
| ням.: Reichswehr | |
.svg) Сцяг Рэйхсвера | |
| Гады існавання | 1919-1935 |
| Краіна |
 Веймарская рэспубліка Трэці рэйх |
| Падпарадкаванне | Ваеннае міністэрства |
| Тып | Узброеныя сілы |
| Складаецца з | |
| Колькасць | 100 000 чал. (па Версальскім дагаворы) |
| Дыслакацыя | |
| Дэвіз | Gott mit uns! (З намі Бог!) |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры |
Ханс фон Зект Курт фон Шлейхер |
Вербаваліся па найму (115 тыс. чалавек і абмежаваная колькасць караблёў).
У сакавіку 1935 года Германія абвясціла пра фарміраванне новых узброеных сіл — вермахта, на якія не павінны былі распаўсюджвацца абмежаванні, накладзеныя на рэйхсвер.
Структура
правіць
Па законе аб абароне краіны, які быў прыняты Рэйхстагам 23 сакавіка 1921 года, германскія ўзброеныя сілы (Reichswehr) падраздзяляліся на сухапутную армію (Reichsheer) і ваенна-марскі флот (Reichsmarine).
У законе паказваліся колькасць і склад рэйхсвера ў строгай адпаведнасці з артыкуламі Версальскага дагавора, які абмяжоўваў склад германскіх узброеных сіл 100-тысячнай сухапутнай арміяй і малалікім ваенна-марскім флотам (усеагульная вайсковая павіннасць адмянялася). Германіі было забаронена мець Генеральны штаб, ваенную авіяцыю, падводныя лодкі, буйныя баявыя караблі, танкі, зенітную і цяжкую артылерыю, а таксама хімічную зброю.
Міністру рэйхсвера фармальна былі падпарадкаваны начальнік упраўлення сухапутных войскаў (chef der heeresleitung) і начальнік упраўлення ваенна-марскіх сіл (chef der marineleitung). Аднак у сувязі з тым, што міністр рэйхсвера не павінен быў з’яўляцца ваеннай асобай, ён абмяжоўваўся ў сваёй дзейнасці толькі выкананнем сваіх міністэрскіх абавязкаў. Непасрэдна міністру рэйхсвера падпарадкоўваліся ад’ютантура, аддзел контрразведкі, юрыдычны і фінансавы аддзелы.
На практыцы вышэйшай ваеннай уладай камандуючых у адносінах да сваіх відаў узброеных сіл карысталіся начальнік упраўлення сухапутных войскаў і начальнік упраўлення ваенна-марскіх сіл. У пытаннях падрыхтоўкі да вайны і выкарыстання ваенных сіл яны атрымлівалі ўказанні непасрэдна ад прэзідэнта рэспублікі, асабістымі кансультантамі якога па гэтых пытаннях яны з’яўляліся.
Упраўленне сухапутных войскаў (Heeresleitung) складалася з пяці ўпраўленняў:
- вайсковага ўпраўлення (Truppenamt) — фактычна гэта быў замаскіраваны Генеральны штаб;
- упраўленне кадрамі (Heerespersonalamt);
- гаспадарчага ўпраўлення (Inspekteure);
- упраўленне ўзбраенняў (Heereswaffenamt);
- адміністрацыйнага ўпраўлення (Heeresverwaltungsamt).
Воінскія фарміраванні
правіцьРэйхсвер складаўся з 7 агульных (Allgemeine Divisionen) і 3 кавалерыйскіх дывізій (Kavallerie-Division). Кожная з агульных дывізій складалася з 3-х пяхотных (Infanterie-Regiment) і 1 артылерыйскага палка (Artillerie-Regiment), а таксама з разведвальнага батальёна (Nachrichten-Abteilung), транспартнага батальёна (Fahr-Abteilung), інжынернага батальёна (Pionier-Bataillon), аўтамабільнага батальёна (Kraftfahr-Abteilung), санітарнага батальёна (Sanitäts-Abteilung). Кожны артылерыйскі полк складаўся з 3 батальёнаў (Bataillon), 1 навучальнага батальёна (Ausbildungs-Bataillon) і мінамётнай роты, кожны з батальёнаў складаўся з 4 рот. Кожны з артылерыйскіх палкоў складаўся з 3 дывізіёнаў (Abteilung) і вучэбнай батарэі (Ausbildungs-Batterie), кожны з дывізіёнаў з 3 батарэй (Batterie). Кожная з 3 кавалерыйскіх дывізій складалася з 6 рэйтарскіх палкоў (Reiter-Regiment), кожны кавалерыйскі полк з 6 эскадронаў (Eskadron) (5-ы эскадрон — навучальны (Ausbildungs-Eskadron)).
Баварыя выстаўляла 1 пяхотную дывізію, Саксонія 2 пяхотных палка, Бадэн і Вюртэмберг па 1 пяхотнаму палку, Гесэн 2 пяхотных батальёна, Цюрынгія, Браўншвайг, Ольдэнбург, Анхальт, Ліпе, Брэмен і Любек па 1 пяхотнаму батальёну, Шаумбург-Ліпе — 1 роту, астатнія фарміраванні пастаўляліся Прусіяй (8 цэлых пяхотных палкоў, 9 батальёнаў ў рамках змешаных пяхотных палкоў, 3 роты ў рамках аднаго з змешаных пяхотных батальёнаў). Кожны з кавалерыйскіх палкоў складаўся з 6 эскадронаў. З 18 кавалерыйскіх палкоў 14 выстаўляла Прусія, 1 — Баварыя, 1 — Саксонія, 3 эскадроны — Мекленбург і Вюртэмберг, 2 эскадроны — Бадэн. З 7 артылерыйскіх палкоў 4 выстаўляла Прусія, Баварыя — 1, Бадэн і Вюртэмберг — па 1 дывізіёне.
Кіраўнікі
правіцьМіністры рэйхсвера
правіць- Густаў Носке (1919—1920)
- Ота Геслер (1920—1928)
- Вільгельм Гронер (1928—1932)
- Курт фон Шлейхер (1932—1933)
- Вернер фон Бломберг (1933—1935)
Начальнікі ўпраўлення сухапутных войскаў
правіць- Ханс фон Зект (1920—1926)
- Курт фон Шлейхер (1926—1929)
- Курт фон Хамерштайн-Эквард (1930—1934)
- Вернер фон Фрыч (1934—1935)
Начальнікі вайсковага ўпраўлення
правіць- Ханс фон Зект (1919—1920)
- Аўгуст Вільгельм Хее (1920—1923)
- Ота Хасэ (1923—1925)
- Георг Ветзель (1925—1926)
- Вернер фон Бломберг (1927—1929)
- Курт фон Хамерштайн-Эквард (1929—1930)
- Вільгельм Адам (1930—1933)
- Людвіг Бек (1933—1935)
Гл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ а б Pipes J. Reichswehr - The Armed Forces 1918-1935 // feldgrau.com
Літаратура
правіць- Корум Дж. С.. «Карані бліцкрыгу»: Ганс фон Зект і германская ваенная рэформа(недаступная спасылка). Сайт «Ваенная літаратура» (militera.lib.ru) (23 лістапада 2007). Архівавана з першакрыніцы 7 лістапада 2011. Праверана 5 лістапада 2009.
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рэйхсвер
