Соевы алей
Со́евы але́й[5] — раслінны тлусты паўвысыхальны алей, атрымоўваюць з насення соі (Glycine max).
| Соевы алей | |
|---|---|
 | |
| Матэрыял | soy bean[d] |
| Водны след | 4 190 cubic metre per ton[1] |
| З'яўляецца актыўным інгрэдыентам у | Nutrilipid[d][2] і intralipid[d][3] |
| Натуральны прадукт выраблены з | G. max |
| Код NCI Thesaurus | C838[4] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.jpg)
Склад правіць
Сярэдняе ўтрыманне тлустых кіслот у соевым алеі (%): 51—57 лінолевай; 23—29 алеінавай; 4,5—7,3 стэарынавай; 3—6 ліналенавай; 2,5—6,0 пальміцінавай; 0,9—2, 5 арахінавай; да 0,1 гексадэцэнавай; 0,1—0,4 мірысцінавай.
Уласцівасці правіць
Соевы алей мае тэмпературу застывання ад −15 да −18 °C, паказчык праламлення 1,474—1,478, ёдны лік 120—141, кінематычная глейкасць пры 20 °C (59—72)·10−6 м²/с. Шчыльнасць 924—934 кг/м³ (пры тэмпературы 15 °C). Лік абмылення 189—195, лік Рэйхерта-Мейсля 0,50—0,80, лік Паленскэ 0,8—1,1.
Выкарыстанне правіць
Соевы алей выкарыстоўваецца ў якасці харчовага прадукта, ў вытворчасці маргарыну, мыйных сродкаў, пакосту, алкідных смол, алейных лакаў і інш.
Зноскі
- ↑ Hoekstra A. Y., Mekonnen M. M. Table 3 // The green, blue and grey water footprint of crops and derived crop products // Hydrology and Earth System Sciences — Copernicus Publications, 2011. — Vol. 15, Iss. 5. — P. 1577–1600. — ISSN 1027-5606; 1607-7938 — doi:10.5194/HESS-15-1577-2011
- ↑ RxNorm Праверана 14 лютага 2018.
- ↑ RxNorm Праверана 15 лютага 2018.
- ↑ Global Substance Registration System Праверана 15 лютага 2018.
- ↑ БелЭн 2002.
Літаратура правіць
- Соевы алей // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 75. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Спасылкі правіць
- Соевое масло(недаступная спасылка) // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)