Сцежарнае (вёска)

вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласці Беларусі

Сце́жарнае[1] (трансліт.: Sciežarnaje, руск.: Стежерное) — вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Малейкаўскага сельсавета.

Вёска
Сцежарнае
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Насельніцтва
245 чалавек (2004)
Часавы пояс
Тэлефонны код
2344
Паштовыя індэксы
247637
Аўтамабільны код
3
СААТА
3203832066
Сцежарнае на карце Беларусі ±
Сцежарнае (вёска) (Беларусь)
Сцежарнае (вёска)
Сцежарнае (вёска) (Гомельская вобласць)
Сцежарнае (вёска)

Геаграфія

правіць

Размяшчэнне

правіць

За 7 км на паўднёвы ўсход ад Брагіна, 36 км ад чыгуначнай станцыі Хойнікі (на галінцы Васілевічы — Хойнікі ад лініі Калінкавічы — Гомель), 126 км ад Гомеля.

Гідраграфія

правіць

Вакол меліярацыйныя каналы.

Транспартная сетка

правіць

Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе Камарын — Хойнікі.

Планіроўка складаецца з просталінейнай вуліцы, блізкай да мерыдыянальнай арыентацыі. З усходу да яе далучаецца просталінейная вуліца. Забудова пераважна драўляная, двухбаковая, сядзібнага тыпу.

Гісторыя

правіць

Па пісьмовых крыніцах вядомая з XVI стагоддзя, калі вёска належала князям Вішнявецкім, а ў 2-й палове XVII стагоддзя перайшла да Каняцпольскіх. Пасля 2-га раздзела Рэчы Паспалітай (1793 год) у складзе Расійскай імперыі. У 1850 годзе ў Рэчыцкім павеце Мінскай губерні. Паводле перапісу 1897 года размяшчаліся: школа граматы, хлебазапасны магазін, вятрак. У 1908 годзе ў Брагінскай воласці.

З 8 снежня 1926 года па 30 снежня 1927 года цэнтр Сцежарэнскага сельсавета Брагінскага раёна Рэчыцкай, з 9 чэрвеня 1927 года Гомельскай акруг.

У 1931 годзе арганізаваны калгас «Чырвоны рассвет», працавалі вятрак (з 1910 года) і гамарня. Падчас Вялікай Айчыннай вайны на франтах і ў партызанскай барацьбе загінулі 34 мясцовых жыхара. У памяць пра загінуўшых у 1976 годзе ў цэнтры вёскі ўсталявана стэла з барэльефнай выявай салдата. У 1959 годзе ў складзе калгасу «Сцяг Леніна» (цэнтр — вёска Зарэчча). Размяшчаліся клуб, бібліятэка, пачатковая школа, дзіцячы сад.

Да 26 сакавіка 1987 года вёска ўваходзіла ў склад Крыўчанскага сельсавета[2].

Насельніцтва

правіць

Колькасць

правіць
  • 2004 год — 96 гаспадарак, 245 жыхароў.

Дынаміка

правіць
  • 1850 год — 22 двары.
  • 1897 год — 58 двароў, 438 жыхароў (паводле перапісу).
  • 1908 год — 74 двары, 540 жыхароў.
  • 1930 год — 113 двароў, 643 жыхара.
  • 1959 год — 592 жыхара (паводле перапісу).
  • 2004 год — 96 гаспадарак, 245 жыхароў.
  • 2006 год — 89 гаспадарак, 215 чалавек, з якіх 42 ва ўзросце да 16 гадоў, 98 — у працаздольным і 75 — старэйшым за працаздольны.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
  2. Рашэнне выканкома Гомельскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 26 сакавіка 1987 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1987, № 23 (1901).

Літаратура

правіць
  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: Белэн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0