Тара (прыток Іртыша)
рака ў Омскай і Новасібірскай абласцях Расіі
Та́ра[1] (руск.: Та́ра) — рака ў Заходняй Сібіры, у Новасібірскай і Омскай абласцях Расіі, правы прыток ракі Іртыш (басейн ракі Об).
| Тара | |
|---|---|
| руск. Тара | |
.jpg) Рака Тара, Новасібірская вобласць | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня |
|
| Басейн | 18 300 км² |
| Расход вады | 39,1 м³/с (каля гарадскога пасёлка Мурамцава) |
| Вадацёк | |
| Выток | Васюганскія балоты[d] |
| • Месцазнаходжанне | Васюганская раўніна |
| • Каардынаты | 56°51′15″ пн. ш. 79°27′54″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Іртыш |
| • Вышыня | 57 м |
| • Каардынаты | 56°41′30″ пн. ш. 74°36′29″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Іртыш → Об → Карскае мора |
| Краіна | |
| Рэгіёны | Новасібірская вобласць, Омская вобласць |
| Раёны | Северны раён, Кыштаўскі раён, Бальшарэчанскі раён, Мурамцаўскі раён, Тарскі раён |
| Код у ДВР | 14010100312115300005433 |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Даўжыня ракі 806 км, плошча вадазбору 18 300 км². Выток знаходзіцца ў Новасібірскай вобласці на Васюганскай раўніне. Рэчышча Тары звілістае. Сілкаванне змяшанае, з перавагай снегавога. Сярэдні расход вады за 108 км ад вусця 40,8 м³/с (у вусці 47 м³/с, аб’ём сцёку 1,483 км³/год[2]). Найбуйнейшыя прытокі — Іча, Верхняя Тунгуска, Ніжняя Тунгуска, Бергамак (усе правыя). У суровыя зімы на перакатах рака перамярзае. Суднаходная на 365 км ад вусця да сяла Кыштоўка[3].
Зноскі
Літаратура правіць
- Та́ра // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 432. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 420. — 538 с. — 100 000 экз.
- Та́ра // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 470. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
- Та́ра // Энциклопедический географический словарь (руск.). — М.: РИПОЛ классик, 2011. — С. 662. — 800 с. — (Словари нового века). — 5 000 экз. — ISBN 978-5-386-03063-6.
Спасылкі правіць
- Река Тара // Государственный водный реестр РФ (руск.)
- Tara At Muromtsevo // R-ArcticNET (англ.)
- Тара, река // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.