Уладзімір Ігаравіч Архангельскі
Уладзімір Ігаравіч Арха́нгельскі (29 чэрвеня 1967, г. Барысаў, Мінская вобласць) — беларускі архітэктар.
| Уладзімір Ігаравіч Архангельскі | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 29 чэрвеня 1967 (56 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Член у | |
| Узнагароды |
 |
Біяграфія правіць
Скончыў у 1986 годзе архітэктурнае аддзяленне Мінскага архітэктурна-будаўнічага тэхнікума, у 1994 годзе архітэктурны факультэт БДПА па спецыяльнасці «Архітэктура» (выкладчыкі архітэктурных дысцыплін Г. У. Палянская, А. М. Калантай). У 1994—1998 гадах працаваў у «Творчай майстэрні архітэктара Тарноўскага У. М.», з 1998 года ў інстытуце «Мінскпраект»[1].
Член Беларускага саюза архітэктараў з 1997 года, членскі білет № 513[1].
Творчасць правіць
Асноўныя працы: 12-павярховы жылы дом у квартале вул. Маякоўскага—Дзянісаўская ў г. Мінску (2000—2003, у сааўтарстве з В. Руцкім); рэканструкцыя комплексу гасцініцы «Мінск» (2001—2002, у складзе аўтарскага калектыва пад кіраўніцтвам архітэктара В. Руцкога); комплекс будынкаў Нацыянальнага банка Беларусі (2-я чарга будаўніцтва — прыбудова; 2001—2002, у суааўтарстве з В. Руцкім, А. Грышанам); рэканструкцыя будынка з надбудовай мансарднага паверху пад адміністрацыйны па вул. Беларуская, 4 (2002—2003, у сааўтарстве з В. Руцкім, В. Л. Архангельскай); лыжна-ролеравая траса па пр. Пераможцаў (2000—2004, у складзе аўтарскага калектыва пад кіраўніцтвам архітэктара В. Руцкога); крыты футбольны манеж па пр. Пераможцаў (2001—2002) і спартыўна-аздараўленчы цэнтр у яго складзе (2002—2004, абодва ў складзе аўтарскага калектыва пад кіраўніцтвам архітэктара М. Л. Гаўхфельда); універсальны спартыўны цэнтр ААТ «Александрыйскае» Шклоўскага раёна (2005—2007, у сааўтарстве В. І. Цішкевічам, А. Лышчанка-Якубоўскай, Ж. Кавалеўскай, І. Яцына, А. С. Кобрусевым); шматпавярховы жылы дом № 2 па ў квартале вул. Янкоўскага — вул. Гарэцкага (2008—2011, у сааўтарстве В. І. Цішкевічам, Ж. Кавалеўскай, І. Яцына, А. С. Кобрусевым); інтэрнаты маласямейнага тыпу ў квартале вуліц Гарэцкага, Шаранговіча, лесапарк «Мядзведзіна» (2009—2010, А. Лышчанка-Якубоўскай, Ж. Кавалеўскай, А. С. Кобрусева); шматфункцыянальныя спартыўныя комплексы ў Ашгабадзе (эскізныя праекты; 2009—2010, у сааўтарстве В. І. Цішкевічам); рэканструкцыя комплексу аб’ектаў стадыёна «Дынама» ў Мінску, шматузроўневы паркінг з гандлёвым цэнтрам па вул. Кірава (2010—2011, у сааўтарстве В. І. Цішкевічам, А. Лышчанка-Якубоўскай, Ж. Кавалеўскай, А. С. Кобрусевым); рэканструкцыя будынка клуба па вул. Казлова, 17 для размяшчэння Палаца культуры будаўнікоў г. Мінска (2008—2011, у сааўтарстве В. І. Цішкевічам, Ж. Кавалеўскай, А. С. Кобрусевым); Палац Незалежнасці у граніцах вул. Арлоўская — пр. Пераможцаў — р. Свіслач (2011—2013, у сааўтарстве з А. А. Вараб’ёвым (эскізнае рашэнне), В. Д. Нікіціным (эскізнае рашэнне), А. Лышчанка-Якубоўскай, І. Яцына, Ж. Кавалеўскай, А. С. Кобрусевым, Я. А. Шкрэдам, А. Я. Усавай, К. А. Маўшуком, Т. Яўсеевай, А. А. Хадзяковым)[1], будынак Вярхоўнага Суда Беларусі па вул. Арлоўскай[2].
Узнагароды правіць
Узнагароджаны дыпломам 2-й ступені XII Міжнароднага агляду-конкурсу на лепшы праект (пабудову) года па раздзеле «Пабудова» за праект «Футбольны манеж у г. Мінску» (Масква 2005), дыпломам лаўрэата прэміі «Гран-пры» VI Нацыянальнага фестывалю архітэктуры аўтарскаму калектыву за пабудову «Універсальны спартыўна-відовішчны і аздараўленчы цэнтр на пр. Пераможцаў» у г. Мінску (Мінск 2005)[1].
- 2024 — Медаль «За працоўныя заслугі»[3].
Зноскі
- ↑ а б в г Архангельский Владимир Игоревич // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
- ↑ Фасад из стекла и камня, статуя Фемиды в холле. Каким будет новое здание Верховного Суда Архівавана 29 верасня 2019.
- ↑ Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 лютага 2024. Праверана 5 лютага 2024.
Літаратура правіць
- Архангельский Владимир Игоревич // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)