Уладзімір Рубінчык

беларускі публіцыст, перакладчык

Уладзімір (Вольф) Рубінчык (нар. 26 чэрвеня 1977, Мінск) — беларускі перакладчык, палітолаг, публіцыст. Член Саюза беларускіх пісьменнікаў.

Уладзімір Рубінчык
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 26 чэрвеня 1977(1977-06-26) (47 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці перакладчык, палітолаг, публіцыст
Грамадская дзейнасць
Член у

Біяграфія

правіць

Скончыў мінскую сярэднюю школу № 79 у 1994 годзе, Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт па спецыяльнасці «Паліталогія» (1999), аспірантуру РІВШ БДУ (2002), курсы падвышэння кваліфікацыі вытворчасці «Мінская пошта» РУП «Белпошта» (2011), курсы Міжнароднага цэнтра ідыш пры Сусветным яўрэйскім кангрэсе[ru] (2014).

Працаваў рэдактарам часопіса, выкладчыкам, сацыёлагам, паштальёнам. Выдаваў газету «Анахну кан» (2002), часопіс «Шахматы-плюс» (2003—2004) і бюлетэнь «Мы яшчэ тут!» (2003—2009). У 2000-х гадах супрацоўнічаў з газетамі «Наша Ніва» і «Информ-прогулка», у 2000—2010-х гадах — з часопісамі ARCHE і «Роднае слова». З сярэдзіны 2010-х гадоў да студзеня 2023 быў адным з аўтараў ізраільскага сайта belisrael.info, дзе публікаваўся па-беларуску і па-руску; у 2016—2018 — намеснік рэдактара[1]. З 2017 года ўдзельнік праекта «(Не)расстраляныя». Станам на чэрвень 2023 года — відэаблогер[2].

Перакладае з англійскай і французскай на рускую і беларускую, а таксама з рускай на беларускую. З мовы ідыш на беларускую пераклаў асобныя творы М. Кульбака, Л. Найдуса, М. Фельзенбаўма, І. Харыка, Шолам-Алейхема і інш.

Бібліяграфія

правіць
  • «На шахматныя тэмы» (Мінск, 2007).
  • «Жывуць вольныя шахматы» (Менск, 2010).
  • «На яўрэйскія тэмы» (Мінск, 2011).
  • «На ізраільскія тэмы» (Мінск, 2011).
  • «З гісторыі Беларусі шахматнай» (Мінск, 2012).
  • «Нарысы шахматнай мінуўшчыны і будучыні» (Мінск, 2014).
  • «Вартавы шахматнага лабірынта» (укладальнік; Мінск, 2015).
  • «Выйшла кніга» (Мінск, 2017).
  • «Выбраныя катлеты і мухі» (Мінск, 2018).
  • «Іудзейнасць» (Мінск, 2020).
  • «(Не)расстраляныя» (сааўтар; Мінск, 2021).

Зноскі

Спасылкі

правіць