Уфа (рака)
рака ў Расіі, прыток Белай
Уфа́ (руск.: Уфа, башк.: Өфө) — рака ў Чалябінскай і Свярдлоўскай абласцях і Башкартастане (Расія), правы прыток ракі Белая (басейн Волгі).
| Уфа | |
|---|---|
| руск. Уфа, башк. Өфө | |
 Каля сяла Саргая | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 918 км |
| Басейн | 53 100 км² |
| Расход вады | 329 м³/с (ніжні б'еф Паўлаўскай ГЭС) |
| Вадацёк | |
| Выток | Уфімскае возера |
| • Каардынаты | 55°31′47″ пн. ш. 60°07′03″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Рака Белая |
| • Месцазнаходжанне | Уфа |
| • Каардынаты | 54°40′41,51″ пн. ш. 55°59′29,12″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Белая → Кама → Волга → Каспійскае мора |
| Краіна | |
| Рэгіёны | Чалябінская вобласць, Свярдлоўская вобласць, Башкартастан |
| Код у ДВР | 10010200812111100020106 |
 |
|
  выток  вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Даўжыня ракі 918 км, плошча вадазбору 53,1 тыс. км². Бярэ пачатак ва Уфімскім возеры на Сярэднім Урале. Да месца ўпадзення ракі Юрузань даліна Уфы вузкая, ніжэй па цячэнні пашыраецца. Упадае ў раку Белая на ўскраіне горада Уфа. Асноўныя прытокі: Ай, Юрузань, Бісерць, Цюй, Уфалей.
На рацэ Паўлаўская ГЭС і Паўлаўскае вадасховішча[1].
Зноскі
- ↑ Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 324. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
Літаратура
правіць- Уфа // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — С. 296—287. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).