Фарэ́рская мова (føroyskt mál [ˈføːɹɪst ˈmɔaːl]) — паўночнагерманская мова, распаўсюджана на Фарэрскіх астравах, якія ўваходзяць у склад Даніі. На саміх Фарэрах пражывае 49 000 чалавек (перапіс 2009 года), для 98 % з якіх фарэрская з'яўляецца роднай мовай. Мае значную дыялектычную дыферэнцыяцыю (6 дыялектычных зон). Фанетычна блізкая да заходненарвежскіх дыялектаў, лексічна — да дацкай мовы. Фарэрскай мове ўласціва пэўная архаічнасць граматычнага ладу (багатая сістэма формаўтварэння імя і дзеяслова). Да пачатку 19 стагоддзя была беспісьмовай (функцыі пісьмовай выконвала дацкая мова). Да канца 18 стагоддзя адносяцца першыя запісы фарэрскіх народных балад, якія ствараліся ў 14-17 стагоддзях. У 1846 годзе В. У. Хамерсхаімб распрацаваў пісьменнасць для фарэрскай мовы на лацінскай аснове. З 1906 года выкладаецца ў школах.

Фарэрская мова
Саманазва Føroyskt mál
Føroyskt
Краіны Данія
Афіцыйны статус Фарэрскія астравы
Арганізацыя, якая рэгулюе Faroese Language Board[d][1]
Агульная колькасць носьбітаў
  • 69 150 чал. (2015)[2]
Статус уразлівая[3]
Класіфікацыя
Катэгорыя Мовы Еўразіі

Індаеўрапейская сям'я

Германская галіна
Скандынаўская група
Астраўная падгрупа
Пісьменнасць лацінскае пісьмо
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97 фар 735
ISO 639-1 fo
ISO 639-2 fao
ISO 639-3 fao
WALS far
Atlas of the World’s Languages in Danger 1027
Ethnologue fao
Linguasphere 52-AAA-ab
IETF fo
Glottolog faro1244
Вікіпедыя на гэтай мове

Літаратура правіць

  1. http://malrad.fo/malnevndin/about.htm
  2. Ethnologue — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 2022. — ISSN 1946-9675
  3. UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger Праверана 24 чэрвеня 2018.