Франсуа́ Жэра́р Жорж Нікаля Ала́нд (фр.: François Gérard Georges Nicolas Hollande, МФА (фр.): [fʁɑ̃.swa ʒe.ʁaʁ ʒɔʁʒ ɔ.lɑ̃d]; 12 жніўня 1954[11], Руан) — французскі палітык (сацыяліст). Па выніках выбараў 6 мая 2012 года быў абраны 24-м прэзідэнтам Французскай рэспублікі. Дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі (1988—1993; з 1997), мэр горада Цюль (2001—2008). Прэзідэнт генеральнага савета дэпартамента Карэз з 2008.

Франсуа Аланд
фр.: François Hollande
Прэзідэнт Францыі
15 мая 2012 — 14 мая 2017
Папярэднік Нікаля Сарказі
Пераемнік Эмануэль Макрон
французскі сукнязь Андоры[d]
15 мая 2012 — 14 мая 2017
Сумесна з Жуан Энрык Вівес-і-Сісілья
Папярэднік Нікаля Сарказі
Пераемнік Эмануэль Макрон
першы сакратар Французскай сацыялістычнай партыі[d]
27 лістапада 1997 — 26 лістапада 2008
Папярэднік Ліянель Жаспен
Пераемнік Марцін Абры[d]
мэр Цюля[d]
17 сакавіка 2001 — 17 сакавіка 2008
Папярэднік Raymond-Max Aubert[d]
Пераемнік Bernard Combes[d]
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d]
12 чэрвеня 1997 — 18 чэрвеня 2002
Папярэднік Lucien Renaudie[d]
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d]
23 чэрвеня 1988 — 1 красавіка 1993
Пераемнік Raymond-Max Aubert[d]
дэпутат Генеральнага савета ў Францыі[d]
20 сакавіка 2008 — 2012
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d]
19 чэрвеня 2002 — 19 чэрвеня 2007
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d]
20 чэрвеня 2007 — 14 мая 2012
Пераемнік Sophie Dessus[d]
дэпутат Еўрапейскага парламента
20 ліпеня 1999 — 17 снежня 1999
Нараджэнне 12 жніўня 1954(1954-08-12)[1][2][…] (70 гадоў)
Імя пры нараджэнні фр.: François Gérard Georges Nicolas Hollande
Бацька Georges Hollande[d]
Маці Nicole Tribert[d]
Жонка Жулі Гае[d][4], Сегален Руаяль і Valérie Trierweiler[d]
Дзеці Julien Hollande[d], Flora Hollande[d], Thomas Hollande[d] і Clémence Hollande[d]
Веравызнанне каталіцтва[5] і агнастыцызм
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітыка[10]
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
ордэн Лазні Order of Boyacá ордэн Нідэрландскага льва ордэн Залатога льва Насау Вялікая зорка ганаровага знака «За заслугі перад Аўстрыйскай Рэспублікай» ордэн «За заслугі» Grand Cross of the National Order of Merit ордэн Ізабелы Каталічкі ордэн Зоркі Румыніі ордэн Збавіцеля кавалер Вялікага крыжа ордэна Ганаровага легіёна Order of the Southern Cross Grand Officer of the National Order of Quebec Grand Cordon of the Supreme Order of the Chrysanthemum Order of the Chrysanthemum Grand Cross Special Class of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany ордэн «За заслугі перад Федэратыўнай Рэспублікай Германія» Order of Liberty Grand Cross of the Order of the White Double Cross‎ ордэн Падвойнага белага крыжа ордэн Дастык I ступені Ордэн Святога Карла Collar of the Order of Isabella the Catholic‎ Grand Cross with Collar of the Order of the White Rose of Finland ордэн Белай ружы Фінляндыі ордэн Серафімаў ордэн Белага арла Ордэн «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай» кавалер Вялікага крыжа, дэкараванага Вялікай стужкай ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай» ганаровы знак «За заслугі перад Аўстрыйскай Рэспублікай» Order of Liberty Grand Collar of the Order of Liberty Order of recognition National Order of Benin National Order of the Ivory Coast Order of Ouissam Alaouite National Order of Niger National Order of the Lion of Senegal Order of Glory Order of the Liberator General San Martín Grand Cross of the Order of the Liberator General San Martin

Вялікі ланцуг ордэна Сонца Перу[d] (12 лістапада 2012)

Сонца Перу, ордэн Order of Vasco Núñez de Balboa

Ордэн караля Абдэль Азіза[d] (30 снежня 2013)

Ордэн караля Абдэль Азіза National Order of Mali Order of the Republic ордэн Белага арла

прэмія міру імя Фелікса Уфуэ-Буаньі[d] (2013)

вялікі магістр ордэна Ганаровага легіона

Political Humor Award[d] (2017)

Gold Medal of Hellenic Parliament[d] (23 кастрычніка 2015)

Medal of the Oriental Republic of Uruguay National Order of Quebec Order of the Star of Palestine Order of the State of Palestine ордэн Заіда ордэн Заслуг Order of the Aztec Eagle
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Прэзідэнцтва

правіць

Франсуа Аланд — удзельнік прэзідэнцкіх выбараў у Францыі 2012 года ад Сацыялістычнай партыі. Лічыўся галоўным канкурэнтам дзейнага прэзідэнта Нікаля Сарказі. У першым туры атрымаў 28,63 % галасоў, заняўшы першае месца і прайшоўшы ў другі тур з Сарказі. Атрымаў перамогу над Сарказі ў другім туры, стаўшы такім чынам 24-м прэзідэнтам Францыі.

Франсуа Аланд — першы з 1920 года (пасля Поля Дэшанеля) прэзідэнт Францыі, які да абрання ні разу не займаў міністэрскіх пастоў. Ён стаў самым непапулярным прэзідэнтам Францыі па выніках першых 100 дзён кіравання. У лютым 2013 года рэйтынг папулярнасці Аланда склаў 30 %, што зрабіла яго самым непапулярным прэзідэнтам Францыі з 1981 года, а ў лістападзе толькі 20 %, што зрабіла яго самым непапулярным прэзідэнтам пятай рэспублікі за ўсю яе гісторыю.

Зноскі

  1. François Hollande // Sycomore / Assemblée nationale Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. François Hollande // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Record #123636205 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 24 чэрвеня 2015.
  4. France 3 — 1992. Праверана 9 чэрвеня 2022.
  5. La CroixParis: Bayard Presse, 2012. — ISSN 0242-6056; 2263-4894
  6. https://web.archive.org/web/20161107174207/http://www.ambafrance-cn.org/Francois-Hollande-Biographie.html
  7. https://www.workwithdata.com/person/francois-hollande-1954 Праверана 15 кастрычніка 2024.
  8. http://www.hec.fr/Grande-Ecole/FAQ
  9. https://www.lejdd.fr/Politique/ENA-le-classement-et-le-bal-des-enveloppes-800443
  10. Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.
  11. (фр.) Autorité BnF

Спасылкі

правіць