Эманюэль Макрон

Эманюэль Макрон
Эманюэль Макрон
	фр.: Emmanuel Macron
	з 14 мая 2017
Кіраўнік урада	Эдуар Філіп
Папярэднік	Франсуа Аланд
	з 14 мая 2017
Сумесна з	Жаан Энрык Вівес-і-Сісілья
Кіраўнік урада	Антоні Марці
Папярэднік	Франсуа Аланд
	6 красавіка 2016 — 8 мая 2017
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	пасада перайменавана; Катрын Барбару; (як в.а. старшыні партыі «Наперад, Рэспубліка!»);; Крыстаф Кастанер; (як генеральны дэлегат партыі «Наперад, Рэспубліка!»)
	26 жніўня 2014 — 30 жніўня 2016
Прэзідэнт	Франсуа Аланд
Кіраўнік урада	Мануэль Вальс
Папярэднік	Арно Мантэбур
Пераемнік	Мішэль Сапен
	15 мая 2012 — 15 ліпеня 2014
Прэзідэнт	Франсуа Аланд
Папярэднік	Жан Кастэ
Нараджэнне	21 снежня 1977[…] (46 гадоў); Ам’ен, Францыя;
Імя пры нараджэнні	фр.: Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron
Бацька	Jean-Michel Macron[d]
Маці	Françoise Noguès[d]
Жонка	Брыжыт Макрон[d]
Веравызнанне	агнастыцызм
Партыя	Сацыялістычная партыя (2006—2009); Наперад, Рэспубліка! (2016—2017)
Член у	Commission for the Liberation of French Growth[d]; Французска-амерыканскі фонд[d];
Адукацыя	Нацыянальная школа адміністрацыі[d] (2004); Парыжскі інстытут палітычных даследаванняў[d]; ліцэй Генрыха IV[d]; Універсітэт Заходні Парыж — Нантэр-ля-Дэфанс; La Providence[d];
Дзейнасць	палітыка
Месца працы	Rothschild & Cie Banque[d];
Аўтограф
Узнагароды	; Канкур жэнераль[d] (1994) Time 100[d] (2018)
Сайт	elysee.fr (фр.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эманюэль Макрон (фр.: Emmanuel Macron; нар. 21 снежня 1977, Ам’ен) — французскі палітык, былы інвестыцыйны банкір. 26 жніўня 2014 года быў прызначаны міністрам эканомікі, прамысловасці і статыстыкі ў другім урадзе Вальса. Падаў у адстаўку 30 жніўня 2016 года. Атрымаў перамогу на прэзідэнцкіх выбарах 2017 года.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і прафесара неўралогіі Універсітэта Пікардыі Жан-Мішэля Макрона і доктара медыцынскіх навук Франсуазы Макрон-Нагес. Вучыўся ва Універсітэце Парыж X-Нантэр, Інстытуце палітычных даследаванняў і Нацыянальнай школе адміністрацыі. З 1999 па 2001 год быў памочнікам французскага філосафа Поля Рыкёра.

Макрон працаваў інспектарам у Міністэрстве эканомікі з 2004 па 2008 год. З 2007 года займаў пасаду намесніка дакладчыка для Камісіі па паляпшэнню французскага росту на чале з Жакам Аталі. Быў інвестыцыйным банкірам у Rothschild&Cie Banque.

Уступ на пасаду міністра 27 жніўня 2014 года

Палітычная дзейнасць

Знаходзіўся ў сацыялістычнай партыі з 2006 па 2009 год.

З 2012 па 2014 год працаваў намеснікам генеральнага сакратара пры прэзідэнце Аландзе. Падаў у адстаўку 10 чэрвеня 2014 года, а 26 жніўня прызначаны міністрам эканомікі.

Галоўнае дасягненне Макрона ва ўладзе — прыняцце «закона дзеля эканамічнага росту, актыўнасці і роўнасці шанцаў». «Закон Макрона», як на яго спасылаюцца, быў прыняты 6 жніўня 2015 года. Ён прадугледжвае лібералізацыю некаторых сектараў эканомікі, у тым ліку адкрыццё магазінаў па нядзелях, адкрыццё для канкурэнцыі сектара аўтобуснага транспарту і інш.^[9]. Гады міністэрскай дзейнасці Макрона адзначаны актыўнымі працэсамі зліцця і паглынання дзяржаўных кампаній (сярод якіх Alstom і Technip)^[10].

6 красавіка 2016 года ён стварыў рух «Наперад, Рэспубліка!» які абвясціў «ні правым, ні левым»^[11].

16 лістапада 2016 года Макрон абвясціў аб сваім удзеле ў Прэзідэнцкіх выбарах у Францыі 2017 года і апублікаваў кнігу-праграму «Révolution» («Рэвалюцыя»), якая адразу зрабілася бестселерам^[12]. У час выбарчай кампаніі штаб Макрона абвінавачваў расійскія дзяржаўныя СМІ RT і Sputnik News у публікацыі фэйкавай інфармацыі аб іх кандыдаце^[13].

Прэзідэнцкія выбары 2017 года

Прайшоў у другі тур разам з Марын Ле Пэн, набраўшы 23,86 % галасоў^[14]. Яго кандыдатуру падтрымалі кандыдаты ад партый «Рэспубліканцы» і «Сацыялістычная Партыя» Франсуа Фіён і Бенуа Амон^[15].

У другім туры прэзідэнцкіх выбараў выступаў апанентам Марын Ле Пэн — лідара крайне правых, — і перамог, набраўшы 66,06 % галасоў супраць 33,94 % у Ле Пэн^[16]^[17]. На думку назіральнікаў, настолькі рашучая перамога Макрона тлумачыцца страхам выбаршчыкаў адносна нестабільнасці, якая пагражала б Францыі ў выпадку перамогі Ле Пэн. Макрон — наймаладзейшы прэзідэнт у гісторыі Французскай Рэспублікі, станам на час абрання.

Погляды

Эманюэль Макрон — прыхільнік еўрапейскай інтэграцыі і трансатлантычнага сяброўства^[13]. У знешняй палітыцы з’яўляецца еўрапейскім федэралістам, які гатовы супрацоўнічаць з Марцінам Шульцам у выпадку абрання яго канцлерам ФРГ. Тым не менш, яму бліжэй палітычны курс Ангелы Меркель. Не падтрымлівае прызнанне дзяржавы Палесціна.

Прыхільнік рынкавай эканомікі і павелічэння выдаткаў на войска, спецслужбы і паліцыю. Выступае за абмежаванне замежных інвестыцый і за гандлёвую дамову паміж ЕС і Канадай.

У час прэзідэнцкай кампаніі 2017 года казаў аб неабходнасці правесці глыбокія рэформы, якіх Францыя не ведала ўжо болей за 30 гадоў.

Зноскі

↑ Emmanuel Macron // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ Emmanuel Macron // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ Who's Who in France — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5924723"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q90"></a>
↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #1089164025 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 3 мая 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
↑ http://colchide.com/people/emmanuel-macron/
↑ https://www.elysee.fr/en/brigitte-macron Праверана 8 чэрвеня 2024.
↑ Plowright A. Meeting with Pope puts Macron's religious views in spotlight
↑ Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
↑ Ce que contient (désormais) la loi Macron
↑ Наталья Руткевич. Продукт по имени Макрон // Радио Свобода, 09.03.2017
↑ Focraud, Arnaud. "Emmanuel Macron lance son mouvement politique, ni "à droite" ni "à gauche" - leJDD.fr". LeJDD.fr [французская]. Праверана 2017-02-05.
↑ ""Révolution", le livre-programme de Macron cartonne". Challenges(фр.). Праверана 2017-02-05.
↑ ^а ^б Александр Баранов. «Французский Обама»: почему Макрон — плохой вариант для Кремля «Русская служба BBC», 24.04.2017
↑ http://tass.ru/mezhdunarodnaya-panorama/4205614
↑ Эйро, Казнёв, Фийон и Амон призвали французов голосовать за Макрона «ТАСС», 23.04.2017
↑ «Официальный итог: Макрон стал президентом Франции с 66 % голосов»
↑ "Эманюэль Макрон перамог на выбарах прэзідэнта Францыі". Наша Ніва. 7 мая 2017. Праверана 7 мая 2017.

Спасылкі

	Эманюэль Макрон у Вікіцытатніку
	Эманюэль Макрон у Вікікрыніцах
	Эманюэль Макрон на Вікісховішчы

Emmanuel Macron — En Marche! Архівавана 27 жніўня 2016.

[_eff73951c948581f-1] Emmanuel Macron // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_d9cd457762c0e0ac-2] Emmanuel Macron // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_5c02ba5656b0083c-3] Who's Who in France — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5924723"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q90"></a>

[_2dab7663951d3d5b-4] Deutsche Nationalbibliothek Record #1089164025 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 3 мая 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>

[_cd9d746c48684228-5] ttp://colchide.com/people/emmanuel-macron/

[_f90364748472bba3-6] ttps://www.elysee.fr/en/brigitte-macron Праверана 8 чэрвеня 2024.

[_779ea038110f1564-7] Plowright A. Meeting with Pope puts Macron's religious views in spotlight

[_033495c6053bf66f-8] Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[9] Ce que contient (désormais) la loi Macron

[РС-10] Наталья Руткевич. Продукт по имени Макрон // Радио Свобода, 09.03.2017

[11] Focraud, Arnaud. "Emmanuel Macron lance son mouvement politique, ni "à droite" ni "à gauche" - leJDD.fr". LeJDD.fr [французская]. Праверана 2017-02-05.

[12] ""Révolution", le livre-programme de Macron cartonne". Challenges(фр.). Праверана 2017-02-05.

[BBC-13] а ^б Александр Баранов. «Французский Обама»: почему Макрон — плохой вариант для Кремля «Русская служба BBC», 24.04.2017

[14] ttp://tass.ru/mezhdunarodnaya-panorama/4205614

[15] Эйро, Казнёв, Фийон и Амон призвали французов голосовать за Макрона «ТАСС», 23.04.2017

[16] «Официальный итог: Макрон стал президентом Франции с 66 % голосов»

[17] "Эманюэль Макрон перамог на выбарах прэзідэнта Францыі". Наша Ніва. 7 мая 2017. Праверана 7 мая 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]