Франсуа Жазеф Фетыс
Франсуа Жазеф Фетыс (фр.: François-Joseph Fétis; 25 сакавіка 1784[1][2][…], Монс[3] — 26 сакавіка 1871[1][2][…], Брусель[3]) — бельгійскі музыказнавец, кампазітар, педагог.
| Франсуа Жазеф Фетыс | |
|---|---|
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 25 сакавіка 1784[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 26 сакавіка 1871[1][2][…] (87 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Краіна | |
| Дзеці | Édouard Fétis[d] і Adolphe Louis Eugène Fétis[d] |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Музычная дзейнасць | |
| Педагог | François Adrien Boieldieu[d] і Jean-Baptiste Rey[d] |
| Прафесіі | кампазітар, бібліятэкар, музыказнавец, педагог, дырыжор, музычны педагог, тэарэтык музыкі, музычны крытык, гісторык музыкі, выкладчык універсітэта, пісьменнік, court chapel master |
| Інструменты | скрыпка |
| Жанры | опера |
| Выхаванцы | Шарль-Мары Відор, Paul Émile Bienaimé[d], Jean-Delphin Alard[d], Félix Pardon[d], Louise Bertin[d], Félix Cazot[d], Berthold Tours[d] і Петэр Бенуа[4] |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Узнагароды | |
| Аўтограф |
 |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьВучань Луіджы Керубіні і Франсуа Буальдзьё. З 1821 года прафесар, з 1826 года галоўны бібліятэкар Парыжскай кансерваторыі, з 1833 дырэктар Брусельскай кансерваторыі і кіраўнік Каралеўскай капэлы. Кіраўнік французскай і бельгійскай музыказнаўчых школ сярэдзіны ХІХ ст. Адзін з заснавальнікаў параўнальнага і гістарычнага музыказнаўства. Упершыню ў Францыі ўвёў паняцце музычнай эстэтыкі, заснавальнік прафесійнай музычнай крытыкі. Аўтар фундаментальных прац па лексікаграфіі і гісторыі музыкі. Сярод музычных твораў оперы, сімфоніі і інш.
Зноскі
правіць- ↑ а б в г Francois-Joseph Fetis // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г François-Joseph Fétis // Biographie Nationale de Belgique / Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique — BXL. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ Archief Guido Gezelle
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).