Вікіпедыя

Юлія Уладзіміраўна Мендэль

(Пасля перасылкі з Юлія Мендэль)

Ю́лія Уладзі́міраўна Ме́ндэль (укр.: Юлія Володимирівна Мендель; нар. 3 верасня 1986 года, Генічэск, Херсонская вобласць, УССР, СССР) — журналіст, прэс-сакратар Прэзідэнта Украіны (3 чэрвеня 2019 — 9 ліпеня 2021).

Юлія Уладзіміраўна Мендэль
укр.: Юлія Володимирівна Мендель
Нараджэнне 3 верасня 1986(1986-09-03) (37 гадоў)
Імя пры нараджэнні укр.: Юлія Володимирівна Мендель
Адукацыя
Навуковая ступень кандыдат філалагічных навук (2012)
Дзейнасць журналістка, press secretary, палітычны саветнік, press agent
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера журналістыка[1], political consulting[d][1] і сувязі з грамадскасцю[d][1]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

У чэрвені 2008 года скончыла Кіеўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Тараса Шаўчэнкі, кандыдат філалагічных навук[2].

У 2012 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «натурфіласофская металогія лірыкі Уладзіміра Затулівецера  (укр.) (бел. ў кантэксце паэзіі 1970-90 гг»[3].

Працавала журналістам на тэлеканалах ICTV, Эспрэса TV  (руск.) (бел., «112 Украіна  (руск.) (бел.» і «Інтэр»[2]. Стала першай украінскай журналісткай, якая выйграла праграму Сусветнага інстытута прэсы World Press Institute.

Была пазаштатным карэспандэнтам The New York Times ва Украіне. Таксама супрацоўнічала з шэрагам такіх замежных выданняў і тэлеканалаў, як Politico Europe  (англ.) (бел., VICE News  (англ.) (бел., CNBC  (англ.) (бел., New Eastern Europe  (англ.) (бел. The New York Times[2], World Affairs  (англ.) (бел., Spiegel Online. Была кансультантам па камунікацыях у офісе Сусветнага банка ва Украіне[4]. У красавіку 2016 года выступіла ў якасці прадзюсара першага дакументальнага фільма аб посттраўматычным сіндроме «Кантужаны: траўма Украіны» (англ.: «Shell-Shocked: Ukraine’s Trauma»)[5][6].

Стажыравалася за мяжой у рамках праграмы Салідарнасці імя Леха Валенсы, праграмы THREAD у Ельскім універсітэце, прайшла курс Варшаўскай гадовай еўраатлантычнай акадэміі (WEASA).

3 чэрвеня 2019 года ўказам Прэзідэнта Украіны прызначаная прэс-сакратаром кіраўніка дзяржавы, выйграўшы конкурс на гэтую пасаду і абышоўшы 4 тыс. прэтэндэнтаў[2].

Восенню 2019 года ўвайшла ў рэйтынг 100 самых уплывовых жанчын Украіны паводле версіі часопіса «Фокус  (укр.) (бел.»[7].

У сакавіку 2021 года Мендэль увайшла ў топ-100 самых паспяховых жанчын Украіны па версіі часопіса «НВ  (укр.) (бел.»[8], у катэгорыі «Дзяржчыноўніцы»[9].

2019—2021: прэс-сакратар Прэзідэнта Украіны правіць

У якасці прэс-сакратара Прэзідэнта Украіны Уладзіміра Зяленскага вядзе міжнародны кірунак. У прыватнасці, Зяленскі дае інтэрв’ю вядучым заходнім СМІ, такім як Le Monde[10], Der Spiegel[11][12], Gazeta Wyborcza[13], з’яўляецца на вокладках выданняў Time[14][15] і The Guardian[16][17][18]. У жніўні 2020 года выходзіць інтэрв’ю Уладзіміра Зяленскага тэлеканалу Euronews на 13 мовах[19][20][21].

Таксама займаецца афіцыйнымі заявамі, якія маюць шырокі грамадскі рэзананс. У прыватнасці, былі зробленыя заявы Уладзіміра Зяленскі з нагоды Прыватбанка  (бел. (тар.)) (бел. і алігарха Ігара Каламойскага, дзе ўкраінскі прэзідэнт заявіў, што ў гісторыі з банкам «будзе абараняць толькі інтарэсы дзяржавы Украіна, інтарэсы кожнага ўкраінца»[22], і што «Каламойскі не мае паўнамоцтваў выступаць ад імя Украіны ці Офіса Прэзідэнта»[23].

Займаецца суправаджэннем Прэзідэнта Украіны ва ўсіх паездках рэгіянальнага і міжнароднага ўзроўню[24]. Курыруе інфармацыйнае ўтрыманне афіцыйнага сайта Прэзідэнта Украіны, сацыяльных сетак, а таксама працу са СМІ[25][26].

9 снежня 2019 года брала ўдзел у перамовах Нармандскага фармату ў Парыжы[27][28].

30 ліпеня 2020 года, у амерыканскім выданні The National Interest  (англ.) (бел., выйшаў артыкул Юліі Мендэль пад назвай «Чаму Украіна сапраўды ідзе па дарозе рэформаў» (англ.: «Why Ukraine Really Is On the Road to Reform»), дзе яна распавядае аб новых дзяржаўных ініцыятывах, прэзідэнцтве Зяленскага, магчымым падпале дома кіраўніка Цэнтра процідзеяння карупцыі  (руск.) (бел. Віталя Шабуніна  (руск.) (бел., зямельнай рэформе, а таксама траншы МВФ[29][30].

15 сакавіка 2021 года дэбютавала ў ролі вядучай праграмы «Погляд з Банкавай  (англ.) (бел.» на тэлеканале «Дом  (укр.) (бел.», аб запуску якой стала вядома толькі ў дзень першага эфіру. Пазней высветлілася, што Мендэль была не вядучай праграмы, а адным са спікераў ад Офіса прэзідэнта Украіны, і ў эфірах праграмы з’явяцца таксама іншыя калегі па працы ва ўладзе[31].

9 ліпеня 2021 года Юлія Мендэль завяршыла працу на пасадзе прэс-сакратара прэзідэнта [32][33].

2021 — цяперашні час правіць

З ліпеня 2021 года Мендэль прызначаная пазаштатным дарадцам кіраўніка Офіса прэзідэнта Украіны Андрэя Ермака  (руск.) (бел., на гэтай пасадзе яна адказвае за працу з замежнымі СМІ[34].

11 ліпеня Юлія Мендэль выпусціла сваю кнігу «Кожны з нас — Прэзідэнт» (укр.: Кожен з нас - Президент, руск.: Каждый из нас - Президент)[35].

  Гэтая кніга — спроба асэнсаваць ўкраінскія рэаліі з пункту гледжання ўкраінкі, народжанай у канцы 1980-х, прама перад развалам Саюза. Народжанай у рускамоўным горадзе, але для якой украінская мова стала роднай. Якая моцна адчула смак усіх страхаў, комплексаў і абмежаванняў імперыі пад Расіяй, але якая вучылася ў заходняга свету, аб’ездзіўшы дзясяткі курсаў і праграм у Еўропе і ЗША[36].
Юлія Мендэль
  

17 ліпеня далучылася да праекту «Вялікая дэалігархізацыя» (укр.: Велика деолігархізація) на тэлеканале «Украіна 24  (руск.) (бел.», дзе Юлія вядзе сваю відэакалонку[37].

Інцыдэнты правіць

Канфлікт інтарэсаў правіць

У чэрвені 2019 года тэлеканал CNN выпусціў матэрыял пра канфлікт інтарэсаў Юліі Мендэль, якая ўдзельнічала ў конкурсе на пасаду прэс-сакратара і публікавала ў The New York Times матэрыялы аб украінскіх падзеях. Згодна з каментарыем прадстаўніка амерыканскай газеты, яны спынілі б супрацоўніцтва з ёй, «калі б яна паведаміла рэдактарам аб сваёй заяве аб прыёме на працу… улічваючы гэты сур’ёзны канфлікт інтарэсаў», у той жа час рэдактары NYT палічылі яе рэпартаж справядлівым і дакладным[38].

Пасля выхаду матэрыялу Мендэль у каментары для CNN, заявіла пра адсутнасць канфлікту інтарэсаў:

  Па-першае, я працую на новую адміністрацыю, якая змянілася два тыдні таму. Інаўгурацыя новага прэзідэнта адбылася 20 мая. Новая адміністрацыя ніколі не мела ніякага дачынення да таго, што было раскрытае ў гэтым матэрыяле. На самай справе, я не магла атрымаць выгаду з рэпартажу пра містэра Байдэна, наадварот, мне задалі некалькі вострых пытанняў пра гэта, каб даць зразумець, што я не звязаная з некаторымі з тых, хто цытуецца ў гэтым матэрыяле. Так што, як вы бачыце, гэты рэпартаж быў хутчэй перашкодай для атрымання гэтай працы, паколькі я выклікала боязь у маіх магчымых будучых працадаўцаў. Па-другое, мой былы калега з The Times пачаў расследаванне ў мінулую восень, калі цяперашні прэзідэнт нават не абвясціў аб сваёй кандыдатуры на пост прэзідэнта. У гэтым годзе мы шчыльна працавалі над ім каля 2 месяцаў, калі ва Украіне ніхто не ведаў, што новы прэзідэнт можа абвясціць нейкі празрысты конкурс на вакансіі. Вакансія была абвешчаная 30 красавіка, калі расследаванне ўжо было гатова. Я падала заяўку на яе 3 мая, будучы упэўненай, што мяне нават не будуць разглядаць[39].
Юлія Мендэль
  

Адносіны з журналістамі правіць

У канцы верасня 2019 года падвергнулася крытыцы з боку ўкраінскіх журналістаў і іх прафесійных аб’яднанняў (НСЖУ, Медыярух, Ініцыятыва 34), бо мінімум тройчы разам з аховай прэзідэнта фізічна замінала журналістам Радыё «Свабода» і LB.ua задаць пытанні прэзідэнту і кіраўніку яго офіса Андрэю Богдану. Тлумачачы свае дзеянні, Юлія Мендэль спаслалася на досвед ЗША, дзе журналіста могуць арыштаваць, калі ён пасля адмовы працягвае кідацца на палітыка і ўмешвацца ў яго асабістую прастору. Таксама яна абвінаваціла журналістаў у публікацыі недакладных звестак аб сабе[40][41][42][43]. Журналісцкія арганізацыі запатрабавалі прабачэння / звальнення Мендэль, сам Уладзімір Зяленскі на брыфінгу 1 кастрычніка пажартаваў на гэтую тэму са сваім прэс-сакратаром[44].

Заўвагі правіць

  1. ↑ а б в г д е Czech National Authority Database Праверана 27 чэрвеня 2023.
  2. ↑ а б в г "Кто стал пресс-секретарем Зеленского? (ДОПОЛНЕНО)". Детектор медиа. 2019-06-03.
  3. ↑ Натурфілософська металогія лірики Володимира Затуливітра у контексті поезії 1970-90-х рр. (укр.). Навуковая бібліятэка імя М. Максімовіча  (руск.) (бел..
  4. ↑ Журналистка Мендель выиграла конкурс на должность пресс-секретаря Зеленского – источник (руск.). Интерфакс-Украина. Праверана 1 снежня 2019.
  5. ↑ Iuliia Mendel. IMDb.
  6. ↑ Shell-Shocked: Ukraine's Trauma. VICE News (28 красавіка 2016).
  7. ↑ Лидеры и рулевые. 100 самых влиятельных женщин. Фокус (21 кастрычніка 2019).
  8. ↑ Журнал НВ называет 100 самых успешных женщин Украины. НВ (6 сакавіка 2021).
  9. ↑ Мендель, Рожкова, Маркарова. Кто вошел в рейтинг самых влиятельных госчиновниц Украины. НВ (8 сакавіка 2021).
  10. ↑ Claire Gatinois. Volodymyr Zelensky : « Nous voulons un véritable cessez-le-feu ». Le Monde (2 снежня 2019).
  11. ↑ Christian Esch. "Ich will nicht, dass wir wie Bettler wirken". Der Spiegel (2 снежня 2019).
  12. ↑ Wie Wolodymyr Selenskyj die Ukraine und sich selbst verändert. Der Spiegel (19 мая 2020).
  13. ↑ Piotr Andrusieczko. Wołodymyr Zełenski: Nie pójdę na Donbas, zginęłyby setki tysięcy ludzi. Gazeta Wyborcza (2 снежня 2019).
  14. ↑ Simon Shuster. "I’m Not Afraid of the Impeachment Questions": How Ukrainian President Volodymyr Zelensky Is Navigating His Role in the World's Biggest Political Drama. Time (5 снежня 2019).
  15. ↑ Президент Украины впервые попал на обложку Time. Украинская правда (5 снежня 2019).
  16. ↑ Shaun Walker, Andrew Roth. Volodymyr Zelenskiy: ‘My White House invitation? I was told it’s being prepared’. The Guardian (7 сакавіка 2020).
  17. ↑ Свежий номер The Guardian вышел с фотографией Зеленского на обложке(недаступная спасылка). Укрінфарм (7 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 27 ліпеня 2020. Праверана 17 сакавіка 2021.
  18. ↑ Интервью Президента Украины Владимира Зеленского The Guardian. president.gov.ua (8 сакавіка 2020).
  19. ↑ Euronews будет показывать интервью Зеленского четыре дня — Мендель. Новое время (26 жніўня 2020).
  20. ↑ Sasha Vakulina. Volodymyr Zelenskyy: 'high chance' of ending war in Ukraine 'this year' (англ.). Euronews (25 жніўня 2020).
  21. ↑ Саша Вакулина. Владимир Зеленский: "Донбасс и Крым должны вернуться". Euronews (25 жніўня 2020).
  22. ↑ Андрей Смирнов. Зеленский не вернет Приватбанк Коломойскому. Новое время (29 кастрычніка 2019).
  23. ↑ С Коломойским ничего не обсуждаем, у него нет права выступать от имени Украины — пресс-секретарь Зеленского. Новое время (15 лістапада 2019).
  24. ↑ Юлия Мендель похвасталась образом в цветочном платье. ТСН  (руск.) (бел. (28 лістапада 2019).
  25. ↑ Дарья Колесниченко. Мендель о пресс-конференции Зеленского: Никаких «теплых ванн» не готовили. Новое время (19 мая 2020).
  26. ↑ Анастасия Курыло. "Президента должно освещать рейтинговое издание": Мендель объяснила, как выбирали журналистов на пресс-конференцию Зеленского. ТСН (20 мая 2020).
  27. ↑ Встреча нормандской четверки прошла очень успешно – Мендель. Украинская правда (9 снежня 2019).
  28. ↑ Мендель заявила, что "нормандская" встреча "прошла хорошо". ТСН (9 снежня 2019).
  29. ↑ «Мы страдаем и боремся вместе». Юлия Мендель написала колонку для The National Interest о Зеленском, траншах МВФ и войнах политиков. Новое время (31 ліпеня 2020).
  30. ↑ Iuliia Mendel. Why Ukraine Really Is On the Road to Reform. The National Interest (30 ліпеня 2020).
  31. ↑ "Мендель запускает собственное шоу на телевидении". Украинская Правда. 2021-03-15.
  32. ↑ Юлия Мендель завершила работу на должности пресс-секретаря президента. Телеканал Дом (9 ліпеня 2021).
  33. ↑ Роман Кравец, Роман Романюк. Перестановки в Офисе президента. Кто окружает Зеленского (22 ліпеня 2021).
  34. ↑ Владислав Красинский. Мендель станет внештатным советником Ермака. РБК Украина (8 ліпеня 2021).
  35. ↑ Мендель 11 июля выпустит книгу "Каждый из нас - Президент". Эспрессо TV (8 ліпеня 2021).
  36. ↑ Появилась обложка книги Мендель "Каждый из нас – президент" (фото). УНІАН (8 ліпеня 2021).
  37. ↑ Мендель присоединилась к проекту "Большая деолигархизация" на телеканале Ахметова. liga.net (17 ліпеня 2021).
  38. ↑ "У пресс-секретаря Зеленского был конфликт интересов в NYT – СМИ". Украинская Правда. 2019-06-04.
  39. ↑ Oliver Darcy. Co-author of controversial New York Times Biden-Ukraine story is hired as Ukraine president's spokesperson. CNN (4 чэрвеня 2019).
  40. ↑ "Пресс-секретарь Зеленского оттолкнула журналиста: фото, видео". LIGA.net. 2019-09-27.
  41. ↑ "Ще двоє журналістів поскаржилися на агресивну поведінку Юлії Мендель". Детектор медиа. 2019-09-28.
  42. ↑ "Юлія Мендель прокоментувала інцидент із журналістом «Схем»". Детектор медиа. 2019-09-27.
  43. ↑ "Речниця президента та його Офіс мають вибачитися за дії щодо журналістів - голова НСЖУ Томіленко". Детектор медиа. 2019-09-28.
  44. ↑ "Что не так с Мендель и каким должен быть спикер президента". Украинская правда. 2019-10-02.

Спасылкі правіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Юлія_Уладзіміраўна_Мендэль&oldid=4501841"