Янаш II Запальяі
Я́наш II Жыгімонт За́пальяі (венг.: Zápolya/Szapolyai János Zsigmond, харв.: Ivan Žigmund Zapolja; 18 ліпеня 1540, Буда, Каралеўства Венгрыя — 14 сакавіка 1571, Дзюлафехервар, Трансільванія, Каралеўства Венгрыя).
| Янаш II Жыгімонт Запальяі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| венг.: Zápolya/Szapolyai János Zsigmond харв.: Ivan Žigmund Zapolja | |||||||
 Янаш II Жыгімонт Запальяі (1540—1571) | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Янаш Запальяі | ||||||
| Пераемнік | Стэфан Баторый | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Янаш I Запальяі | ||||||
| Пераемнік | Максіміліян II | ||||||
| Нараджэнне |
7 ліпеня 1540[1] |
||||||
| Смерць |
14 сакавіка 1571 (30 гадоў) ці 1571 |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Запальяі[d] | ||||||
| Бацька | Ян Запальяі[2] | ||||||
| Маці | Ізабела Ягелонка[2] | ||||||
| Веравызнанне | каталіцтва | ||||||
| Дзейнасць | арганіст | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Быўшы спадчыннікам свайго бацькі Янаша I Запальяі, быў каралём Венгрыі з 1540 па 1570, але большую частку гэтага перыяду краінай кіравала яго маці Ізабела Ягелонка пры падтрымцы Сулеймана I Цудоўнага. Янаш прыняў Эдыкт Турда, першы масавы дэкрэт рэлігійнай свабоды ў сучаснай гісторыі Еўропы (1568) і падтрымаў стварэнне адзінай царквы ў Трансільваніі. Янаш атрымаў прызнанне і за адкрыты дыялог паміж усімі рэлігійнымі бакамі. Ён спансаваў публічныя дэбаты паміж каталікамі, лютэранамі, кальвіністамі і унітарыстамі.[3] Іншыя рэлігійныя групы, уключаючы яўрэяў, мусульман, і шматлікіх праваслаўных хрысціян, атрымалі талерантнасць, але не законныя гарантыі свабоды рэлігіі.[4]
Пасля свайго адрачэння ад тытула караля Венгрыі (на карысць Габсбургаў) ён становіцца князем Трансільваніі (1570—1571). Ён адпісаў свой трон свайму скарбніку, Каспару Бекешу, але арыстакратыя не прыняла гэта рашэнне і абрала Стэфана Баторыя ў якасці ваяводы. Гэта прывяло да кароткай грамадзянскай вайны, якая скончылася перамогай Баторыя.
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #135868157 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Read The Spirit — Interfaith Heroes Magazine — 2nd Annual Interfaith Heroes Month No. 12: Queen Isabella & King John
- ↑ Miklós Molnár, A Concise History of Hungary, Cambridge University Press, 2001, p. 110.
ЛітаратураПравіць
- «Бона Сфорца. Король в драконе» Аудерская, Галина, книга
СпасылкіПравіць
Янаш II Запальяі на «Радаводзе». Дрэва продкаў і нашчадкаў
