Engesa EE-11 Urutu

Engesa EE-11 Urutu
Engesa EE-11 Urutu
Краіна паходжання	Бразілія;
Вытворца	Engesa[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

EE-11 Urutu — бразільскі бронетранспарцёр.

Гісторыя

У пачатку 1960-х абаронная прамысловасць Бразіліі была нязначнай і абмяжоўвалася ў асноўным вытворчасцю стралковай зброі або рэканструкцыяй састарэлай амерыканскай тэхнікі. Паміж 1964 і 1967 гадам ўрад запусціў праграму па адраджэнні зброевай прамысловасці^[1]. На гэтым фоне машынабудаўнічая фірма Engenheiros Especializados SA (Engesa) распрацавала бронемашыну EE-9 Cascavel^[2]. На базе браневіка ўзнік праект Carro Transporte de Tropas Anfíbio (CTTA). Ён прадугледжваўся як БТР, заснаваным на шасі EE-9^[2]. Першы прататып быў завершаны ў 1970 годзе. Серыйная вытворчасць CTTA пачалася ў 1974 годзе^[3]. У армію машына прынята пад пазначэннем EE-11 Urutu^[4].

Апісанне

Кампаноўка ўсіх варыянтаў Urutu аднолькавая: аддзяленне кіравання размешчана ў пярэдняй левай частцы корпуса, з маторным аддзяленнем у пярэдняй правай частцы і дэсантным аддзяленнем у задняй^[3]. Кіроўца забяспечаны люкам і трыма кіроўнымі перыскопамі^[5]. Пасажыры могуць высаджвацца з дзвярэй па абодва бакі корпуса або з задняй часткі^[3]. Дэсантнае аддзяленне абсталявана глядзельнымі блокамі і агнявымі адтулінамі. Корпус Urutu складаецца з двух розных слаёў зварной балістычнай сталі, які абараняе ад бранябойных боепрыпасаў калібра 7,62×39 мм^[5].

Асноўным узбраеннем з’яўляецца 12,7-мм кулямёт Browning M2^[3].

На машыне ўсталявана аўтаматычная каробка перадач Allison MT-643 (5 перадач наперад, 1 назад)^[5].

Эксплуатанты

Крыніцы

↑ Neto, Raul de Gouvea (1991). "How Brazil Competes In The Global Defense Industry" (PDF). Latin American Research Review. 26 (3): 83–108. doi:10.1017/S0023879100023943. S2CID 252930890. Архівавана з арыгінала (PDF) December 8, 2014.
↑ ^а ^б Bastos, Expedito Carlos Stephani (December 2004). "Uma realidade brasileira – Desenvolvimento de blindados sobre roadas 1967–1975". Revista DaCultura. 4 (7): 36–45.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Christopher F. Foss (2000-05-16). Jane's Tanks and Combat Vehicles Recognition Guide (2000 ed.). Harper Collins Publishers. pp. 346–347. ISBN 978-0-00-472452-2.
↑ Chant, Christopher (1987). A Compendium of Armaments and Military Hardware. New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 76–77. ISBN 978-0-7102-0720-3. OCLC 14965544.
↑ ^а ^б ^в EE-11 Urutu (нявызн.). Newtown, Connecticut, United States: Forecast International, Incorporated (29 ліпеня 1998). Архівавана з першакрыніцы 14 January 2018. Праверана 29 March 2017.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Bastos, Expedito Carlos Stephani (June 2006). "Uma realidade brasileira – As exportações dos veículos militares Engesa". Revista DaCultura. 6 (10): 36–41.
↑ Brasil da de baja 129 vehículos blindados EE-11 Urutu 6x6 (ісп.). Infodefensa (14 верасня 2022).
↑ IVECO delivers first batch of VBTP-MR vehicles to the Brazilian Army Архівавана 29 верасня 2013 года. - Armyrecognition.com, December 16, 2012
↑ Exército continua com a desativação do EE-11 Urutu (парт.). Tecnodefesa (10 лютага 2024). Праверана 11 February 2024.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Trade Registers (нявызн.). Armstrade.sipri.org. Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2010. Праверана 20 чэрвеня 2013.
↑ International Institute for Strategic Studies (2021). The Military Balance. p. 467. ISBN 9781032012278.
↑ Christopher F. Foss (2001). Jane's Armour and Artillery (2002 ed.). Macdonald and Jane's Publishers Ltd. p. 428. ISBN 978-0-7106-2309-6.
↑ Hamid Zebari, Abdel. Erbil Sends Forces to Outskirts of Kirkuk, Enraging Baghdad (нявызн.). Al Monitor (29 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 31 студзеня 2017. Праверана 30 чэрвеня 2017.
↑ Elliott, Jeffrey (1987). "Brazil". Third World. Dushkin Publishing: 228. ISBN 9780879677077.
↑ Razoux, Pierre (2015). The Iran-Iraq War. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press. p. 294. ISBN 978-0-674-08863-4.
↑ Engesa EE-11 Urutu (Pit Viper) (англ.) (нявызн.) ?. www.militaryfactory.com. Праверана 5 сакавіка 2021.
↑ "Senegal parades new military hardware". DefenceWeb. Johannesburg. 11 April 2017. Архівавана з арыгінала January 15, 2018. Праверана 15 January 2018.
↑ Nerguizian, Aram; Cordesman, Anthony (2009). The North African Military Balance: Force Developments in the Maghreb. Washington DC: Center for Strategic and International Studies Press. pp. 44–46. ISBN 978-0-89206-552-3.
↑ Cámara de Diputados de Brasil aprueba donación de 21 vehículos blindados a Uruguay (ісп.). Pucará Defensa (6 жніўня 2022).

[Neto-1] Neto, Raul de Gouvea (1991). "How Brazil Competes In The Global Defense Industry" (PDF). Latin American Research Review. 26 (3): 83–108. doi:10.1017/S0023879100023943. S2CID 252930890. Архівавана з арыгінала (PDF) December 8, 2014.

[Bastos-2] а ^б Bastos, Expedito Carlos Stephani (December 2004). "Uma realidade brasileira – Desenvolvimento de blindados sobre roadas 1967–1975". Revista DaCultura. 4 (7): 36–45.

[Recognition-3] а ^б ^в ^г ^д Christopher F. Foss (2000-05-16). Jane's Tanks and Combat Vehicles Recognition Guide (2000 ed.). Harper Collins Publishers. pp. 346–347. ISBN 978-0-00-472452-2.

[Compendium-4] Chant, Christopher (1987). A Compendium of Armaments and Military Hardware. New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 76–77. ISBN 978-0-7102-0720-3. OCLC 14965544.

[Forecast-5] а ^б ^в EE-11 Urutu (нявызн.). Newtown, Connecticut, United States: Forecast International, Incorporated (29 ліпеня 1998). Архівавана з першакрыніцы 14 January 2018. Праверана 29 March 2017.

[Engesa-6] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Bastos, Expedito Carlos Stephani (June 2006). "Uma realidade brasileira – As exportações dos veículos militares Engesa". Revista DaCultura. 6 (10): 36–41.

[7] Brasil da de baja 129 vehículos blindados EE-11 Urutu 6x6 (ісп.). Infodefensa (14 верасня 2022).

[8] IVECO delivers first batch of VBTP-MR vehicles to the Brazilian Army Архівавана 29 верасня 2013 года. - Armyrecognition.com, December 16, 2012

[9] Exército continua com a desativação do EE-11 Urutu (парт.). Tecnodefesa (10 лютага 2024). Праверана 11 February 2024.

[trade-10] а ^б ^в ^г ^д Trade Registers (нявызн.). Armstrade.sipri.org. Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2010. Праверана 20 чэрвеня 2013.

[IISS-11] International Institute for Strategic Studies (2021). The Military Balance. p. 467. ISBN 9781032012278.

[JaneAA-12] Christopher F. Foss (2001). Jane's Armour and Artillery (2002 ed.). Macdonald and Jane's Publishers Ltd. p. 428. ISBN 978-0-7106-2309-6.

[13] Hamid Zebari, Abdel. Erbil Sends Forces to Outskirts of Kirkuk, Enraging Baghdad (нявызн.). Al Monitor (29 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 31 студзеня 2017. Праверана 30 чэрвеня 2017.

[Third-14] Elliott, Jeffrey (1987). "Brazil". Third World. Dushkin Publishing: 228. ISBN 9780879677077.

[Razoux-15] Razoux, Pierre (2015). The Iran-Iraq War. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press. p. 294. ISBN 978-0-674-08863-4.

[16] Engesa EE-11 Urutu (Pit Viper) (англ.) (нявызн.) ?. www.militaryfactory.com. Праверана 5 сакавіка 2021.

[Senegal-17] "Senegal parades new military hardware". DefenceWeb. Johannesburg. 11 April 2017. Архівавана з арыгінала January 15, 2018. Праверана 15 January 2018.

[Maghreb1-18] Nerguizian, Aram; Cordesman, Anthony (2009). The North African Military Balance: Force Developments in the Maghreb. Washington DC: Center for Strategic and International Studies Press. pp. 44–46. ISBN 978-0-89206-552-3.

[Brazil_Uruguay_donation-19] Cámara de Diputados de Brasil aprueba donación de 21 vehículos blindados a Uruguay (ісп.). Pucará Defensa (6 жніўня 2022).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

Engesa EE-11 Urutu

Краіна паходжання	Бразілія
Вытворца	Engesa^[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы