Даўжыня цела 2-4 мм. Самкі жаўтлявыя, самцы цёмныя, амаль чорныя. Лічынкі I і II узростаў жаўтлявыя, з трыма шэрымі палосамі на брушку, з III узросту — буравата-шэрыя.
Развіваецца на працягу года ў двух пакаленнях. Зімуюць лічынкі III—IV узростаў на пасевах метлюжковых культур, на межах і абочынах дарог. Увесну з’яўляюцца значна раней іншых відаў цыкадак. Акрыленне пачынаецца ў першай палове мая. Дарослыя цёмныя цыкады пералятаюць невялікімі групамі ў прыкаранёвую частку, тканкі лісця і ліставых похваў. Развіццё яец доўжыцца 10 — 12 сутак. Адраджэнне лічынак другога пакалення адбываецца ў сярэдзіне ліпеня, акрыленне — з канца чэрвеня — у ліпені. Дарослыя цыкады жывуць да наступлення халадоў (кастрычнік) і часта шкодзяць азімым ў канцы лета. Развіваецца гэты шкоднік ў двух пакаленнях. У засушлівыя гады ствараюцца спрыяльныя ўмовы для масавага размнажэння цёмнай цыкады.
- ↑ Свінушкі // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.. — С. 466
- ↑ Природа острова Хортиця. Колективна монографія / Охріменко С. Г., Шелегеда О. Р., Козодавов С. В., Бусел В. А., Петроченко В. І., Жаков О. В., Муленко М. А., Карпенко Г. О., Василенко С. В., Головаха Р. В. — Запоріжжя: Національний заповідник"Хортиця", 2016. — Вип. 2. — c. 106
- ↑ Laodelphax striatellus (Fallén, 1826) (англ.). www.gbif.org. Праверана 5 лютага 2021.
- ↑ Laodelphax striatellus (Fallén, 1826) | COL (нявызн.). www.catalogueoflife.org. Праверана 12 ліпеня 2024.
