Вікіпедыя

Nokia

фінскі вытворца прыладаў сувязі

Nokia (NYSE: NOK) — фінская транснацыянальная кампанія, адзін з сусветных лідараў у вобласці мабільных камунікацыйных тэхналогій, кіроўны пастаўшчык абсталявання для мабільных, фіксаваных, шырокапалосных і IP-сетак. Добра вядомая сваімі мабільнымі тэлефонамі і смартфонамі, па ўласных дадзеных, у 4 квартале 2007 года займала першае месца ў свеце па пастаўках мабільных тэлефонаў.[5] Штаб-кватэра кампаніі знаходзіцца ў Эспаа, горадзе-спадарожніку Хельсінкі.

Nokia
Midpoint Nokia Karaportti.jpg
Тып Публічная кампанія
Лістынг на біржы NYSE: NOK
Заснаванне 12 мая 1865
Заснавальнікі Fredrik Idestam[d] і Leo Mechelin[d]
Размяшчэнне Сцяг Фінляндыі Эспаа, Фінляндыя
Ключавыя постаці Ёрма Аліла (старшыня рады дырэктараў)
Алі-Пэка Каласвуа (прэзідэнт)
Галіна Вытворчасць тэлекамунікацыйнага абсталявання, IT-індустрыя
Прадукцыя Мабільныя тэлефоны, смартфоны, абсталяванне для сетак GSM, бесправадныя сістэмы
Абарот
  • ▲23 614 000 000 € (2016)[1]
Аперацыйны прыбытак
  • ▼−1 100 000 000 € (2016)[1]
Чысты прыбытак ▼ €4,966 млрд (2008 год)
Актывы
Капіталізацыя
Колькасць супрацоўнікаў
Дэвіз Connecting people
Даччыныя кампаніі Nokia Networks[d][1], Alcatel-Lucent[d][1], Withings[d], Nokia (Germany)[d], Nokia (United Kingdom)[d], Nokia (United States)[d], Nokia (Australia)[d], Nokia (China)[d], Nokia (Canada)[d], Nokia (Ireland)[d], Alcatel-Lucent USA[d][1], Luxor AB[d], Bell Labs[d] і Nokia Shanghai Bell[d]
Сайт nokia.com

Паходжанне назвыПравіць

Кампанія атрымала сваё імя па назве ракі (Nokianvirta), дзе Фрэдрык Ідэстам пабудаваў у 1868 годзе сваю другую папяровую фабрыку. Назва Nokia Ab кампаніі было дадзена ў 1871 годзе[6].

Іншая справа, што назва самой ракі, як лічыцца, адбываецца ад старажытнага фінскага слова nois (множ. nokia), якая пазначае чорнага собаля, які калісьці вадзіўся ў тых месцах. Калі собаль знік, гэта слова стала пазначаць любога звера з чорным мехам, напрыклад куніцу або норку[6].

ГісторыяПравіць

Пачаткам гісторыі кампаніі лічыцца 1865 год, калі горны інжынер Фрэдрык Ідэстам (фінск.: Knut Fredrik Idestam) заснаваў у Тамперэ, на паўднёвым захадзе Фінляндыі, невялікую папяровую фабрыку. Прыналежная яму кампанія была ў 1871 годзе пераназваная ў Nokia Ab.

Заснаваная ў 1898 годзе кампанія па вытворчасці гумовых вырабаў Finnish Rubber Works у 1922 годзе атрымала кантроль над кампаніяй Nokia Ab і над заснаванай у 1912 годзе кампаніяй па вытворчасці кабеляў Finnish Cable Works, а ў 1966—1967 гадах адбылося зліццё гэтых трох кампаній у адну. Каб гэтая аперацыя задавальняла тагачаснаму фінскаму заканадаўству, фармальна Finnish Rubber Works і Finnish Cable Works уліліся ў Nokia Ab, самую маленькую з усіх трох.

Аб’яднаная кампанія мела пяць асноўных відаў дзейнасці: вытворчасць гумовых вырабаў, кабеляў і электронікі, перапрацоўка драўніны і выпрацоўка электраэнергіі. З гадамі да іх дадалося некалькі другарадных, напрыклад вытворчасць паляўнічых стрэльбаў, пластыкаў і хімічных матэрыялаў.

З пачатку 1980-х гадоў Nokia пачала актыўна развіваць распрацоўку і вытворчасць электронікі, чаму спрыяла купля шэрагу электронных кампаній. У 1987 годзе асноўным бізнесам кампаніі становіцца бытавая электроніка, у прыватнасці Nokia стала трэцім па велічыні вытворцам тэлевізараў у Еўропе.

У канцы 1980-х Nokia патрапіла ў крызісны стан, чаму спрыяў агульны спад сусветнай эканомікі. Крызіс быў пераадолены рэструктурызацыяй бізнесу, адмовай ад большасці выглядаў дзейнасці і засяроджваннем на новых тэхналогіях — у прыватнасці, развіцці тэлекамунікацыйнага падпадзялення.

Як асобная кампанія ў 1988 г. з Nokia была вылучаная Nokian Renkaat, якая з 1967 г. з’яўлялася яе «гумовым» падпадзяленнем. Сёння Nokian не мае ніякага дачынення да Nokia.

У 1989 годзе кампанія прадала фінскаму аператару Radiolinja абсталяванне для сеткі GSM, а ў 1992 годзе выпусціла свой першы ручны GSM-тэлефон Nokia 1011.

У 1994 годзе прэзідэнт Nokia Ёрма Аліла канчаткова сфармуляваў стратэгію кампаніі: адмова ад старога бізнесу і засяроджванне на тэлекамунікацыйных тэхналогіях.

Гэтая стратэгія дазволіла кампаніі стаць найбуйнейшым у свеце вытворцам сотавых тэлефонаў: доля рынка Nokia ацэньваецца ў 40 %[5].

У чэрвені 2006 года Nokia і Siemens вырашылі аб’яднаць свае аддзяленні па вытворчасці тэлекамунікацыйнага абсталявання ў новую кампанію — Nokia Siemens Networks.

Завод Nokia у Сала (Фінляндыі) будзе цалкам зачынены восенню 2012 года. Перамовы па скарачэнні персаналу закранулі 780 работнікаў прадпрыемства. Апошні мабільны тэлефон сышоў з вытворчага канвеера ў Сала 25 чэрвеня. Такім чынам усе вытворчыя магутнасці мабільнага сектара кампаніі з 2012 года засяродзіліся толькі ў краінах Азіі [7].

 
Штаб-кватэра кампаніі

Уласнікі і кіраўніцтваПравіць

Nokia — найбуйная фінская кампанія. Яе капіталізацыя складае каля паловы сукупнай рыначнай капіталізацыі ўсіх фінскіх кампаній, якія катыруюцца на фондавай біржы — унікальная сітуацыя для развітой індустрыяльнай краіны.

Старшыня рады дырэктараў кампаніі — Ёрма Аліла, прэзідэнт — Алі-Пэка Каласвуа.

ДзейнасцьПравіць

Агульная колькасць персанала Nokia — 66,1 тыс. чалавек (на 30 чэрвеня 2006 года).

Выручка за 2007 год склала €51,1 млрд (у 2006 годзе — €41,121 млрд), чысты прыбытак — €7,2 млрд (€5,488 млрд)[8].

Nokia у БеларусіПравіць

Пад канец верасня 2009 года ў продажы з’явіліся мадэлі тэлефонаў з меню на беларускай мове.[9]

Nokia у РасііПравіць

Чыстыя продажы Nokia у Расіі склалі ў 2006 годзе 1,518 млрд еўра, павялічыўшыся ў параўнанні з папярэднім годам на 7,7 %. Расія — шосты па аб’ёме выручкі рынак у свеце для фінскай кампаніі.

ДасягненніПравіць

  • У 2006 годзе Nokia заняла 20-я месца ў складзеным часопісам Fortune спісе самых выбітных кампаній свету. Гэта быў лепшы вынік сярод тэлекамунікацыйных кампаній і чацвёрты вынік сярод кампаній, змешчанымі за межамі ЗША.

Цікавыя фактыПравіць

  • Сучасны фірмовы шрыфт Nokia быў распрацаваны дызайнерам Эрыкам Спайкерманам і завецца AgfaMonotype Nokia Sans. Да з’яўлення гэтага шрыфта ў рэкламе і інструкцыях па эксплуатацыі тэлефонаў кампанія выкарыстоўвала стыль Agfa Rotis Sans.
  • Nokia можна лічыць найбуйным у свеце вытворцам лічбавых фотаапаратаў, бо продажы абсталяваных фотакамерамі тэлефонаў Nokia пераўзыходзяць продажы лічбавых фотаапаратаў любога з вытворцаў фотатэхнікі.
  • Першы ў свеце платны званок па мабільным тэлефоне стандарту GSM быў зроблены па тэлефоне Nokia у сетцы, пабудаванай на абсталяванні, вырабленым Nokia. Гэта адбылося ў 1991 годзе ў Хэльсынкі, тэлефанаваў прэм’ер-міністр Фінляндыі Хары Халкеры.
  • Рынгтон Nokia tune заснаваны на мелодыі гітарнага твора Gran Vals, напісанага ў 19-м стагоддзі іспанскім музыкам Францыска Тарэга. Першапачаткова рынгтон насіў назву музычнага твора, але атрымаў імя Nokia tune у 1998 годзе, калі стаў трывала асацыявацца з тэлефонамі Nokia.
  • Стандартны гудок, выдаваны тэлефонамі Nokia пры атрыманні SMS з’яўляецца кодам Морзэ, які азначае «SMS».
  • Стандартная мелодыя Ascending код Морзэ фразы «Connecting People».
  • Nokia не выкарыстае лічбу 4 у назвах мадэляў тэлефонаў, прызначаных для азіяцкіх рынкаў, бо ў шматлікіх рэгіёнах паўднёваўсходняй і ўсходняй Азіі лічба 4 лічыцца нешчаслівай.
  • Nokia часам завуць Aikon (Nokia наадварот). Гэтая назва распаўсюджанае сярод распрацоўшчыкаў праграмнага забеспячэння для мабільных тэлефонаў, бо яно выкарыстоўваецца ў камплектах праграм для распрацоўкі новых прыкладанняў, уключаючы распаўсюджваны Nokia Symbian S60 SDK і Symbian S80 SDK.
  • Самая прадаваная мадэль тэлефона за ўсю гісторыю GSM — NOKIA 3310.

Аб паходжанні імя кампанііПравіць

Кампанія атрымала сваё імя па назве мясцовасці, дзе Фрэдрык Ідэстам купіў у 1868 годзе зямлю пад сваю другую папяровую фабрыку.

Маёнтак Нокіа вядома з 1270-х гадоў, хоць першы дакумент з яго згадваннем датуецца 1505 годам. Цяперашняя Нокіа — мястэчка ў 15 км ад Тампэрэ.

Іншая справа, што назва самой мясцовасці, як лічыцца, адбываецца ад старадаўняга фінскага слова nois (множ. nokia), што пазначае чорнага собаля, які калісьці вадзіўся ў тых месцах. Калі собаль знік, гэтае слова стала пазначаць любога звера з чорным мехам, напрыклад куніцу.

БрэндПравіць

Самым дарагім брэндам у Еўропе 2008 года прызнана фінская кампанія Nokia, такі жа тытул яна заваявала і ў 2007 годзе. Брэнд Nokia ацэньваецца ў 38,283 мільярда долараў. У параўнанні з мінулым годам гандловая марка падаражэла больш чым на шэсць мільярдаў еўра.

Другое месца, як і ў 2007 годзе, заняў французскі канцэрн LVMH, які вырабляе прадметы раскошы. Ён каштуе 34,907 мільярда еўра, за год падняўшыся ў кошце амаль на пяць мільярдаў.

На трэцім радку размясціўся мабільны аператар Vodafone (24,128 мільярда еўра). Брытанская Unilever (21,638 мільярда еўра), якая выпускае спажывецкія тавары, сёлета апусцілася на дзве пазіцыі ў спісе, займаючы толькі пятае месца. У дзясятку таксама ўвайшлі тэлекамунікацыйныя Telefonica і France Telecom, аўтавытворцы Mercedes-Benz і BMW, а таксама банкі Royal Bank of Scotland і Deutsche Bank.

Гл. таксамаПравіць

Зноскі

  1. ↑ а б в г д https://www.nokia.com/sites/default/files/files/nokia_20f16_full_report_en.pdf
  2. ↑ https://www.nokia.com/system/files/2019-05/ec1042891_nokia_20f18.pdf
  3. ↑ https://www.nokia.com/system/files/2019-05/ec1042891_nokia_20f18.pdf — 2019.
  4. ↑ https://www.statista.com/statistics/275358/number-of-nokia-employees-since-2005/
  5. ↑ а б Q4 2007 Quarterly results Архівавана 26 ліпеня 2008.
  6. ↑ а б Nokia — The birth of Nokia Архівавана 17 лютага 2009. // nokia.com
  7. ↑ Nokia to close Salo plant in autumn
  8. ↑ Адам Юінг. У Nokia 40 % рынка // Ведомости, № 13 (2035), 25 студзеня 2008
  9. ↑ Nokia прапануе тэлефоны з беларускай мовай меню Архівавана 19 студзеня 2012. // Наша Ніва

СпасылкіПравіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Nokia&oldid=4402834"