Polyrhachis bihamata — від мурашак падсямейства Formicinae. Адрозніваецца трыма кручкападобнымі доўгімі атожылкамі-рагамі на целе. Уключаны ў «лепшую дваццатку» новых відаў з 1300, выяўленых у выніку некалькіх экспедыцый Міжнароднага таварыства захавання прыроды (Conservation International) у рамках праграмы «Хуткага метаду экспертных ацэнак» (RAP), якія яно праводзіла па ўсім свеце з 1990 года, адзначаючы 20-гадовы юбілей[1][2].

Polyrhachis bihamata
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Polyrhachis bihamata


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  577540
NCBI  252387
EOL  460257

Распаўсюджанне правіць

Паўднёва-Усходняя Азія: В’етнам, Камбоджа, Кітай, Лаос, М'янма, Інданезія, Малайзія, Тайланд, Філіпіны[3].

Апісанне правіць

Сярэдняга памеру мурашкі (каля 1 см, самкі да 13 мм). Галава чорная. Грудзі, петыёлюс, брушка і ногі чырванавата-карычневыя або шаравата-чырвоныя. Вылучаецца трыма парамі доўгіх кручкападобных атожылкаў на целе: 2 на пярэднегрудзях, 2 на сярэднегрудзях (загнутыя назад) і 2 самых доўгіх на петыёлюсе (загнуты наперад). Яны абараняюць мурашак і робяць насякомых неядомымі для энтамафагаў. Вусікі 12-членікавыя. Шырыня галавы рабочых (HW) 1,88-2,50 мм, даўжыня галавы (HL) 2,17-2,77 мм, даўжыня скапуса вусіка (SL) 2,82-3,50 мм. Цела пакрыта рэдкімі паўаддаленымі валасінкамі. Сцяблінка паміж грудкай і брушкам складаецца з аднаго членіка петыёлуча, джала адсутнічае. Від быў упершыню апісаны ў 1773 годзе брытанскім энтамолагам Дру Друры (Dru Drury; 1725—1804) пад першапачатковай назвай Formica bihamata Drury, 1773[4], а ў 1857 годзе англійскі энтамолаг Фрэдэрык Сміт (Frederic Smith, 1805—1879) уключыў яго ў склад роду Polyrhachis[5]. Самка была ўпершыню апісана толькі ў 1872 годзе аўстрыйскім мірмеколагам Густавам Майрам[3][6][7].

Зноскі

  1. Conservation International's top 20 surprising species - in pictures. Theguardian.com (27 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 19 жніўня 2016. Праверана 13 ліпеня 2015.
  2. Новые виды животных, открытых за последние 20 лет. № 16. Попадешься к ним ты на крючок(недаступная спасылка). newsinphoto.ru (18 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2015. Праверана 13 ліпеня 2015.
  3. а б Kohout, R.J. A review of the subgenus Polyrhachis (Polyrhachis) Fr. Smith (Hymenoptera: Formicidae: Formicinae) with keys and description of a new species(англ.) // Asian Myrmecology. — 2014. — Т. 6. — С. 1-31.
  4. Drury, D. 1773. Illustrations of natural history. Wherein are exhibited upwards of two hundred and twenty figures of exotic insects, according to their different genera. Vol. 2. London: B. White, vii + 90 pp. (page 73, pl. 38, figs. 7, 8)
  5. Smith, F. 1857. Catalogue of the hymenopterous insects collected at Sarawak, Borneo; Mount Ophir, Malacca; and at Singapore, by A. R. Wallace. [part]. J. Proc. Linn. Soc. Lond. Zool. 2: 42-88 (page 59, в составе Polyrhachis)
  6. Hung, A. C. F. 1970. A revision of ants of the subgenus Polyrhachis Fr. Smith (Hymenoptera: Formicidae: Formicinae). Orient. Insects 4: 1-36 (page 16)
  7. Mayr, G. 1872. Formicidae Borneenses collectae a J. Doria et O. Beccari in territorio Sarawak annis 1865—1867. Ann. Mus. Civ. Stor. Nat. 2: 133—155 (page 139, illou)

Літаратура правіць

  • Bolton B. A new general catalogue of the ants of the world. — Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1995. — 504 с.
  • Bolton B. The ant tribe Dacetini. With a revision of the Strumigenys species of the Malgasy Region by Brian L. Fisher, and a revision of the Austral epopostrumiform genera by Steven O. Shattuck.(англ.) // Memoirs of the American Entomological Institute. — Gainesville, FL: American Entomological Institute, 2000. — Т. 65. — С. 1-1028. — ISBN 1-887988-09-2.

Спасылкі правіць