Іосіф Карнілавіч О’Рурк

Іосіф Карнілавіч О’Рурк (1772, Дэрпт — 1849, маёнтак Уселюб) — расійскі вайсковы і дзяржаўны дзеяч, палкаводзец перыяду напалеонаўскіх войнаў.

Іосіф Карнілавіч О’Рурк
англ.: Joseph Cornelius O'Rourke
Партрэт І. К. О'Рурка майстэрні[1]Джорджа Доу. Ваенная галерэя Зімовага Палаца, Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)
Партрэт І. К. О'Рурка
майстэрні[1]Джорджа Доу. Ваенная галерэя Зімовага Палаца, Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)
Дата нараджэння 1762
Месца нараджэння
Дата смерці 1849
Месца смерці
Бацька Карнэль О’Рурк[d]
Жонка: Амелія з Піляўскіх[d]
Грамадзянства
Прыналежнасць Flag of Russia.svg Расійская імперыя
Род войскаў Кавалерыя
Гады службы 1776—1849
Званне генерал ад кавалерыі
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святой Ганны I ступені з дыяментамі
Ордэн Святога Георгія III ступені
Ордэн Святога Уладзіміра III ступені
Ордэн Святога Георгія IV ступені

Замежныя ордэны

Ордэн Чырвонага арла 2-й ступені
Кавалер Вялікага крыжа ордэна Мяча
Ордэн «За ваенныя заслугі» (Гесэн-Касель)
Кульмскі крыж

Узнагародная зброя

Залатая зброя «За адвагу» з дыяментамі
Залатая зброя «За адвагу» з дыяментамі

Іосіф О’Рурк нарадзіўся ў 1772. Уступіў да войска Расійскай імперыі і яго першай ваеннай акцыяй стаў удзел у другой бітве ля Цюрыха супраць французскай арміі. Пазней, О’Рурк стварыў свой асабісты полк і адправіўся ў Сербію, каб змагацца там супраць турак. Вырашальнай стала перамога пад Варварыным.

О’Рурк скончыў сваю ваенную кар’еру ў чыне генерала дывізіі. Ён пасяліўся ў сваім маёнтку Уселюб паблізу Навагрудка і памёр у 1849.

Ён быў жанаты на Эміліі Піляўскай, дачцэ Феліцыяна, апошняга старосты Луцка.

Зноскі

  1. Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. Каталог / под ред. В.Ф. Левинсона-Лессинга; ред. А.Е. Кроль, К.М. Семенова. — 2-е издание, переработанное и дополненное. — Л.: Искусство, 1981. — Т. 2. — С. 259, кат.№ 7862. — 360 с.

СпасылкіПравіць