Іосіф Карнілавіч О’Рурк
Іосіф Карнілавіч О’Рурк (1772, Дэрпт — 1849, маёнтак Уселюб) — расійскі вайсковы і дзяржаўны дзеяч, палкаводзец перыяду напалеонаўскіх войнаў.
Іосіф Карнілавіч О’Рурк | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
англ.: Joseph Cornelius O'Rourke | ||||||||||||
![]() Партрэт І. К. О'Рурка майстэрні[1]Джорджа Доу. Ваенная галерэя Зімовага Палаца, Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург) | ||||||||||||
Дата нараджэння | 1772 | |||||||||||
Месца нараджэння | ||||||||||||
Дата смерці | 1849 | |||||||||||
Месца смерці | ||||||||||||
Бацька | Карнэль О’Рурк[d] | |||||||||||
Жонка | Амелія з Піляўскіх[d] | |||||||||||
Грамадзянства | ||||||||||||
Прыналежнасць |
![]() |
|||||||||||
Род войскаў | Кавалерыя | |||||||||||
Гады службы | 1776—1849 | |||||||||||
Званне | генерал ад кавалерыі | |||||||||||
Бітвы/войны | ||||||||||||
Узнагароды і званні |
Замежныя ордэны
Узнагародная зброя
|
Іосіф О’Рурк нарадзіўся ў 1772. Уступіў да войска Расійскай імперыі і яго першай ваеннай акцыяй стаў удзел у другой бітве ля Цюрыха супраць французскай арміі. Пазней, О’Рурк стварыў свой асабісты полк і адправіўся ў Сербію, каб змагацца там супраць турак. Вырашальнай стала перамога пад Варварыным.
О’Рурк скончыў сваю ваенную кар’еру ў чыне генерала дывізіі. Ён пасяліўся ў сваім маёнтку Уселюб паблізу Навагрудка і памёр у 1849.
Ён быў жанаты на Эміліі Піляўскай, дачцэ Феліцыяна, апошняга старосты Луцка.
Зноскі
- ↑ Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. Каталог / под ред. В.Ф. Левинсона-Лессинга; ред. А.Е. Кроль, К.М. Семенова. — 2-е издание, переработанное и дополненное. — Л.: Искусство, 1981. — Т. 2. — С. 259, кат.№ 7862. — 360 с.
Спасылкі
правіць- Біяграфія з 1910 (англ.)
- Сваякі О’Рурка ў Расіі Архівавана 25 ліпеня 2008. (англ.)