Варанілавіцкі сельсавет
Варані́лавіцкі сельсаве́т — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці Беларусі. Адміністрацыйны цэнтр — вёска Варанілавічы.
| Варанілавіцкі сельсавет | |
|---|---|
| Краіна |
 Беларусь |
| Уваходзіць у | Пружанскі раён |
| Уключае | 13 населеных пунктаў |
| Адміністрацыйны цэнтр | Варанілавічы |
| Дата ўтварэння | 12 кастрычніка 1940 |
| Дата скасавання | 1 снежня 2009 |
| Насельніцтва (2009) | 987 |
| Часавы пояс | UTC+03:00 |
| Тэлефонны код | +375 1632 |
| Код аўтам. нумароў | 1 |
Гісторыя правіць
12 кастрычніка 1940 года ўтвораны ў складзе Ружанскага раёна Брэсцкай вобласці (з 8 студзеня 1954 года да 19 чэрвеня 1954 года — Гродзенскай вобласці). 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Шчытнаўскага сельсавета[1]. 25 снежня 1962 года Ружанскі раён скасаваны, сельсавет далучаны да Пружанскага раёна. 18 чэрвеня 1963 года да сельсавета далучана частка скасаванага Калазубскага сельсавета (5 населеных пунктаў: Буцькі, Вітараж, Еськавічы, Калазубы і Перасадзічы)[2]. На 1 студзеня 1974 года ў складзе сельсавета 13 населеных пунктаў[3].
Сельсавет скасаваны 1 снежня 2009 года рашэннем Брэсцкага абласнога савета дэпутатаў № 242, усе населеныя пункты — Астравок, Буцькі, Варанілавічы, Верчыцы, Вітараж, Еськаўцы, Калазубы, Каплі, Клепачы, Ласасін, Перасадзічы, Таўцвілы, Шчытна — уключаныя ў склад Ружанскага пасялковага савета[4].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 987 чалавек[5], з іх 96,7 % — беларусы[6].
Населеныя пункты правіць
- 1 студзеня 1947 года — 5.
- 1 студзеня 1974 года - 13[3].
Зноскі
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Брестской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
- ↑ Рашэнне выканкома Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 18 чэрвеня 1963 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1963, № 23 (1023).
- ↑ а б Белорусская ССР. Административно-территориальное деление. На 1 января 1974 года. (руск.). — Выданне 5-е. — Мн.: Беларусь, 1974. — С. 31. — 248 с. — 10 000 экз.
- ↑ Архіўная копія (руск.)(недаступная спасылка). Банк законов. Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2013. Праверана 3 мая 2018.
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 года Архівавана 2 кастрычніка 2019.
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
Літаратура правіць
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Пружан. р-на / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.; Маст. А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1992. — 456 с., іл. — ISBN 5-85700-094-7.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 5: М — Пуд / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1999. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0141-9. С. 576
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8. С. 128
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г. П. Пашкоў (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2007. — 608 с.: іл. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0388-7. С. 496
- Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года.. — Мн.: Гос. изд-во БССР, 1947. — 300 с. — 10 000 экз. С. 68
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.