Віцэ-каралеўства

Віцэ-каралеўства (ад «віцэ-кароль» — літаральна: «намеснік караля», пар. «віцэ-прэзідэнт» ці «віцэ-адмірал») — форма каланіяльнага ўладання, пры якой кіраўнік калоніі (віцэ-кароль) надзяляецца неабмежаванымі паўнамоцтвамі і з'яўляецца прамым намеснікам спадчыннага манарха метраполіі. Пасада віцэ-караля не з'яўляецца спадчыннай.

Віцэ-каралеўствы Іспаніі

• Новая Іспанія (1535—1821)
• Новая Гранада (1717—1819)
• Перу (1544—1821)
• Рыа-дэ-Ла-Плата (1776—1810)
• Партугалія (1580—1640)
• Сіцылія (1515—1713)
• Неапаль (1515—1713)
• Сардзінія (1515—1714)

Віцэ-каралеўствы Вялікабрытаніі

• Брытанская Індыя (1858—1947)
• Ірландыя (1700 — 1922)
• Гановер (1831—1837)

Віцэ-каралеўствы Партугаліі

• Бразілія (1775-1815)
• Партугальская Індыя (1505 - 1896)

Віцэ-каралеўствы Італіі

• Італьянская Усходняя Афрыка (1936—1941)

Віцэ-каралеўствы Неапаля

• Сіцылія (1759—1816)

Віцэ-каралеўствы Швецыі

• Нарвегія (1814—1891)