Паручын

Паручын
Краіна	Беларусь
Вобласць	Брэсцкая
Раён	Баранавіцкі
Сельсавет	Гарадзішчанскі
Каардынаты	53°21′53,48″ пн. ш. 26°00′07,34″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	▼24 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	0163
Паштовы індэкс	225418
Аўтамабільны код	1
СААТА	1204812077
	Паручын на Вікісховішчы

Паручы́н^[1] (трансліт.: Paručyn, руск.: Поручин) — вёска ў Баранавіцкім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Гарадзішчанскага сельсавета. Размешчаны за 31 км на поўнач ад Баранавічаў. Насельніцтва 72 жыхары, 47 гаспадарак (2005).

Гісторыя правіць

Сядзіба ў пачатку XX ст.

У 1783 годзе тут пабудавана царква Я. Кабылінскім. Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у складзе Расійскай імперыі.

У 1886 годзе ў вёсцы Паручын (альбо Ясянец) 35 двароў, дзейнічала царква. Паводле перапісу 1897 годзе ў складзе Гарадзішчанскай воласці Навагрудскага павета Мінскай губерні, дзейнічалі царкоўна-прыходская школа, хлебазапасны магазін, карчма. У пачатку XX стагоддзя побач з сялом знаходзіўся аднайменны маёнтак.

З 1921 года ў складзе Польскай Рэспублікі, у Гарадзішчанскай гміне Навагрудскага павета. З 1939 года ў БССР. У 1970 годзе далучана суседняя вёска Крывое Сяло^[2].

Да 6 жніўня 1979 года вёска ўваходзіла ў склад Зялёнаўскага сельсавета^[3].

Інфраструктура правіць

Працуе магазін.

Насельніцтва правіць

XIX стагоддзе:
- 1886 год — 35 двароў, 350 жыхароў, царква.
- 1897 год — 29 двароў, 247 жыхароў, у сяле — 6 двароў, 44 жыхары.
XX стагоддзе:
- пачатак XX ст. — 50 двароў, каля 300 жыхароў, у маёнтку — 1 двор, 4 жыхары.
- 1921 год — 26 двароў, 175 жыхароў.
- 1939 год — 280 жыхароў.
- 1959 год — 303 жыхары.
- 1998 год — 78 двароў, 101 жыхар.
XXI стагоддзе:
- 2005 год — 72 жыхары, 47 гаспадарак.

Славутасці правіць

Свята-Пакроўская царква (1783)

Страчаная спадчына правіць

Сядзіба

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)
↑ Рашэнні выканаўчага камітэта Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 16 лістапада, 21 снежня 1970 г. і 21 студзеня 1971 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1971, № 6 (1308).
↑ Рашэнне выканкома Брэсцкага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 6 жніўня 1979 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1979, № 27 (1617).

Літаратура правіць

Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 3, кн. 1. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г. П. Пашкоў (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2006. — 528 с.: іл. — 4 000 экз. — ISBN 985-11-0373-X.
Памяць: Гіст.-дакум. хроніка горада Баранавічы і Баранавіцкага раёна // Г. К. Кісялёў (галоўны рэдактар), Р. Б. Венцэль, М. К. Дзёмін і інш. (рэдкал.), М. І. Бернат (укладальнік). — Мн.: БЕЛТА, 2000. — 736 с.: іл. — ISBN 985-6302-28-5. — С. 719.

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Паручын

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)

[2] Рашэнні выканаўчага камітэта Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 16 лістапада, 21 снежня 1970 г. і 21 студзеня 1971 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1971, № 6 (1308).

[3] Рашэнне выканкома Брэсцкага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 6 жніўня 1979 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1979, № 27 (1617).

[1]

[2]

[3]