Арыстоцель Ф’ёраванці
Арысто́цель Ф'ёрава́нці, ці Арысто́цель Фіярава́нці (італ.: Ridolfo Aristotele Fioravanti; каля 1415, г. Балоння, Італія — каля 1486) — італьянскі архітэктар, інжынер.
| Арыстоцель Ф’ёраванці | |
|---|---|
| Дата нараджэння | каля 1420[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1486[1][2] |
| Месца смерці |
|
| Грамадзянства | |
| Бацька | Fioravante Fioravanti[d][1] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьДа 1473 працаваў пераважна ў Балонні і Мілане. Вядомасць набыў за інжынерныя работы па ўмацаванні і перасоўцы буйных збудаванняў.
.JPG)
У 1475 па запрашэнні вялікага князя Івана III Васільевіча прыехаў у Маскву. Пабудаваў Успенскі сабор (1475—79) Маскоўскага Крамля, у якім гарманічна спалучыў традыцыі Уладзіміра-Суздальскай школы дойлідства з рацыяналістычнымі рысамі архітэктуры італьянскага рэнесансу. Як ваенны інжынер і начальнік артылерыі ўдзельнічаў у паходах Івана III на Ноўгарад (1477—78), Казань (1482), Цвер (1485).
Зрабіў вялікі ўплыў на развіццё рускай будаўнічай тэхнікі.
Зноскі
- ↑ а б в г д Giavarina A. G. FIORAVANTI, Aristotele // Dizionario Biografico degli Italiani — 1997. — Vol. 48. Праверана 9 мая 2021.
- ↑ https://www.biografiasyvidas.com/biografia/f/fieravanti.htm
Літаратура
правіць- Ф'ёраванці // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. С. 367.
- Собко Н. Фиораванти дельи Альберти, Рудольфо // Русский биографический словарь : в 25-ти томах. — СПб.—М., 1896—1918. (руск.)
- Земцов С. М., Глазычев В. Л. Аристотель Фьораванти. М., 1985.
- Подъяпольский С. С. Итальянские строительные мастера в России в конце XV — начале XVI в. по данным письменных источников (опыт составления словаря) // Реставрация и архитектурная археология: Новые материалы и исслед. М., 1991.
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Арыстоцель Ф’ёраванці
