Аслянка

вёска ў Мсціслаўскім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі

Асля́нка[1] (трансліт.: Aslianka, руск.: Ослянка) — вёска ў Мсціслаўскім раёне Магілёўскай вобласці. Уваходзіць у склад Сапрынавіцкага сельсавета.

Вёска
Аслянка
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 28 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2240
Аўтамабільны код
6
СААТА
7246828026
Аслянка на карце Беларусі ±
Аслянка (Беларусь)
Аслянка
Аслянка (Магілёўская вобласць)
Аслянка

Геаграфія

правіць

Размешчана за 10 км на паўночны ўсход ад Мсціслава, 105 км ад Магілёва, 28 км ад чыгуначнай станцыі Ходасы на лініі Орша — Сураж. Рэльеф раўнінна-ўзгорысты. Праз вёску цячэ р. Аслянка (прыток р. Сож). Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе і далей па шашы Мсціслаў — Хіславічы.

Гісторыя

правіць

Па пісьмовых крыніцах вядома з 17 ст. У 1654 годзе с. Асланца аддадзена Мсціслаўскаму кармеліцкаму кляштару. У 1667 годзе пабудаваны вадзяны млын, у 1737 годзе — царква.

Пад уладай Расіі

правіць

Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай ў 1772 года годзе у складзе Расійскай імперыі. У 1785 годзе ў Мсціслаўскім павеце Магілёўскага намесніцтва, уласнасць памешчыка. У 1867 годзе заснавана сукнавальня, у 1910 годзе адкрыта вінная крама.

У 1885 годзе цэнтр воласці ў Мсціслаўскім павеце. Зямля належала Пустынскаму манастыру. Мелася школа (нар. вучылі-шча), адкрытая не пазней 1884 года У канцы XVIII ст. ў цэнтры вёскі пабудавана драўля-ная царква, якая з’яўляецца помнікам нар. дойлідства. У 1897 годзе побач былі царкоўная сядзіба і сяліба.

3 1918 года да 1964 года ў Смаленскай вобласці РСФСР. Апрача школы ў 1924 годзе працавалі бібліятэка, хата-чытальня, пункт па ліквідацыі непісьменнасці сярод дарослых. У 1930 годзе арганізаваны калгас, які з 1932 года абслугоўвала Хіславіцкая МТС.

У Вялікую Айчынную вайну з ліпеня 1941 года да 28 верасня 1943 года акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. На ўшанаванне памяці 48 землякоў, якія загінулі на фронце і ў партызанскай барацьбе, у 1969 годзе на заходняй ускраіне вёскі пастаўлены абеліск.

У складзе Беларусі

правіць

17 лістапада 1964 года перададзена ў склад БССР[2]. З 25 снежня 1964 года вёска ў складзе Пячкоўскага сельсавета[3]. У 1976 годзе далучана в. Шматаўка. З 25 мая 1988 года ў складзе Сапрынавіцкага сельсавета. У 1990 годзе ў складзе калгаса «Савецкая Расія» (цэнтр — в. Сапрынавічы). Працавалі 8-га-довая школа, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт, комплексна-прыёмны пункт бытавога абслугоўвання насельніцтва, аддзяленне сувязі, магазін. У 2007 годзе далучана да СВК «Кастрычнік». Дзейнічае магазін, водаправод.

Планіроўка

правіць

Планіроўка прамавугольная. Дзве працяглыя просталінейныя вуліцы арыентаваны з паўднёвага ўсходу на паўночны захад і перакрыжаваны перпендыкулярна 4 кароткімі прамалінейнымі вуліцамі. На паўночны ўсход за ракой праходзіць кароткая просталінейная вуліца з завулкам (былая в. Шматаўка). Забудавана пераважна двухбакова, шчыльна, традыцыйнымі драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу. Грамадскія будынкі размешчаны ў цэнтры вёскі, сярод жылой забудовы. на паўночны захад і паўднёвы захад — гаспадарчы сектар.

Насельніцтва

правіць

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Магілёўская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2007. — 406 с. — ISBN 978-985-458-159-0. (DJVU)
  2. «Назад у Расею не пайшлі б» — як жыве вёска, якую Хрушчоў перадаў з Расеі ў Беларусь
  3. Рашэнне выканкома Магілёўскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 25 снежня 1964 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1965, № 4 (1084).

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць