Атон V (герцаг Баварыі)

Атон (ням.: Otto; 1346 — 15 лістапада 1379) — герцаг Баварыі ў 1345—1347 гадах, герцаг Верхняй Баварыі ў 1349—1351 гадах пад імем Атон V, курфюрст Брандэнбурга ў 1351—1373 гадах пад імем Атон VII.

Атон V Баварскі
Otto V
Герцаг Баварыі 1347 — 1349
Папярэднік	Людвіг IV
Герцаг Верхняй Баварыі 1349 — 1351
Пераемнік	Людвіг V
Маркграф Брандэнбурга 1351 — 1373
Папярэднік	Людвіг V
Пераемнік	Венцэль
Нараджэнне	1346 Мюнхен, Герцагства Баварыя
Смерць	15 лістапада 1379 замак Вольфштайн[d], Ландсгут
Месца пахавання	кляштар Зелігенталь[d]
Род	Вітэльсбахі
Бацька	Людовік IV
Маці	Маргарыта II д’Авен
Жонка	Катарына Люксембургская[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Атон быў чацвёртым сынам імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі Людвіга IV і яго другой жонкі Маргарыты Галандскай.

Пасля смерці бацькі ў 1347 годзе стаў суправіцелем Баварыі разам з пяццю іншымі братамі. Праз два гады браты вырашылі падзяліць герцагства. Атон і яго старэйшыя браты Людвіг V і Людвіг VI атрымалі ў валоданне Верхнюю Баварыю, якая ўключала тэрыторыі па рэках Лех, Ізар, Ампер і вярхоўі Іна. У 1351 годзе Людвігаў V саступіў Брандэнбургскае маркграфства сваім малодшым братам за магчымасць адзінаўладнага кіравання ў Верхняй Баварыі.

З прычыны таго, што Атон быў яшчэ малым, ён рос у маці ў Нідэрландах. У 1360 годзе ён быў абвешчаны паўналетнім, а пасля смерці ў 1365 годзе Людвіга VI стаў аднаасобным курфюрстам Брандэнбурга.

Канфлікт паміж Людвігам V і баварска-ландсгуцкім герцагам Стэфанам II прывёў да таго, што Людвігаў падпісаў дагавор з імператарам Карлам IV, паводле якога Брандэнбург мусіў быў быць перададзены Люксембургам. Для змацавання дагавора Атон 19 сакавіка 1366 года ажаніўся з Кацярынай — другой дачкой Карла IV, удавой герцага Рудольфа Аўстрыйскага. Шлюб гэты быў чыста палітычным, і пасля вясельнай цырымоніі Кацярына засталася жыць у Празе.

Атон закінуў кіраванне і праводзіў жыццё ў задавальненнях. У 1367 годзе ён прадаў Карлу IV Лужыцкую марку, ужо закладзеную раней Ветынам. Праз год ён страціў горад Дойч-Кронэ, які адышоў да польскага караля Казіміра Вялікага. У выніку ў 1371 годзе імператару Карлу IV прыйшлося ўмяшацца ў сітуацыю ў Брандэнбургу. У 1373 годзе Атон афіцыйна перадаў Брандэнбургскую марку Люксембургам за 500 тысяч гульдэнаў, аднак за ім да канца жыцця захоўваўся голас пры выбарах імператара.

Пасля зняцця Атон вярнуўся ў Баварыю, дзе Стэфан II прызнаў яго суправіцелем.

Спасылкі

• Атон V у Allgemeine Deutsche Biographie