Аўдотка

	Аўдотка
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Другаснаротыя
Тып:	Хордавыя
Падтып:	Пазваночныя
Інфратып:	Сківічнаротыя
Надклас:	Чацвераногія
Клас:	Птушкі
Падклас:	Нованёбныя
Атрад:	Сеўцападобныя
Падатрад:	Chionidi
Сямейства:	Аўдоткавыя
Род:	Аўдоткі
Від:	Аўдотка
Міжнародная навуковая назва
	Burhinus oedicnemus (Linnaeus, 1758)
Арэал
	Гнездаванне Распаўсюджванне Зімоўка
Ахоўны статус
	Выклікаюць найменшыя асцярогі; IUCN 3.1 Least Concern : / 45111439
ITIS	176749
NCBI	85105
EOL	104311

Аўдотка^[1] ці Палянік-галахвосцік (Burhinus oedicnemus) — птушка сямейства аўдоткавых.

Знешні выглядПравіць

Вялікая птушка з «уціснутай» у тулава галавой, вялікімі жоўтымі вачыма і кароткай, моцнай, чорна-жоўтай дзюбай. Птушка дасягае ў даўжыню 45 см, размах крылаў — 80 см, даўжыня крыла — 25 см, хваста — 13 см. Апярэнне верхніх частак цела такога ж колеру як у жаўрукоў; пёры іржава-шэрыя з чорна-бурымі палосамі; ніжні бок цела жаўтлява-белы; махавыя і рулявыя пёры — чорныя. Дзякуючы афарбоўцы можа добра маскіравацца.

ПашырэннеПравіць

Радзіма гэтых птушак — Паўднёвая Еўропа, Паўночная Афрыка і Цэнтральная Азія. Дадзеная птушка, як правіла, жыве ў стэпах і пустынях, птушка не стайная, аддае перавагу адзіноце. Актыўная ноччу, добра бегае і лётае.

На тэрыторыі Расіі гэта адзіны прадстаўнік сямейства, сустракаецца ў Ніжнім Паволжы, Перадкаўказзе, на поўдні Арэнбургскай вобласці. Засяляе пустынную, стэпавую і лесастэпавую зоны.

Паштовая марка Беларусі

На Беларусі вельмі рэдкі від, знаходзіцца на мяжы знікнення. У пачатку мінулага стагоддзя была месцамі даволі звычайнай птушкай для пінскага, мазырскага і рэчыцкага Палесся, але ўжо ў 1930-я гады стала рэдкай на гнездаванні^[1]. У 1980-я гады зарэгістраваныя толькі 3 пары ў Брагінскім раёне і толькі 1 пара ў 1991 годзе ў гэтых жа месцах. Сучасная колькасць віду ацэньваецца ў 1-10 пар, што складае менш за 1 % ад усёй еўрапейскай папуляцыі^[1].

ХарчаваннеПравіць

Гэта пажадлівая птушка, аснову яе рацыёну складаюць — казуркі, слімакі, жабы, яшчаркі, мышы, і, магчыма, яйкі іншых птушак.

Размнажэнне і паводзіныПравіць

Гнездаванне пачынаецца ў красавіку. Гняздо робіць у ямцы без прыкрыцця на невялічкім пагорку, часта сярод паламаных галін або каля купіны раслін, звычайна без высцілкі (часам скупая з сухой травы, ракавінак або галькі). Як правіла, самка адкладае 2-3 жаўтаватыя з белымі кропкамі яйкі, якія па памеры можна параўнаць з курыным.

Актыўная ноччу. Голас — звонкі «Тар-ці … Тар-ці-ці-ліі».

ПадвідыПравіць

Вылучаюць 5 падвідаў аўдоткі^[2]:

Burhinus oedicnemus oedicnemus — заходняя частка арэалу віда^[3]
Burhinus oedicnemus harterti — ад Волжска-Уральскага міжрэчча да перадгор'яў Алтая^[3]
Burhinus oedicnemus insularum — усходняя частка Канарскіх астравоў ^[4]
Burhinus oedicnemus distinctus — цэнтральная і заходняя частка Канарскіх астравоў ^[4]
Burhinus oedicnemus saharae

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Аўдотка ў Чырвонай кнізе Беларусі(недаступная спасылка) (руск.)
↑ CHARADRIIFORMES — World Birds Taxonomic List: Genera and species with citations. Version 1.031 (2011.04.02).
↑ ^а ^б Коблик Е. А., Редькин Я. А., Архипов В. Ю. Список птиц Российской Федерации. — М.: Товарищество научных изданий КМК, 2006. — 256 с. ISBN 5-87317-263-3
↑ ^а ^б Datos recientes sobre el Alcaraván (Burhinus oedicnemus L. 1758) en la Isla de La Palma (Canarias): notas Recent data on the Stone Curlew (Burhinus oedicnemus) on La Palma (Canary Islands): notes Autores: Rubén Barone Tosco, Felipe Siverio, D. Trujillo Localización: Vieraea: Folia scientarum biologicarum canariensium, ISSN 0210-945X, Nº. 21, 1992 , pag. 168 [1]

ЛітаратураПравіць

Арлотт Н., Храбрый В. Птицы России: Справочник-определитель. — СПб.: Амфора, 2009. — С. 132. — 446 с. — ISBN 978-5-367-01026-8.
Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.

СпасылкіПравіць

Аўдотка ў Чырвонай кнізе Беларусі(недаступная спасылка) (руск.)

[ЧК-1] а ^б ^в Аўдотка ў Чырвонай кнізе Беларусі(недаступная спасылка) (руск.)

[2] CHARADRIIFORMES — World Birds Taxonomic List: Genera and species with citations. Version 1.031 (2011.04.02).

[Коблик-3] а ^б Коблик Е. А., Редькин Я. А., Архипов В. Ю. Список птиц Российской Федерации. — М.: Товарищество научных изданий КМК, 2006. — 256 с. ISBN 5-87317-263-3

[Curlew-4] а ^б Datos recientes sobre el Alcaraván (Burhinus oedicnemus L. 1758) en la Isla de La Palma (Canarias): notas Recent data on the Stone Curlew (Burhinus oedicnemus) on La Palma (Canary Islands): notes Autores: Rubén Barone Tosco, Felipe Siverio, D. Trujillo Localización: Vieraea: Folia scientarum biologicarum canariensium, ISSN 0210-945X, Nº. 21, 1992 , pag. 168 [1]

[1]

[2]

[3]

[4]