Беліцкі павет
Бе́ліцкі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў 1777—1852 у Магілёўскай (да 1796 і з 1802 гг.) і Беларускай губерні.
| Беліцкі павет | |
|---|---|
| Краіна | Расійская Імперыя |
| Уваходзіць у | Магілёўская губерняМагілёўскае намесніцтва (1777—1796), Беларуская губерня (1796—1802), Магілёўская губерня (1802—1852) |
| Адміністрацыйны цэнтр | Новая Беліца (Гомель)|Беліца |
 |
|
Утвораны паводле Указа імператрыцы Кацярыны II ад 22 сакавіка 1777 г. ў адказ на прашэнне ўладальніка Гомеля графа П. А. Румянцава-Задунайскага аб перанясенні павятовага цэнтра з Гомеля. Цэнтрам павета стала сяло Беліца (за 20 км ад Гомеля), якому з гэтай нагоды нададзены статус горада. У 1786 г. павятовая адміністрацыя пераехала ў спецыяльна пабудаваны для гэтага г. Новая Беліца. Новы ўладальнік Гомеля князь І. Ф. Паскевіч-Эрыванскі дамогся пераводу павятовага цэнтра зноў у Гомель.
ЛітаратураПравіць
- Камінскі, М. І. Беліцкі павет / М. І. Камінскі //Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-074-2. — С. 5.