Беліцкі павет

Бе́ліцкі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў 1777—1852 у Магілёўскай (да 1796 і з 1802) і Беларускай губерні. Утвораны паводле Указа імператрыцы Кацярыны II ад 22 сакавіка 1777 года ў адказ на прашэнне ўладальніка Гомеля графа П. А. Румянцава-Задунайскага аб перанясенні павятовага цэнтра з Гомеля. Цэнтрам павета стала сяло Беліца (за 20 км ад Гомеля), якому з гэтай нагоды нададзены статус горада. У 1786 павятовая адміністрацыя пераехала ў спецыяльна пабудаваны для гэтага г. Новая Беліца. Новы ўладальнік Гомеля князь І. Ф. Паскевіч-Эрыванскі дамогся пераводу павятовага цэнтра зноў у Гомель.

Літаратура

М.І.Камінскі. Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 2. Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка [і інш.]. — Мн.: БелЭн, 1994. — 537 с.; іл.