Беліцкі павет

Бе́ліцкі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў 1777—1852 гадах у складзе Магілёўскай губерні Расійскай імперыі (у 1796—1802 гадах у складзе Беларускай губерні).

Беліцкі павет
Краіна	Расійская імперыя
Уваходзіць у	Магілёўскае намесніцтва (1777—1796), Беларуская губерня (1796—1802), Магілёўская губерня (1802—1852)
Адміністрацыйны цэнтр	Новая Беліца
Дата ўтварэння	22 сакавіка 1777
Дата скасавання	1852

Утвораны паводле Указа імператрыцы Кацярыны II ад 22 сакавіка 1777 года ў адказ на прашэнне ўладальніка Гомеля графа П. А. Румянцава-Задунайскага аб перанясенні павятовага цэнтра з Гомеля. Цэнтрам павета стала сяло Беліца (за 20 км ад Гомеля), якому з гэтай нагоды нададзены статус горада. У 1786 годзе павятовая адміністрацыя пераехала ў спецыяльна пабудаваны для гэтага горад Новая Беліца. Новы ўладальнік Гомеля князь І. Ф. Паскевіч-Эрыванскі дамогся пераводу павятовага цэнтра зноў у Гомель.

Ураднікі павета

• Беліцкія павятовыя маршалкі

Галерэя

• Пячаткі Беліцкага павятовага суда
• 
  1783 г.
• 
  1786 г.
• 
  1795 г.
• 
  1832 г.

Літаратура

• Камінскі, М. І. Беліцкі павет / М. І. Камінскі // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1993. — С. 5. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-074-2.