Валянцін Бакфарк
Валянцін Грэф Ба́кфарк[7], або Ба́лінт Ба́кфарк (венг.: Bálint Bakfark, Bacfarc , Bakfarc , Bakfarkh , Bakffark , Backuart; жнівень 1506 або 1507, г. Брашо, Трансільванія (цяпер Брашоў, Румынія) — 13 або 22 жніўня 1576) — кампазітар і лютніст эпохі Адраджэння. Значную частку жыцця правёў у Вялікім Княстве Літоўскім.
| Валянцін Бакфарк | |
|---|---|
 | |
| Род дзейнасці | кампазітар, лютніст |
| Дата нараджэння | каля 1507[1][2][…] ці 1507 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 15 жніўня 1576[5][3] |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.png)
БіяграфіяПравіць
Напачатку працаваў у Трансільваніі, Францыі і, магчыма, у Італіі. 3 12 чэрвеня 1549 прыдворны лютніст вялікага князя літоўскага і караля польскага Жыгімонта Аўгуста. Пасля смерці Барбары Радзівіл выехаў у Каралявец да герцага Альбрэхта, які выдаткаваў пенсію для яго жонкі Кацярыны з Нарбутаў і дзяцей[7].
У час гастроляў Бакфарк па Еўропе у Ліёне у 1553 годзе выйшаў яго 1-ы друкаваны збор твораў. У 1554—1565 гадах жыў і працаваў у Вільні, падрыхтаваў 2-і збор твораў, прысвечаны Жыгімонту Аўгусту (выдадзены у Кракаве)[7]. У 1560-х гадах было выкрытана, што Бакфарк шпіёніў і інфармаваў пра сітуацыю пры польскім каралеўскім двары герцага Прусіі Альбрэхта. У сувязі з гэтым страціў давер і заступніцтва караля, яго дом у Вільні ў 1566 годзе быў знесены, а сам ён бег у Познань, а затым у Вену.
3 1566 жыў пры імператарскім двары у Вене, потым у Венгрыі. У 1571 годзе пераехаў у Падую, дзе працаваў да сваёй смерці[7].
ТворчасцьПравіць
Творчасць Бакфарка — адно з найвялікшых дасягненняў еўрапейскай лютневай музыкі XVI ст. Віртуознае валоданне тэхнікай ігры на лютні Бакфарк выкарыстоўваў пры стварэнні фантазій, рычэкараў, у т.л. складаных поліфанічных кампазіцый, транскрыпцый сачыненняў аўтарства іншых кампазітараў эпохі. У сваіх творах ён рэалізоўваў цэласныя архітэктанічныя канцэпцыі, у якіх спалучалікя фармальныя элементы позняга матэта з песеннымі, характэрнымі для канцоны і мадрыгала[7].
Зноскі
- ↑ Міжнародны ідэнтыфікатар стандартных найменняў — 2012. Праверана 15 кастрычніка 2015.
- ↑ Bálint Bakfark // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Bálint Bakfark // International Music Score Library Project — 2006. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118652028 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 16 снежня 2014.
- ↑ Bakfark Bálint // http://mek.oszk.hu/00300/00355/html/ABC00523/00627.htm Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118652028 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 1 студзеня 2015.
- ↑ а б в г д ЭнцВКЛ, 2005
ЛітаратураПравіць
- Бакфарк Валянцін Грэф // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Валянцін Бакфарк
